SHAHIBKIRAN THAKKAI'S POEMS(3)

 THREE POEMS BY 

SHAHIBKIRAN THAKKAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

Now it has become evening
Then, of course the night.

This hour which was once all celebrations
Hunger insatiable
Now writhing in deep pain
As a small species caught in between vulture’s legs

In order to crush this moment
To win over this kind
To blunt a razor-edged weapon
There from the topmost branch of the tree
where the bird is perched
a flower drops and flows
Suffice it is for that lungs.

(*To my friend V.Babu)

Shahibkiran Thakkai

இப்போது மாலையாகிவிட்டது
பிறகு இரவுதான்.
ஒரு காலத்தில் கொண்டாட்டமானதாக
தீராத பசியான இந்த பொழுது
ஒரு வல்லூறின் காலிடை
சிற்றுயிராக துடிக்கிறது.
இந்த கணத்தை நசுக்க
இந்த வகைமையை வெல்ல
இந்த கூராயுதத்தை மழுக்க
அதோ
அந்த பட்சி அமர்ந்திருக்கும்
மரத்தின் உச்சானி கிளையிலிருந்து
ஒரு பூ சொட்டி வழிகிறது.
இதுவே அந்த நுரையீரலுக்கு
போதுமானது.

(நண்பன் வே. பாபுவிற்கு)

***

2. WALL POSTER

After a rough appraisal

applying glue
He sticks it.

Just a second
and the scene changes.

In the disquiet
caused by consciousness
waking up
everything comes into view.

In that one moment
the cozy flag of our wish
from valley
reaches the mountain peak.

***

சுவரொட்டி
தோராயமான மதிப்பீட்டிற்கு பிறகு
பசையைத் தடவி
ஒட்டுகிறான்.
ஒரு கணம்தான்
காட்சி மாறிவிடுகிறது.
விழித்துக் கொள்ளும்
பிரக்ஞையின் நெருடலில்
யாவும் காட்சிப்படுகின்றன.
அந்த ஒரு கணம்
நம் ஆவலின் அந்தரங்கக் கொடி
பள்ளத்தாக்கிலிருந்து
மலை முகடடைகிறது.

- சாகிப்கிரான்

(3)

The twosome climbed

That is world’s highest mountain peak
In the cool summit
One of them placed a stone on the other’s head
and said
‘The peak is still higher’.
‘……………………….’
‘……………………….’
‘……………………….’
‘………………………..’
The valley is
widespread.

இருவர் ஏறினர்
அது உலகின்
மிக
உயர்ந்த மலைச்
சிகரம்
குளிர்ந்த உச்சியில்
ஒருவன்
மற்றொருவனின் தலையில்
கல் ஒன்றை வைத்து
"சிகரம் இன்னும்
உயரத்தில் இருக்கிறது" என்றான்.
'
'
'
'
'
பள்ளத்தாக்கு விரிந்து
பரந்திருக்கிறது.