BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY 

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

0.01

I forgot to ask your name

What is there in a name

You seem to have read Shakespeare

Yes, depending on my mood I read a little

in the morning

Is mere reading enough

Why not open the window first

0.02

Last night

how so many a time did I wake up from sleep

goaded by fear and apprehension

whether the night had ended so soon

Night and Love seem to be synonyms

0.03

He who is living with me in the passing day

asks, ‘May I buy a Daily today’

Daily – Oh, why

There is Yesterday in the Daily

Can’t the man of today touch and feel Yesterday.

Booma Eswaramoorthy

•

0.01

உங்கள் பெயரை கேட்க மறந்து போனேன்

பெயரில் என்ன இருக்கிறது

காலையில் க்ஷேக்ஸ்பியர் படித்திருக்கிறீர்கள் போல

ஆமாம் காலையில் மனநிலைக்கு ஏற்ப

கொஞ்சம் படிப்பேன்

படித்தால் போதுமானதா

முதலில் சன்னலை திறந்து வைக்கலாமே

0.02

நேற்றைய இரவில்

எத்தனை தடவைகள் இரவு இதற்குள் முடிந்து போனதா

என

பயந்து திகைத்து விழித்துப் பார்த்திருக்கிறேன்

இரவும் காதலும் வேறில்லை போல

03

தினசரியில் என்னோடு வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவன்

கேட்கிறான் நானொரு நாளிதழ் வாங்கிக் கொள்ளட்டுமா இன்று

நாளிதழா ஏனாம்

நாளிதழில் நேற்று இருக்கிறது

தினசரி மனிதன் நேற்றை தொட்டுப் பார்க்கக் கூடாதா

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

It was a cement seat in the shape of the letter S made to lie sideways horizontally

Since long I had not seen him. He touched and felt me.

‘Why are you touching me?’

‘I would feel like touching and feeling a leaf of the tree-branches. If I do so I would feel as if I am touching the very life of the whole tree. This is also same as that.’

‘Am I alive’ asked I

In response he appealed ‘Can you tell me a story?’

I agreed.

What is in my mind I will tell thee. You should ponder over and tell me whether it is a story.

He nodded positively.

‘Upon the slope of a Kurinji land appearing as if the sky you see up above has descended within your reach - A village. The people who lived there had immense love for the moon. Songs and stories about the moon were aplenty there. Each one of them excelled in being a distinct story-teller. Each household had the names Nilaa, Nilavan etc. Even during day their minds were preoccupied with moon. Their gods wore without fail either full moon or crescent moon.

One day all the people called the Moon in unison.

The Moon came.

‘Henceforth you need not go anywhere. Remain with us here.

The Moon didn’t answer.

At least for a day you should be with us without being visible to others’ eyes.’

After that monthly once the moon is not seen by any human.

I wanted to touch a leaf. In leaf I touch the roots also’ he observed.

S என்ற ஆங்கில எழுத்தை பக்கவாட்டில் படுக்கப் போட்டிருப்பது போலான சிமிண்ட் இருக்கை அது.

ரொம்ப நாளாயிற்று நான் இவரைப் பார்த்து. அவர் என்னை தொட்டுப் பார்த்தார்.

ஏன் தொட்டுப் பார்க்கிறீர்கள்.

மரக் கிளைகளின் ஏதோ ஒரு இலையை தொட்டுப் பார்க்க வேண்டும் போல தோன்றும்.அப்படித் தொட்டால் மொத்த மரத்தின் உயிரையும்தொடுவதாக உணர்வேன். அப்படித்தான் இது

உயிர் இருக்கிறதா எனக்கு என்றேன்

அதற்கு அவர் எனக்கொரு கதை இன்று சொல்ல முடியுமா என்றார்

நான் சம்மதித்தேன்

மனதில் ஓடுவதை உங்களுக்கு சொல்கிறேன் அது கதையா, இல்லையாயென நீங்கள்தான் யோசித்துச் சொல்ல வேண்டும்.

இணக்கமாக தலையசைத்தார்.

உயரமான குறிஞ்சி நிலத்தின் சரிவில் ,கண் எதிரே தோன்றும் வானம்

கையருகே வந்தது போல , ஒரு கிராமம்.அங்கு வாழ்ந்து வருபவர்களுக்கு நிலாவின் மீது சொல்லி முடியாத அன்பு.நிலா பற்றின பாடல்கள் கதைகள் ஏராளம்.நிலா பற்றி ஒவ்வொருவரும் தனித்த தன்மையுடன் கதை சொல்லிகளாகவும் இருந்தார்கள். நிலா அல்லது நிலவன் என்ற பெயர்கள் வீட்டுக்கு வீடுஇருந்தன. பகலிலும் அவர்கள் நிலாவின் ஞாபகமாகவே இருந்தார்கள். அவர்களின் கடவுள்கள் முழு நிலவையோ பிறையையோ அணிந்துதான் இருந்தார்கள்.

ஒரு நாள் அவர்கள் அனைவரும் ஒரே குரலில் நிலாவை அழைத்தார்கள்.

நிலா வந்தது.

இனி நீ எங்கேயும் போக வேண்டாம்.எங்களோடு இருந்து விடு

நிலா பதில் சொல்லவில்லை

மற்றவர்கள் கண்ணில் படாமல் ஒரு நாளாவது எங்களோடு இருந்துதான் ஆக வேண்டும்.

அதன் பின் நிலா மாதம் ஒரு முறை யார் கண்ணிலும் படுவதில்லை

இலையொன்றை தொட நினைத்தேன். இலையில் வேர்களையும் தொடுகிறேன் என்கிறார்

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Just as seeing an elephant across a narrow street

most unexpectedly

and growing terror-stricken

At least two hours to go for the early night to commence

As if straightaway it has begun

Someone knocks at the door. Could it be some familiar hands

As opening the very wall before opening the door

being excitement-driven.

As for observing and drawing the flying butterfly

both flying and drawing one should excel in

As the rain that keeps watching me

through the glass window closed from within

I spoke to he walking along with sagging wings

just this and nothing more:

Have you read my five lines written earlier

Or will read them at least hereafter

குறுகலான வீதியின் குறுக்கே எதிர்பாராமல் ஒரு

யானையைப் பார்த்து பயந்தது போல

முன்னிரவு துவங்க இன்னும் இரண்டு நாழிகையாவது

நகர வேண்டும். அது இப்போதே துவங்கினது போல

யாரோ கதவைத் தட்டுகிறார்கள். தெரிந்த கைகளாக இருக்குமோ

ஆர்வத்தில் கதவைத் திறக்கு முன்

சுவற்றையே திறந்தது போல

பறந்துகொண்டே யிருக்கும் வண்ணத்துப்பூவைப்

பார்த்து வரைய பறக்கவும் வரையவும் தெரிந்திருக்கணும் போல

மூடின கண்ணாடி சன்னலின் வழியே என்னையே

பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் மழை போல

தளர்ந்த சிறகுகளோடு நடந்துபோய்க்

கொண்டிருந்தவரிடம் சொன்னேன் முந்தின என் ஐந்து

வரிகளைப்படித்திருக்கிறீர்களா இனியாவது படிப்பீர்களா

என்றுதான்.

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In a land that is neither yours nor mine

I stroll

From the sole of feet to the

crest of head

I am filled with Grass, Plant

Creeper Flowers

Trees

As wind you come and go

to and fro

My leaves due to you

quiver merrily

Butterflies, one and all

float in you

In a moment I would reach my last breath

In a moment

blood would freeze.

In a moment the body would become heavy

as a wooden block

Before that

I should utter that one word

THANKS.

Booma Eswaramoorthy

என்னுடையதல்லாத உங்களுடையதல்லாத

நிலத்தில் உலாவுகிறேன்

உள்ளங்கால்களிருந்து உச்சம்தலைவரை

புற்கள் செடி கொடி பூக்கள்

மரங்களால் நான் நிறைந்தவன்

காற்று போல நீங்கள் வருவதும் போவதும்

போவதும் வருவதுமாக இருக்கிறீர்கள்

எனது இலைகள் உங்களால் மகிழ்வோடு

அலைவுறுகிறது

வண்ணத்துப் பூச்சி

ஒவ்வொன்றும் உங்களில் மிதக்கிறது

ஒரு கணத்தில் இறுதி மூச்சை தொடுவேன்

ஒரு கணத்தில் இரத்தம் உறைந்து போகும்

ஒரு கணத்தில் உடல் மரக்கட்டை போல

கனத்துப் போகும்

அதற்குமுன் அந்த ஒரு வார்த்தையை

நான் சொல்லி விட வேண்டும்

நன்றி.

பூமா ஈஸ்வரமூர்த்தி

BOOMA ESWARAMOORTHY

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The wind passed by flowers dropped

The wind took away

one or two flowers

The wind passed by leaves dropped

The wind took away

one or two leaves

The wind passed by fruits dropped

My daughter and myself took away

one or two fruits

With wind passing by we dropped

Just like flowers leaves fruits….

Booma Eswaramoorthy

காற்று கடந்து போனது பூக்கள் உதிர்ந்தன

ஒரிரு பூக்களை

காற்று எடுத்துப் போனது

காற்று கடந்து போனது இலைகள் உதிர்ந்தன.

ஒரிரு இலைகளை

காற்று எடுத்துப் போனது.

காற்று கடந்து போனது கனிகள் உதிர்ந்தன

ஒரிரு கனிகளை

நானும் மகளும் எடுத்துப் போனோம்

காற்று கடந்து போக உதிர்ந்தோம்

பூக்கள் போல இலைகள் போல கனிகள் போல

BOOMA ESWARAMOORTHY'S POEM

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

WHO ARE YOU?

So through your mobile somebody might ask

Knocking at your door anybody might ask

Along the road blocking your way another might ask

In the well of night uniforms might ask

the beloved upon securing a husband might ask

even children enraged might ask

while asking for the sleeping tablets, might ask

while trying to ward off quarrels too, might ask

while admitting in hospital the accident victim, might ask

as he swoons, sprinkling water on his face, might ask

as Death draws closer the residual guilt conscience might ask

the child half your size opening the door for a gentle tap might ask

You might say who you are

and that is what you are.

Booma Eswaramoorthy

யார் நீங்கள்

என்றொருவர் உங்களை அலைபேசியில் கேட்கலாம்.

வீட்டுக் கதவை தட்டி யாரோ கேட்கலாம்.

வீதியில் வழி மறித்து மற்றவர் கேட்கலாம்.

பின்னிரவில் உங்களை சீருடைகள் கேட்கலாம்.

புருஷன் கிடைத்த காதலி கேட்கலாம்.

சினத்தில் குழந்தைகள் கூடக் கேட்கலாம்.

தூக்க மாத்திரைகளை கேட்கும் போது கேட்கலாம்.

சண்டைகளை விலக்க முயலும்போது கேட்கலாம்.

விபத்துற்றவனை மருத்துவமனை சேர்க்கையில் கேட்கலாம்.

பிரக்ஞையற்று கீழே விழ முகநீர் தெளித்து கேட்கலாம்.

மரணம் நெருங்க மிஞ்சி நிற்கும் குற்ற உணர்ச்சி கேட்கலாம்.

மென் தட்டலில் கதவு திறந்த இடுப்புயர குழந்தை கேட்கலாம்.

நீங்கள் சொல்லலாம் யார் நீங்களென.

அதுதான் நீங்கள்

BOOMA ESWARAMOORTHY'S POEM

 A POEM BY

BOOMA ESWARAMOORTHY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

While climbing the stairs

a person extended his supportive hand:

‘In the name of sprinkling

they have splashed water everywhere

so slippery –take care’

I thanked him.

Without asking

a person placed by my side

a cup of coffee and two milk candies.

I thanked him.

‘You always wear banians, don’t you -

In the shirt you’re wearing today

stars innumerable

_ Another boy observed.

I thanked him.

Alighting when I went past

the flower vendor

Asking

‘Why aren’t you these days to buy flowers?

asked he and said:

‘Today I have bought ‘Sevvarali’ from market

and have made a garland.

Come in the evening and get it.’

I thanked him.

Two persons who came facing me, said:

The newspaper man is looking for you

Hurry.’

I thanked them.

‘Your son only who comes daily

I would enquire after your welfare’

said the newspaper man.

I thanked him.

Turning, when I got into the street

an auto coming close

halted for some commuters to alight.

The driver smiled.

I thanked him.

A crow perching atop another auto

eyed me, seeking me for long.

I thanked it.

Today I am meeting many persons as such.

Thanks very much.

Booma Eswaramoorthy

படியேறும் போது ஒருவர் கரம் நீட்டி கை கொடுத்தார்.

தெளிக்கிறேன் என்று தண்ணீரை

கொட்டி வைத்திருக்கிறார்கள்.பார்த்து வாருங்கள்

வழிக்கி விடப் போகிறது

நன்றி சொன்னேன்.

காஃபியும் இரண்டு பால் தித்திப்புகளையும்

ஒருவர் கேட்காமலே என் பக்கம் வைத்தார்.

நன்றி சொன்னேன்.

இன்னுமொரு சிறுவன்

நீங்கள் எப்போதும் பனியன்தான் அணிவீர்கள்.

இன்று நீங்கள் அணிந்திருக்கும் சட்டையில்

நட்சத்திரங்கள் கொட்டிக் கிடக்கிறது என்றான்

நன்றி சொன்னேன்.

கீழே இறங்கி பூ விற்பவனை கடந்த போது

அவன் சொன்னான். பூக்கள் வாங்கவருவதில்லையே.

இன்று சந்தைக்குச் செல்லும் போது

செவ்வரளிகள் வாங்கி மாலையாக்கி வைத்திருக்கிறேன்

மாலை வந்து வாங்கிக் கொள்ளுங்கள் என்றான்.

உன் விருப்பம், நன்றி என்றேன்.

எதிரே வந்த இருவர் சீக்கிரம் செல்லுங்கள்

நாளிதழ் விற்பவன்

உங்களைத் தேடிக் கொண்டிருக்கிறான்.

நன்றி சொன்னேன்.

உங்கள் மகன்தான் தினமும் வருகிறார்.

உங்களை கேட்டுக் கொள்வேன் என்றான்,

நாளிதழ் விற்பவன். நன்றி சொன்னேன்.

திரும்பி வீதிக்கு இறங்கும் போது

ஆட்டோ ஒன்று பக்கம் நெருக்கி வந்து

பயணிகளை இறக்கி விட்டது

ஒட்டுநர் புன்னகைத்தார்.நன்றி சொன்னேன்.

மற்றுமொரு ஆட்டோ மீதிருந்த காகம்

நீண்ட நாள்தேடுதலுடன் பார்த்தது.

நன்றி சொன்னேன்.

இன்று நிறைய பேர்களை சந்திக்கிறேன்.

நன்றிகள்.

BOOMA ESWARAMOORTHY's POEM

A POEM BY 

Booma Eswaramoorthy

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Opening the door without making noise

and so entering and exiting
_ all too well accustomed, the pet animal.
A portion of soul, its own
It would always take me
to solitary landscapes
It knows you more than you do
It’s not a book unable to read
in the dark
Your body disrobed and stark naked
the medical students begin to dissect
the pet animal stands there perplexed.

Booma Eswaramoorthy
January 22 •
57 / 365 )

ஒலி இல்லாமல் கதவு திறந்து
நுழைந்தும் வெளியேறவும் பழகினதுதான்
வளர்ப்புப் பிராணி.
ஆன்மாவின் ஒரு பகுதி அதற்கானது
எப்போதுமது தனித்த நிலப்பரப்புகளுக்கு
அழைத்துச் செல்லும்
உன்னை விடவும் உன்னைப் புரிந்திருக்கிறது
இருளில் படிக்க முடியாத புத்தகம் இல்லை
அது
ஆடை அகற்றின உன் முழு உடலை
மருத்துவம் பயிலும் மாணவர்கள் கூறு
போடத் துவங்குகிறார்கள்
செய்வதறியாது கலங்குகிறது வளர்ப்புப் பிராணி