A POEM BY
IYYAPPA MADHAVAN
Looking above,
the lone star there all alone as me
Yet
it seems not to have all sort of thoughts
as I do
Except shining it has no other work
I glow not
nor turn dark
Pondering over something or other
and wandering alive, doing nothing else.
Besides, the sorrows given by life
being innumerable, multiply.
That stars have sorrow is unheard of.
It would keep twinkling the whole night and
vanish during day.
But I am there all hours
tumbling down in thoughts
turn anguished to the core.
The time when I turn into a star
I will be no more.
That called a star
could’ve been you, My Dear.
Iyyappa Madhavan
அண்ணார்ந்து பார்த்தபோது ஒற்றை நட்சத்திரம் என்னைப்போல் தனிமையில்
ஆயினும்
அதற்கு என்னைப்போல் பல்வேறு யோசனைகள் இருப்பதுபோல் தோன்றவில்லை
அதற்கு ஒளிர்வதை தவிர ஒரு பணியும் இல்லை
நான் ஒளிர்வதுமில்லை
இருளுவதுமில்லை
ஏதாவது ஒரு யோசனையில்
உயிருடன் உலாவுதல் தவிர ஒன்றுமில்லை
அது தவிரவும் வாழ்வுதரும் துயர்கள்
எண்ணிலடங்கா
நட்சத்திரத்திற்கு துயர் இருப்பதாக ஒரு செய்தியும் இல்லை
அதே இரவு முழுவதும் மின்னிக் கொண்டிருக்கும்
பகலில் காணாமல் போகும்
நானோ எல்லா பொழுதிலும் இருக்கிறேன்
சிந்தனையில் விழுந்து துடிக்கிறேன்
நான் எப்போது நட்சத்திரம் ஆவேனோ
அப்போது இறந்திருப்பேன்
ஒரு நட்சத்திரம் என்பது நீயாகவும் இருந்திருக்கக்கூடும்.
No comments:
Post a Comment