KAJURI PUVIRASHA

 A POEM BY

KAJURI PUVIRASHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The pollen –grains in millions stuck on the butterflies

swaying in the branch this way and that way

soaked in henna-red

defying the intense penance of the algae

the immaculate White of the ‘Valampuri Sangu’

lying deep down

is your laughter

The eyes turned red in silence upside down

The soft lips would hold tight

with the care of peacock plume

In a lone soft moan

many an overalls and en blocs

The venom of serpent

turning the nerves taut

soaked and surging frog-life

the raging heat

So

the river-kisses clasping the pebbles

brim and swell

becoming the fish in the blue-heron’s beak

Kajuri Puvirasha

இடதும் வலதுமாய்

கிளையில் அசையும் பட்டாம்பூச்சிகளில்

ஒட்டிக்கிடக்கும் மகரந்த துகள்

ஆயிரங்கோடி மருதானிச்சிவப்பில் ஊறி

நீர்ப்பாசிகளின் கடுந்தவத்தை மீறி

ஆழத்தில் கிடக்கும் வலம்புரிச் சங்கின்

வெண்மை உனது சிரிப்பு

தலைகீழ் மௌனத்தில் சிவந்த விழிகளை

மயிற்பீலி வாஞ்சையோடு தழுவும்

மென்இதழ்கள்

ஒரு சினுங்கலில் தொலையும் ஒட்டுமொத்தங்கள்

நரம்பிறுக்கும் நாகவிஷம்

தவளையின் உயிரூறிய

கடுந் தகிப்பு

ஆக

கூழாங்கற்களை தழுவும் நதி முத்தங்கள்

நீலநாரையின் அலகில் மீனாகி

ததும்புகின்றது

35Sri N Srivatsa, Kajuri Puvirasha and 33 others

4 Comments

1 Share

Like

Comment

Share

KAJURI PUVIRASHA

 A POEM BY

KAJURI PUVIRASHA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

My dreams overflowing

blink alarmed as a child just learning to walk

In the streams churned in rusted brown

the mountain –rivers crystal-clear

alighting and sprinting

In crevices wails of bleeding pains….

moaning resounding growing into an uproar

turn quiet..

In dusk with black coating on dark red

salty eyelids soaked in pain swelling

With nights stretching

sliced muscles and the odour of flesh

translating themselves in the Cicada-screeches

The soul goes on singing ……..

Kajuri Puvirasha

பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருக்கும்

என் கனவுகள்

நடைபழகும் குழந்தையின் சாயலில் அதிர்ந்து விழிக்கின்றது....

பழுப்பில் துருவேறி கலங்கிய

ஓடைகளில் தெளிவுற்று மலையாறு இறங்கி ஓடிக்கொண்டிருந்தன...

பிளவில் ரத்தம் சொட்டும் வலியின்

ஓலங்கள்.....

முனகி அதிர்ந்து பேரிரைச்சலுற்று

அமைதியாகின்றன....

அடர்சிவப்பின் மேல் கருமைபூசி

சாயும் அந்தியில் வலியின்

உவர்ப்பு தோய்ந்த கண்ணிமைப்

பெருப்புக்கள்....

இரவுகள் நீள நீள வெட்டப்பட்ட

சதைகளும் நிண வாசங்களும்

சில்வண்டுக் கீச்சிடுதல்களில்

தம்மை மொழிபெயர்க்க ...

ஆன்மா இசைத்துக்கொண்டிருக்கிறது.....

கயூரி புவிராசா....