KOSINRA

 A POEM BY

KOSINRA

Translated into English by Latha Ramakrish nan(*First Draft)

WOMEN TALKING TO TREES

Three women

Standing under a tree

Were pointing at the tree and talking

Of them one woman stretches her finger

And saying something laughs

I watch them from a little distance away.

I could see nothing.

Leaves were swaying

No sign of nests

There was no bird sitting

Their chitchatting went on unabated

Does the tree conceal a secret

Does it appear differently to

men and women

does it appear differently to adolescents

and married ones

are they watching the tree

or the tree relishing the sight of them?

While conversing

Why does one woman blush?

மரங்களிடம் பேசும் பெண்கள்

மூன்று பெண்கள்

மரத்தினடியில் நின்றுக்கொண்டு

மரத்தைக்காட்டி பேசுகிறார்கள்

அதிலொரு பெண் விரல் நீட்டி

ஏதோ சொல்லி சிரிக்கின்றாள்

சற்று தூரத்திலிருந்து பார்க்கின்றேன்

எதுவும் தென்படவில்லை

இலைகள் அசைந்துக்கொண்டிருந்தது

கூடுகள் இருந்தது போலவும் தெரிய வில்லை

பறவை எதுவும் அமர்ந்திருக்கவில்லை

பேச்சு குறைந்திடவில்லை

மரம் ரகசியத்தை மறைக்கின்றதா

பெண்களுக்கு ஒரு மாதிரியும்

ஆண்களுக்கொரு மாதிரியும் தெரிகிறதா

விடலைப் பையன்களுக்கு ஒரு மாதிரியும்

மணமானவர்களுக்கு ஒரு மாதிரியும் தெரிகிறதா

மரத்தை அவர்கள் பார்க்கிறார்களா

மரம் அவர்களைப்பார்த்து ரசிக்கின்றதா

மரத்திற்கும் பெண்களுக்குமான

உரையாடலில்

ஒரு பெண் ஏன் வெட்கப்படுகிறாள்

KOSINRA

 A POEM BY

KOSINRA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

An orange on the table

Brought from far away

Indeed, separated from the other ones

Who separated?

First it was the gardener

Then it came into the hands of the retailer

Now it is my turn

It is in my power

I can do anything with it

The orange which till a few days ago

opening its eyes all too wide

and viewing

now sees

shrinking its eyes

Thoughts myriad

crowd its mind

Wondering when its body would be sliced

into two

or its skin peeled off

it goes on living life ephemeral

in the dungeon of my table’s square

with the mind frame of a prisoner

waiting for the noose.

மேசை மீது ஆரஞ்சு பழம்

தூரத்திலிருந்து கொண்டு வரப்பட்டது

உடனிருந்த பழங்களை பிரித்துதான்

எடுத்து வரப்பட்டது

யார் பிரித்தது

முதலில் தோட்டக்காரன் பிரித்தான்

பிறகு மொத்த வியாபாரி பிரித்தான்

பிறகு அது சில்லரை வியாபாரியின்

கைகளுக்குள் வந்தது

இப்பொழுது என் முறை

என் அதிகாரத்துக்குள் இருக்கிறது

நான் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம்

சில நாட்களுக்கு முன்புவரை

கண்களை அகல விரித்து

பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஆரஞ்சு

இப்பொழுது கண்களை சுருக்கிய படி பார்க்கிறது

அதற்குள் ஆயிரம் யோசனைகள்

தன் உடல் எப்போது இரண்டாக

பிளக்கப்படுமென்றா

தன் தோல் எப்போது உரிக்கப்படுமென்றா

நிரந்தரமற்ற

வாழ்க்கையை வாழ்ந்துக்கொண்டிருக்கிறது

என் மேசையின் சதுரத்தின்

சிறைக்கொட்டத்தில்

தூக்கு தண்டனைக்காக காத்திருக்கும்

ஒரு கைதியின் மன நிலையோடு.

கோசின்ரா

KOSINRA

 TWO POEMS by

KOSINRA

Translated into Egnlish by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. FROM FATHER TO SON

My Dear Son

If at all I have to tell you something....

this is what I have....

The dream that I had found out for you,

from the life of our forefathers

while you were in your mother’s womb itself....

Changing many a body

many a script

this dream is now

with me.

If it is to be known

that you have this in your possession

you would be killed instantly.

Enemies can arrive

in any manner whatsoever.

As the incarnation of God,

in the form of State’s concessions,

as the leaflet of a Caste,

as the policy of a political party,

as the mega-serial coming out of the Television.

You have to be vigilant.

From the sand-particles shaken out of the dream

you should write about our soil.

Inhaling its fragrance

You should search for

our life unscathed.

This dream as a great grand ocean

can contain many a river.

This dream as the universe

can hold many a planet.

This dream like a tiny matchstick

can burn any forest.

Whatever it is _

you alone ought to

initiate;

undertake.

மகனுக்கு அப்பாவிடமிருந்து

மகனே

உனக்கேதேனும் சொல்லவேண்டுமென்றால்

ஒன்றிருக்கிறது சொல்வதற்கு.

உன் அம்மாவின்

கருவரைக்குள்ளிருக்கும்போதே

நான் உனக்காக

மூதாதையர்களின் வாழ்விலிருந்து

கண்டெடுத்த ஒரு கனவை….

இந்தக் கனவு

எத்தனையோ உடல்களை மாற்றி

லிபிகளை மாற்றி

இப்போது என்னிடம் இருக்கிறது.

இதை நீ வைத்திருப்பதாகத் தெரிந்தால் போதும்

நீ கொல்லப்பட்டுவிடுவாய்.

எதிரிகள் எப்படி வேண்டுமானாலும் வரலாம்

கடவுள் அவதாரமாக

அரசாங்கம் வழங்கும் சலுகையாக

ஒரு சாதியின் துண்டறிக்கையாக

அரசியல் கட்சியில் ஒரு கொள்கையாக

தொலைக்காட்சிப் பெட்டியிலிருந்து வெளிவரும்

ஒரு நீண்ட தொடரைப் போல.

நீ ஜாக்கிரதையாக இருக்கவேண்டும்.

அந்தக் கனவிலிருந்துஉதறிய மண் துகளிலிருந்து

நம் நிலத்தைப் பற்றி எழுதவேண்டும்.

அதன் வாசனையை நுகர்ந்து

நம்முடைய சிதிலமடையாத வாழ்க்கையை தேடவேண்டும்.

இந்தக் கனவு

பெரிய சமுத்திரத்தைப் போல

நிறைய நதிகளை அடக்கலாம்.

இந்தக் கனவு பிரபஞ்சத்தைப் போல

நிறைய கோள்களை நிறுத்தலாம்.

இந்தக் கனவு சிறிய தீக்குச்சிபோல

எந்த பெரிய காட்டையும் எரிக்கலாம்.

நீதான் செய்தாகவேண்டும்

எதையும்.

2. LIE

One day when I shook my shirt

a lie fell out.

Who would’ve put it inside?

Whose it could be?

It could be the younger brother

who smokes stealthily.

It could be mother who saves money

In the piggy-box

keeping father in the dark.

It could be father who went

for a movie

without the knowledge of mother.

Whose lie is it, don’t know _

It still remains there.

Someone from the political meeting

where I stopped for a while

could’ve put it.

I visited the temple. Didn’t I?

Could it be the priest then?

How came this lie

inside my shirt-pocket?

I should lose it somewhere....

or

keep it in full view of one and all….

All too close to Truth

in exactly the same hue.

பொய்

ஒருநாள் என் சட்டையை உதறும்போது

வந்துவிழுந்தது பொய்.

யார் போட்டிருப்பார்கள்?

யாருடையதாக இருக்கும்?

வீட்டுக்குத் தெரியாமல் புகை பிடிக்கும்

தம்பி போட்டிருக்கலாம்

அப்பாவுக்குத் தெரியாமல் உண்டியல் சேர்க்கும்

அம்மா போட்டிருக்கலாம்.

அம்மாவுக்குத் தெரியாமல் சினிமா போய்வந்த

அப்பா போட்டிருக்கலாம்.

யாருடைய பொய்யோ தெரியவில்லை

இன்னும் அப்படியே கிடக்கிறது

நேற்றிரவு நின்ற அரசியல் கூட்டத்தில்

யாராவது போட்டிருக்கலாம்.

கோவிலுக்குப் போய்வந்தேனே

பூசாரி போட்டிருக்கலாமோ?

எப்படி வந்தது இந்தப் பொய்

என் சட்டைப்பைக்குள்?

எங்காவது தவறவிட்டுவிட வேண்டும்….

அல்லது

யார் கண்ணிலும் படும்படியாக

வைத்துவிட வேண்டும்….

உண்மைக்கு வெகு அருகில்

அதே நிறத்தோடு.

கோசின்ரா

(என் கடவுளும் என்னைப்போல் கறுப்பு’ தொகுப்பிலிருந்து)

KOSINRA'S POEMS

TWO POEMS BY 

KOSINRA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

THE WORLD OF THE MAN WHO THINKS

He who is sleeping at night

is woken up by the commands of
injustices; dishonesties.

Can’t disobey.

He who thinks
can never spend even a second
in serene calm

If we start thinking
at once
the brain would go splinters

In the next instant
the heart would be displaced

Within the third second
Legs would’ve gone dislocated.

Before the close of the next moment
all identities would be lost

Inevitable _
a man turning into an animal

Thinking torments.

How to escape thought
bringing it to a halt

Those who can’t think
are indeed blessed.

With just the label slave
can go around everywhere

Here he who thinks
is driven to suicide
Hanged
Poisoned
Nailed
Shot and killed.

As the last straw
from the sorrow-filled life
turned into thin vapour
through the chimney of poems.

சிந்திக்கிறவனின் உலகம்

இரவில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தவனை
எழுப்புகின்றன.
அநியாயங்களின் உத்திரவுகள்
நிராகரிக்க முடியாது.
சிந்திக்கிறவன்
ஒரு நொடியைக்கூட
அமைதியாய்க் கழிக்க முடியாது.
சிந்திக்கத் தொடங்கினால்
முதல் விநாடியில்
மூளை சிதறிவிடும்.
அடுத்த நொடியில்
இதயம் இடம் பெயர்ந்துவிடும்.
மூன்றாவது நொடிக்குள்
கால்கள் கழன்றுவிடும்.
அடுத்த நொடிக்குள்
அனைத்து அடையாளங்களும்
அழிந்துவிடும்.
தப்பிக்க முடியாது
ஒரு மனிதன் மிருகமாவதை
சிந்தனை சித்ரவதைக்குள்ளாகிறது
எப்படித்தான் தப்பிக்க முடியும்
சிந்தனையை அறுத்துக்கொண்டு
சிந்திக்கத் தெரியாதவர்கள்
பாக்கியசாலிகள்
வெறும் அடிமையென்ற
முத்திரையோடு திரியலாம் எங்கும்
இங்கே சிந்திக்கிறவன்
தற்கொலை செய்யப்படுகிறான்
தூக்கிலிடப்படுகிறான்.
விஷம் வைத்து கொல்லப்படுகிறான்.
ஆணிகளால் அடிக்கப்படுகிறான்.
சுட்டுக் கொல்லப்படுகிறான்
கடைசிபட்சம்
துயரங்கள் நிறைந்த வாழ்க்கையிலிருந்து
கவிதைகளின் புகைபோக்கி வழியே
ஆவியாக்கப்படுகிறான்.

(2)

HUMANS TRANSFORMING INTO NATURE

In the world which is going to be wrecked in twelve hours

The people watch the houses very intently.
They vacate from each second
Can’t come out of everything that easily.
The residual words
They add to the massive mount of words
In the middle of their place
Those who are unable to part with the sayings
of sacred scriptures
Go in search of their respective gods.
The lambs in the butcher shop are untied and set free
Caste-leaders ask their people to gather in one place
and that there shouldn’t be any inter-caste affair
even in death.
Some heads move backwards.
For facilitating suicide to those
who don’t want to see the end of earth
Religion has made special arrangement.
Humans had tattoos carved on them.
For easy identification
on meeting either in heaven or in hell
the queue for tattoos went on elongating.
As the doom approached closer and closer
Birds began to talk to the children
They taught them how to fly.
Once they learnt it the children forgot names;
Religions god, not required.
He who was watching the approach of Doom
in live telecast gave out the latest news
That Doom would attack humans alone
In the narrow interval of the hour of crisis
Humans strove to become river and mountain
or at least the shit-wiping stone.
How to become tree within ten minutes _
They were asking the tree.
The trees went on spreading their shades.
Knowing how to metamorphose into butterflies
the lovers escaped.
Man who dared to raise the scythe and slice
from the time he had heard this news
went on pleading with the goat
to think of him as leaves and eat.
Doom kept driving people
into Nature.

இயற்கையாகும் மனிதர்கள்

இன்னும் பன்னிரெண்டு மணி நேரத்துக்குள்
அழியப்போகும் உலகத்தில்
மக்கள் வீடுகளை உற்றுப்பார்க்கிறார்கள்
ஒவ்வொரு நொடியிலிருந்தும் காலி செய்கிறார்கள்
எல்லாவற்றிலிருந்தும்
சுலபமாக வெளியேற முடியவில்லை
மீதமான சொற்களை
ஊருக்கு நடுவே இருக்கும்
பெரிய சொற்குவியலோடு சேர்க்கிறார்கள்
புனித நூல்களின் வசனங்களை பிரிய முடியாதவர்கள்
அவரவர் கடவுளைத் தேடிப் போகிறார்கள்
கசாப்பு கடையின் ஆடுகள் கழற்றி விடப்படுகின்றன
சாதி தலைவர்கள் தங்கள் மக்கள்
ஒரே இடத்தில் கூட வேண்டுமென்றும்
சாகும் போதும் சாதிக்கலப்பு கூடாதென சொல்கிறார்கள்
கொஞ்சம் தலைகள் பின்னால் செல்கிறது
பூமி அழிவதை பார்க்க விரும்பாதவர்கள்
தற்கொலை செய்வதற்கு
பிரத்யோக ஏற்பாட்டை செய்திருந்தது மதம்
மனிதர்கள் பச்சை குத்தி கொண்டார்கள்
சொர்க்கத்திலோ நரகத்திலோ சந்தித்தால்
கண்டுக்கொள்ள எளிதாகுமென்று
பச்சை குத்திக்கொள்ள நீண்ட வரிசை
ஊழி நெருங்க நெருங்க பறவைகள்
குழந்தைகளிடம் பேசத்தொடங்கின
பறப்பது எப்படியென கற்றுக்கொடுத்தது
கற்றுக்கொண்டவுடன் குழந்தைகள் பெயரை மறந்தார்கள்
மதங்கள் கடவுள் தேவைப்படவில்லை
ஊழி வருவதை நேரலையில்
பார்த்துக்கொண்டிருந்த வன் சொன்னான்
ஊழி மனிதர்களைத்தான் தாக்குமென்பது
அண்மைச் செய்தியாம்
அவசரகால குறுகிய இடைவெளியில் மனிதர்கள்
நதியாகவும் மலையாகவும் குறைந்த பட்சம்
பீ துடைக்கும் கல்லாகவும் மாற முயன்றனர்
பத்து நிமிடக்காலத்திற்குள் மரங்களாவது எப்படியென
மரங்களிடம் கேட்டு கொண்டிருந்தனர்
மரங்கள் தன் நிழலை விரித்துக்கொண்டே சென்றது
பட்டாம் பூச்சிகளாக மாறிவிடும் வித்தை தெரிந்ததால்
தப்பித்தார்கள் காதலர்கள்
அறுவாளை ஓங்கி வெட்ட துணிந்த மனிதன்
இந்த செய்தியை கேட்டதிலிருந்து
ஆட்டிடம் தன்னை இலைகளாக
நினைத்தும் உண்ணும் படி கேட்டுக்கொண்டான்
ஊழி மனிதர்களை
இயற்கைக்குள் அனுப்பிக்கொண்டிருந்தது

_ கோசின்ரா

KOSINRA's POEM

A POEM BY 

KOSINRA: 

 

Translated by Latha Ramakrishnan

POETRY

Wherever a human is burnt as a heinous 

social malady,

Wherever lovers are separated in casteist fanaticism,

Wherever a human life withers due to callous indifference

of the powers-that-be,

Wherever a gruesome act is staged  as a blatant violation,

Wherever a fraud takes place in the name of god,

wherever a country forces war  onto another land,

wherever the country’s wealth is swindled and looted

by another nation,

wherever terrorism sprouts in the lands of religion,

wherever extremism kills people,

there, a voice  of protest

would rise on its own.

From that very first alphabet of that cry

springs my poem.

{His original name is G.Rajendran. he has been contributing to Tamil Literary field for more than fifteen years in the capacity of  a poet endowed with a deep sense of social consciousness and a rich poetic style. His poems are comments on the contemporary society with its ever increasing disparities between the haves and have-nots and also a search for viewing the ‘big picture’ of life with its millions of unravelled secrets.

So far two poem-collections of his have come under the titles, EN KADAVULUM ENNAI POLAVE KARUPPU (My god is also black like me) and POONAIYIN KADAVULL ( The God of Cats).}