MALINI MALA

   A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

FLAW

For the parrot speaking in Tamil pristine

feathers had not grown beyond the walls

In the food-plate of it

that has lost its sense of smell

There were morsels of food in abundance.

At times

it reproached its caretaker

in choicest abuses.

The white parrot of recent motherhood

was greeting its chicks

which writhed as skinny mesh

“Good Morning”.

In what language their father would have expressed Love

or humans about sex sans love

I was musing sadly.

Softly swinging the cradle

when it began singing lullaby in English

shocked as if kicked hard

I fell headlong in the jungle.

There the song of a forest

was hanging with its musical strains torn.

For the day

when the grand mean clan of the world

would cease to be

I began waiting

as an out of tune song of the wild

•

பிசகு

..........

சுந்தரத்தமிழில் பேசிக்கொண்டிருந்த பச்சைக்கிளிக்கு,

சுவர்களுக்கு வெளியே இறக்கை வளர்ந்திருக்கவில்லை.

நுகர் உணர்வுகள்

மழுங்கிப் போன அதன் உணவுத்தட்டில்

சோற்றுப் பருக்கைகள் மிகுந்திருந்தன.

சமையங்களில் அது

கெட்ட வார்த்தைகளில் தன்

வளர்ப்பாளினியைத் திட்டிற்று.

புதியாய் தாயாகியிருந்த

வெள்ளைக்கிளி

தோற்பிண்டமாய் நெளிந்த குஞ்சுகளிற்கு,

Good morning சொல்லிக்கொண்டிருந்தது

அவற்றின் தந்தை என்ன மொழியில்

காதல் சொல்லியிருக்கக் கூடுமென்றும்

காதலற்ற கலவி பற்றி

மானிடர் கற்றுக் கொடுத்திருக்கக்கூடும்

எனவும் நான் யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

குஞ்சுகளின் தொட்டிலை ஆட்டி

ஆங்கிலத்தாலாட்டை அது பாடத்தொடங்கியதும்,

உதைபட்ட அதிர்வில் கானகத்தில் விழுந்தேன்.

அங்கே ஒரு வனத்தின் கானம்

இசையறுந்து தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.

உலகத்தின் மகத்தான சல்லியினம்

அழிந்து போகும் நாளுக்காய்

காத்திருக்கத் தொடங்கினேன்

சுதி பிசகிய ஓர் கானகப் பாடலைப்போல்.

MALINI MALA

 A POEM BY 

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE ONE AND ONLY WORD

As a strand of feather that wanders

Bearing the memories of

Withered bird

Between emotion and lips

Wanders

That lone word.

There was a time when you

Eagerly hoping that I would let it go

with your ears glued to my lips

feeling restive in the angst of Love Supreme

as the tail of punishment

of the lone word not uttered

stretched the traumas and travails of

my life.

Even now in rainy nights

I glance at the sky.

Observe all too keenly

with the hope that

of the numerous drops I catch in my hand

You would have sent along

that One and Only Word

I keep craving for and look forward.

But

shooting straight out of the larynx

soaring across the cosmos atop

as pain unbearable of this very birth

wanders nonstop

untouched by lips

the One Word

One and Only Word

Malini Mala

ஒரே சொல்

.........................

உதிர்த்த பறவையின்

நினைவுகளைச் சுமந்தலையும்

இறகொன்றினைப் போல,

உணர்வுக்கும் உதட்டுக்குமிடையில்

அலைந்து கொண்டிருக்கிறது

ஒரு சொல்.

நான் அதை

உதிர்த்து விடுவேன் என்பதாக என்

உதடுகளில் காது பொருத்தி

பேரன்பின் பெருந்தவிப்பில் நீ

காத்துக் கிடந்த

காலமொன்றிருந்தது.

உதிர்க்கப் படாத அந்த

ஒரே சொல்லின் தண்டனையின்

வாலென நீண்டன

என்னோடு வளர்ந்த

வாழ்வின் பாடுகள்.

இப்போதும்

மழைக்கால இரவுகளில்

வானம் பார்க்கிறேன்.

கையில் ஏந்தும் ஒற்றைத் துளியிலேனும்

நான் கேட்கத் தவித்திருக்கும்

ஒரே வார்த்தையேனும்

அனுப்பியிருப்பாயென

கூர்ந்து நோக்குகிறேன் .

எனினும்,

தொண்டைக் குழியிலிருந்து

அண்டவெளியெங்கும்

இப்பிறவியின் பெருவலியென

அலைந்து கொண்டேயிருக்கிறது

உதடு தீண்டாத அந்த

ஒரே சொல் ஒரேயொரு சொல்.

MALINI MALA

 A POEM BY 

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

NEED A DAYTIME HERE AND NOW

Well beyond the assigned hours of night

This day is still fast asleep inside darkness.

Oh, which serpentine would have swallowed

the Sun for the dawn of this sky

and is sleeping in the dark

forgetting to spit it out

In order to go searching for

that snake sleeping in the dark

which planet is to be chosen for

setting aflame?

All I need is a day-time here and now

Burning something somehow.

Malini Mala

•

இப்போதே வேண்டுமொரு பகல்

....................................................

இரவுக்கான நேரங்கடந்தும்

இருளுக்குள் தூங்குகிறது

இந்தப் பகல்.

இந்த வானின்

விடியலுக்கான சூரியனை

எந்தப்பாம்பு விழுங்கி விட்டு

துப்ப மறந்த இருளில்

தூங்கிக்கொண்டிருக்கக்கூடும்

இருட்டுக்குள் உறங்கும்

பாம்பைத்தேட

எந்தக் கிரகத்தைக் கொழுத்தத்

தேர்ந்தெடுப்பதிப்போது

என் தேவையெல்லாம்

எதை எரிமூட்டியேனும்

இப்போதே ஒரு பகல்.

MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The wick that glows all too radiantly

at the last moment

with the oil getting over

and

on the verge of extinction

The Autumnal Tree

that after getting ready for

bidding goodbye

wearing hues splendid

and waving

My Ultimate Word

that on my final breath

would be buried in smile

In all is treasured

the lone word unveiled

by the one and only language.

Malini Mala

•

எண்ணெய் வற்றி

அணையப்போகும்

இறுதிக்கணத்தில்

ஒளி பெருக்கும் திரி,

விடைபெற

ஆயத்தமாகி விட்ட பின்

வர்ணமுடுத்தி கையசைக்கும்

உதிர்கால மரம் ,

சொல்லத் துடித்து

இறுதி மூச்சில்

புன்னகைக்குள் அமுங்கப் போகும்

என் கடைசி வார்த்தை,

எல்லாவற்றுக்குள்ளும்

வெளிப்படாத ஒற்றைச்சொல்லை

பொத்தி வைத்திருக்கிறது

ஒரே மொழி.

MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The horizon is flushing in red

The half Sun appears

as a sprouting seed

bursting open the earth.

Yesterday evening too

the horizon remained all red.

As a seed getting buried

or a seed sprouting

when I viewed

I saw just the semi-sun

The perception

contained within the horizon’s red

with no difference

between dawn and sundown

Time or countless twilight zones

do teach us as

counsellor – par-excellence.

Malini Mala

செக்கச் சிவந்திருக்கிறது

கீழ்வானம்.

பூமி பிளந்து எழுந்துவருமொரு

விதை போன்று தெரிகிறது

அரைப்பரிதி.

நேற்று மாலையும்

அடிவானம் சிவந்திருந்தது

புதையுமொரு விதை போன்றோ

முளைக்குமொரு விதை போன்றோ

நான் பார்க்கும் போது

பாதிச்சூரியன் தான்

வெளித்தெரிந்தது

அடிவானச் சிவப்புக்குள்ளேயே

அடங்கிக்கிடக்கும்

உதயத்துக்கும் அஸ்தமனத்துக்கும்

வேறுபாடற்ற பார்வையை

தேர்ந்தவொரு உளவாற்றுகை ஆசானாய்

காலம், அல்லது

கணக்கற்ற அஸ்தமனங்கள்

கற்றுத்தந்து விடுகின்றன

MALINI MALA

A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In all the twists and turns of Time

Bending breaking

being wounded

bearing all adversities

the trees

plant their roots deep down.

After planting firm

they that become

the lounging citadel

and their Mother Dear

holding them in her cool lap of shade

never ever seek shelter

under the mushroom cover

Malini Mala

காலத்தின்

அத்தனை சுழற்சியிலும்

வளைந்தும் உடைந்தும்

காயப்பட்டுமே

தம் இருப்பின் வேரை

ஆழ ஊன்றுகின்றன

விருட்சங்கள்.

ஊன்றியபின்

பறவைகளின்

ஆசுவாச அரணாகவும்

நிழல் மடி விரிக்கும்

அன்னையாகவும்

மாறிப்போகும் அவை ,

காளான் குடைகளின் கீழ்

ஏதொரு போதும்

நிழல் தேடுவதில்லை !

06.01.2022 

.

MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The rain commencing from the evening itself

so pleasantly cool

even at this time when

taking the night in its hands

and bathing it thoroughly

fails not to tap at my window

and invite me to go dance with it.

With all the interest in joining hands with it

and playing to my heart’s content

dried up and gone,

these days

I can’t dance in rain

with the leftovers in me being

the burning summer

and the hard rocks of remembrance.

Rubbing the rocks against each other

we can heat the rain.

In that the Rain might get roasted

and destroyed

Or

casting aside its dance-par- excellence

It might seethe and explode

No need for those two at this night.

I can do one more thing

If wanted

upon that which flood along the road

as swelling river

I can float boats tearing off the empty pages

of the Book of Life lying at my feet.

And till the heart gets thoroughly soaked

in dreams of climbing inside

and voyaging

reaching the shore on the other side

and living there least once

with Rain,

revelling in its company

and so reborn _

With such dreams,

mostly

ere this night breaks into dawn

writing a poem that climbs not ashore

in paper boats

I might gift it to Rain.

Malini Mala

மாலையிலேயே

சிலுசிலுக்கத் தொடங்கிய மழை

இரவினைச் சுவீகரித்து

கனதியாகக் குளிப்பாட்டும்

இந்நேரத்திலும் மறக்காமல்

வழமை போலென்

சாளரத்தில் தட்டி

ஆடவாவென

அழைக்கத் தவறவில்லை.

.

இப்போதெல்லாம்

அதனுடன்

கலந்தாடும் ஆர்வங்கள்

வற்றிப்போன என்னிடம்

எஞ்சிக்கிடக்கும்

கடுங்கோடை

ஞாபகபாறைகளைச் சுமந்து கொண்டு

மழையாட முடியாது.. ,

பாறையை உரசி உரசி

மழையை வெப்பமூட்டலாம்

அதில்

மழை வெந்து போகவும் கூடும்

அல்லது,

தன் ஒயிலாட்டத்தைப் புறக்கணித்து

குமுறி வெடிக்கலாம்.

இரண்டுமே

இந்த இரவில் வேண்டியதில்லை.

வேண்டுமானால் நான்

இன்னொன்றும் செய்யலாம்.

வீதிமேவி ஆறெனப்பாயும்

அதன் மீது - என்

காலடியிற் கிடக்கும்

வாழ்க்கைப்புத்தகத்தின்

வெற்றுப் பக்கங்களைக் கிழித்து

கப்பல் செய்து விடலாம்.

அதன் மீதேறிப் பயணித்து

மறுகரையேறி

ஒரே முறையேனும்

மழையோடாடி வாழலாம்

என்ற கனவுகளுடன்

மனதாறும் வரை

மழையாடலாம்.

அப்படியான கனவுகளோடு

அனேகமாக,

இன்றைய இரவு

விடிவதற்குள்

காகிதக் கப்பல்களால்,

கரையேறாத ஒரு

கவிதையை வரைந்து நான்

மழைக்குப் பரிசளிக்கக்கூடும்.