SURYA VN'S POEM

 A POEM BY 

SURYA VN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

From the branch to the compound wall
the squirrel has come to be
What is falling off it knows not at all
Yet he says
Be careful
Since my birth something keeps falling down
Be careful be careful
Then
in the manner of catching a ball coming down
from up above
in the cricket ground
he is standing there
holding his tiny hands aloft
I too stand
in case he misses
to catch it in a leap
and knock this universe out.


Surya Vn

கிளையில் இருந்து மதிலுக்கு வந்து நிற்கிறது அணில்.
என்ன விழுந்து கொண்டிருக்கிறது என்றே அதற்குத் தெரியவில்லை
ஆனாலும் சொல்கிறான்
கவனமாக இரு,
நான் பிறந்ததிலிருந்தே
ஏதோவொன்று
கீழே விழுந்து கொண்டிருக்கிறது.
கவனமாக இரு. . கவனமாக இரு. .
பின் கிரிக்கெட் மைதானத்தில்
உயரத்திலிருந்து இறங்கிவரும் பந்தினை பிடிப்பவனை போல
தன் குட்டியூண்டு கைகளை
உயர்த்திப்பிடித்தபடி
நின்று கொண்டிருக்கிறான்.
நானும் நிற்கிறேன்
ஒருவேளை அவன் தவறவிட்டால்
பாய்ந்து சென்று பிடித்து
இந்தப் பிரபஞ்சத்தை
ஆட்டமிழக்கச் செய்வதற்காக..

SURYA VN's POEM

A POEM BY 

SURYA VN

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft)

How so much needed for everything’s 

tranquil

so much pours the rain

I keep walking

The frogs incessantly send signal

to the dense dark clouds.

The beetle is dreaming under the cover of leaf

First a drop

Then another

Then relentlessly yet another

The crimson flower is crushed
Now it is the pasture where hundred bulls

run helter-skelter or

the tale of thousands of monkeys

invading the place

Wading through my own weird passage

slowly I reach the road

I have gained heart

So I will tell

that stones have memory

and lighthouses that soar to the skies

in the well of night.

Surya Vn கவிதை

எவ்வளவு பெய்தால் யாவும்

சாந்தப்படுமோ அவ்வளவு மழை

நடந்துகொண்டிருக்கிறேன் நான்

தவளைகள் நில்லாமல் சமிக்ஞை

அனுப்புகின்றன கார்மேகக்கும்பலுக்கு

இலைமறைவில் கனவு காண்கிறது வண்டு

முதலில் ஒரு துளி

பின் அடுத்தது

பின்னர் விடாப்பிடியாய் இன்னொன்று

சிவப்பு மலர் நசுங்கிவிட்டது

இப்போது அது நூறு காளைகள்

தாறுமாறாய் ஓடிய தோட்டம் அல்லது

ஊருக்குள் புகுந்த ஆயிரக்கணக்கான 

மந்திகளின் கதை

சொந்த புதிர்ப்பாதையை கடந்தபடி

மெல்ல மெல்ல சாலை வந்துசேர்ந்தேன்

எனக்கு மனம் கிடைத்துவிட்டது.

இனி சொல்வேனே

கற்களுக்கு நினைவு உண்டென்றும்

சாமத்தில் விண்ணேகக்கூடிய 

கலங்கரைவிளக்கங்கள் உண்டென்றும்.

Surya Vn 

SURYA VN's POEMS

POEMS BY SURYA VN

Translated into English by Latha Ramakrishnan (*First Draft).

No window has Yesterday

All that they have is just Today
Try offering them yesterdays
saying, “come on, keep these”
Posing as
the chill of the ice-cubes proving unbearable to the hands
they would let them slip away.
If they entertain yesterdays
the world would perish, buried deep down _ the windows know.

•

Inside the wide-open window
the river of visuals go swirling
A ‘She’ keeps on trying to swim across the river
Every time she approaches the shore
It moves away, growing more distant.
But, inside the closed window
Dark desert keeps expanding.
Along that desert as the sand keeps sucking in
A ‘He’ proceeds, dragging himself out.
Both of them were seeking each other
When they embrace
Windows can’t be opened or shut.

•

For each window there is a frontier.
There at the border soldiers keep surveillance
moving around non-stop.
The watch-towers sway their heads
hither and thither.
All too suddenly
they shoot at each other, taking turns
Cannons go crawling
Fireballs fall in the manner of meteors.
The wind revisits
the Peace Treaty of the windows.

எந்த சன்னலிடமும் நேற்று இல்லை
அவை வைத்திருப்பதெல்லாம் இன்றினை மாத்திரமே
நீங்கள் வேண்டுமானால்
‘இதோ வைத்துக்கொள் வைத்துக்கொள்’ என
நேற்றுகளை கொடுத்துப் பாருங்களேன்
குளிர்பொறுக்காமல் பனிக்கட்டிகளை நழுவ விடும் பாவனையோடு அவை
அவற்றை தவறவிட்டுவிடும்
நேற்றுகளை ஏற்றுவிட்டால்
உலகம் மண்ணோடு மண்ணாய்ப் போய்விடும் என்று
சன்னல்களுக்குத் தெரியும்..

Surya Vn
December 25 at 8:58 PM •
திறந்திருக்கும் சன்னலுக்குள் காட்சிகளின் நதி ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது
அந்நதியை நீந்திக்கடக்க முயன்று கொண்டேயிருக்கிறாள் ஒருத்தி
கரையை ஒவ்வொருமுறை நெருங்கும்தோறும்
கரை தூரம் தூரம் என சென்றபடியிருக்கிறது
ஆனால் மூடியிருக்கும் சன்னலுக்குள்
இருண்ட பாலைவனம் வளர்ந்துகொண்டிருக்கிறது
அப்பாலையில் மணல் இழுக்க இழுக்க
தன்னை வெளியே எடுத்துக்கொண்டே நடக்கிறான் ஒருவன்
இருவருமே ஒருவரையொருவர் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்
அவர்கள் கட்டியணைத்துக்கொள்ளும்போது
சன்னல்களை திறக்கவோ மூடவோ முடியாது

ஒவ்வொரு சன்னலுக்கும் ஒரு எல்லையுண்டு
அந்த எல்லையில் எந்நேரமும்
ரோந்து செல்கிறார்கள் ராணுவ வீரர்கள்
கண்காணிப்பு கோபுரங்கள் தலையை
இங்கும் அங்கும் அசைக்கின்றன
திடுமென ஒருவரை மாற்றி ஒருவர்
சுட்டுக்கொள்கிறார்கள்
பீரங்கிகள் ஊர்ந்து செல்கின்றன
எரிநட்சத்திரங்கள் வீழ்வதுபோல் நெருப்புக்கட்டிகள் விழுகின்றன
சன்னல்களின் அமைதி உடன்படிக்கையை
காற்று ஒன்றிற்கு இரண்டு முறை படித்துப்பார்க்கிறது .

SURYA VN’S POEM _ BRUSHES THAT PAINT EMPTINESS

SURYA VN’S POEM

Rendered in English by Latha Ramakrishnan

(*First Draft)

BRUSHES THAT

 PAINT 

EMPTINESS

Mount(r)ain laughs heartily
Revealing its teeth.
That laughter of the mount(r)ain
bangs against the window.
Butterflies carrying the frogs
approach the window.
I open the window for allowing the butterflies
inside.
As I keep opening the windows
they keep closing and
multiplying.
At last, utterly spent out
I pick up the brush and
touching nothingness with it
applies it on the windows.
The hue of nothingness
turns into nought
the windows closing and multiplying infinitely.
Ultimately a drop of hue
spreading stealthily in the air
feel the mount(r)ain
and butterflies.

வெறுமையை தீட்டும் தூரிகைகள்
’சூர்யா வின்’

மலை(ழை) தன் பல் தெரிய

சிரிக்கிறது .

அந்த மலை(ழை)யின்

சிரிப்பு சன்னலை

மோதுகிறது .

வண்ணத்துபூச்சிகள்

தவளைகளை சுமந்தபடி

சன்னலை நோக்கி

வருகின்றன .

மலை(ழை)யின் சிரிப்பும்

தவளைகளை

சுமந்துகொண்டிருக்கும்

வண்ணத்துபூச்சிகளும்

உள்ளே வர சன்னல்களை

திறக்கிறேன்.

சன்னல்களை திறக்க

திறக்க சன்னல்கள்

மூடியபடி புதிதாக

தோன்றிக்கொண்டே

செல்கிறது .

முடிவாய் சோர்வடைந்து

தூரிகை எடுத்து

வெறுமையை தொட்டு

சன்னல்களில் தீட்டுகிறேன்.

வெறுமையின் வர்ணம்

மூடியபடி புதியதாக

தோன்றிக்கொண்டே

செல்லும் சன்னல்களை

இல்லாமல் செய்கிறது.

கடைசியாக ஒருதுளி

வர்ணம் காற்றில்

ரகசியமாய் பரவி

மலை(ழை)யையும்

வண்ணத்துபூச்சிகளையும்

தீண்டுகிறது .