INSIGHT - MAY - JUNE 2023

 

1. MULLAI AMUTHAN

2. VAIDHEESWARAN

3. RENGARAJAN VEERASAMY(YUGA YUGAN)

4. KALAPRIA T.K.

5. NAAVUK ARASAN

6. THEEPIKA THEEPA

7. MAYILIRAGU MANASU SHIFANA

8. LEENA MANIMEKALAI

9. BOOMA ESWARAMOORTHY

10. KATHIR BHARATHI

11. RAMESH PREDAN

12. NESAMITRAN

13. MUJAHITH SHARI

14. LAREENA ABDUL HAQ

15. AASU SUBRAMANIAN

16. RAMESH KANNAN

17. KADANGANERIYAN ARIHARASUTHAN

18. YAVANIKA SRIRAM

19. RAJAPUTHRAN

20. VELANAIYOOR RAJINTHAN

21. MA.KALIDAS

22. MARIMUTHU SIVAKUMAR

23. THENMOZHI DAS

MULLAI AMUTHAN

TWO POEMS BY

MULLAI AMUTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

My grand-daughter who left yesterday to her place

was leafing through the old photographs.

The Tea given by her grandma turned cool

Her paternal uncle returning from the field

after untying his headgear and giving it a shake

went and sat near the little girl

asking affectionately, “Who is this – My Darling little angel?”

She responded with just a smile.

Grand-daughter’s arrival has

gathered all kith and kin

all over the house.

Her mother gave away gifts to one and all.

In the end

the little girl

unfolding something like a pack of cards

held close to her heart one out of it

and smiled with all the affection in the world.

It was the photograph of mine

who had breathed his last

someday in the past.

நேற்று ஊர் சென்ற பேர்த்தி

பழைய புகப்படங்களை கிளறிக்கொண்டிருந்தாள்.

அவள் பாட்டி கொடுத்த தேநீர் ஆறிப்போனது.

வயலுக்குசென்று வந்த சித்தப்பா மண்வெட்டியை கொல்லையில் வைத்துவிட்டுத் தலைத்துண்டை உதறிக்கொண்டு 'யாரது..இந்தக்குட்டி..நம்ம செல்லமோ?’

அருகில் அமர்ந்தார்.

அவளிடமிருந்து புன்னகை மட்டுமே கிடைத்தது.

பேர்த்தி வந்திருக்கிறாள் என்று

உறவுகள் வீட்டை நிறைத்திருந்தனர்.

அவளின் அம்மா எல்லா உறவுக்காரர்களுக்கும் பரிசு கொடுத்தாள்.

பேர்த்தி கடைசியாக

சீட்டுக்கட்டு போல ஒன்றை எடுத்துப் பிரித்து

அதனுள் ஒன்றை நெஞ்சோடு அணைத்தபடி

புன்னகைத்தாள்.

சென்ற ஒரு நாளில் காலமாகிப்போன

எனது புகைப்படம்..

முல்லைஅமுதன்

(2)

I asked for the way to the mental asylum.

The directions remained silent

Today

I had a face-to-face session with the one

Returned from it.

Despite protesting

that lifting Thulasi hurriedly and dragging her to the vehicle

and throwing her inside

Is indeed a violent act

She couldn’t be saved in tact.

She too accuses me of betraying her in love.

When I went to claim our house snatched away atrociously

Get lost you madcap – do what you can – the words spat at me in rage

I do recall.

While journeying along in the company of Ilayaraja

My friend made Rahman run along

Sticking poster on the death anniversary of Bharathiar

the Police beat him black and blue and

eventually released him

branding him insane.

Speaking a lot

father would refer to him as the one deranged

Would even talk a little more

Mother wouldn’t talk at all

What can I do – My Lord

Now my heart yearns to have me confined

inside an asylum.

மனநல மருத்துவமனைக்கான வழியை கேட்டிருந்தேன்.

திசைகள் மௌனித்திருந்தன.

இன்று

மருத்துவனையிலிருந்து வந்தவனிடம்

நேர்காணல் செய்தேன்.

அவசர அவசரமாக இழுத்துசென்று வாகனத்தில்

துளசியை தூக்கிப்போட்டமை வன்முறை என குரல் கொடுத்தும் அவளைக் காத்துக் கொள்ள முடியவில்லை.

அவளும் நானே காதலில் ஏமாற்றியதாக குற்றம் சுமத்துகிறாள்.

அடாத்தாக பறித்துக்கொண்ட நமது வீட்டைக் கேட்கப்போகையில்

போடா பைத்தியக்காரா!போய் உன்னால் முடிந்ததை பார் என்று கோபப்பட்டதையும்

நினைத்துப்பார்க்கிறேன்.

இளையராஜாவுடன் பயணிக்கையில் ரஹ்மானை ஓடவிட்டான் நண்பன்.

பாரதியார்

நினைவுநாளில் சுவரொட்டி ஒட்டியதால் காவல்துறை நையப்புடைத்து பைத்தியம் என்று விடுதலை செய்தது.

அதிகம் பேசுவதால் அடிக்கடி விசரா என்றே சொல்வதுண்டு.அப்பா அதைவிட கொஞ்சம் அதிகமாய் பேசுவதுமுண்டு.

அம்மா பேசுவதேயில்லை.

என் செய்வேன் பராபரமே!

இப்போது எனக்கு மனநலமருத்துவமனைக்குள் அடைந்துவிட துடிக்கிறது மனது.

முல்லைஅமுதன்

S.VAIDHEESWARAN

 A POEM BY

S.VAIDHEESWARAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*first Draft)

SEA THE SURREAL BEING

I could never comprehend the language of Sea.

With strength immense

as whales many a million

It lies there scattering love all over

From time immemorial..

Holding close in an embrace

Shaking you off without a second glance

Is its usual pastime.

Having two different dispositions

For night and day

Ho, why this farce , who can say…

Having one tinge during day

And another during night

Why this masquerade always

Burying anger deep down

All too carefully for years on end

It suddenly bursts into volcanic fury unleashed

flooding thunderously bringing everything in its fold

destroying all regions close and more indeed

Leaving a whole lot bereaved.

I could never comprehend the language of Sea!!

In night’s clandestine moments

Creeping as whiff of air into my ears

Sprinkling poems all over

the nooks and crannies of my heart

It just vanishes.

What a grand mystery is this!!

………………………..

Could it be that it

Thus makes a mockery of

Human nature

in such a grand manner????

Vaidheeswaran Sundaram

• கடல் ஒரு மாயப்பிறவி

கடலின் மொழியை

என்னால் புரிந்து கொள்ள

முடிந்ததில்லை.....

ஓராயிரம் கோடித் திமிங்கலத்தைப் போல

அசுர பலத்தோடு அது

அன்பை வாரி இறைத்துக் கொண்டு கிடக்கிறது

.அனாதி காலமாய்.......

வாரியணைத்துக்கொள்வதும்

உதறித் தள்ளுவதும் அதற்கு

வாடிக்கையான பொழுது போக்கு..

இரவில் ஒரு குணம்

பகலில் ஒரு குணம்

இதென்ன கபடவேஷம்..

மதியம் ஒரு நிறம்

மாலை ஒரு நிறம்...

இதென்ன பொய் பூச்சு....

கோபத்தை பொத்தி..பொத்தி

வைத்துக் கொண்டு

திடீரென ஆங்காரமாய்

எரிமலைத்தணலாய் ..வெடித்து

ஆர்ப்பரித்து

அரவணைத்துக்கிடந்த ஊர்களையெல்லாம்

அழித்து அலங்கோலமாக்குகிறது.

கடலின் மொழியை

என்னால் புரிந்து கொள்ளவே

முடிந்ததில்லை !!!

வினோதமாக இரவின் ரகசியத்தருணங்களில்

என் செவிக்குள் காற்றென ஊர்ந்து

மனம் நிறையக்

கவிதைகளைத் தூவிவிட்டு

மறைந்து விடுகிறது!!!

இதென்ன மர்மம்!!

...........

ஒரு வேளை

மனித இயல்பைத் தான்

அது பிரும்மாண்டமாகப்

பழித்துக் காட்டுகிறதா???

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,;;;;,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

வைதீஸ்வரன்

RENGARAJAN VEERASAMY

 A POEM BY

RENGARAJAN VEERASAMY

(Yuga Yugan)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Wonder where at all they who go missing

are actually going

Scaling the compound walls

crossing the massive ocean

Ho, where at all they hurry

wading through waves of darkness

As that safeguarded as the foetus

flowing out bleeding

No need to feel so ill at ease

My fellowmen

Kicking and pushing

those leaving the womb

_ Ho, don’t call them ’missing’

Suffice to have contraceptive pills…

And to hold and cradle

wouldn’t there be railroads

and any train

to climb on the chest crawling…..

•

அப்படி

எங்கே தான் போகிறார்கள்

இந்த காணாமல் போகிறவர்கள்

கம்பிகளை

மதில்களைத் தாண்டி

பொத்தல் படகுடன்

பெருங்கடலைத் தாண்டி

இருளலைகளில் எங்கே விரைகிறார்கள்

கருவென காத்தது

உதிரமாய் வழிந்தது போல்

பதற வேண்டாம் உலகீர்

உந்தி உதைத்து

கருப்பை விட்டுச் செல்வோரை

காணவில்லை என்று சொல்லாதீர்

கருத்தடை வில்லைகள்

போதும்

ஏந்திக் தாலாட்ட

தண்டவாளங்களும்

மார்பேறித் தவழ இரயிலேதும்

இல்லாமலா போய்விடும்.

_யுகயுகன்

KALAPRIA

 A POEM BY

KALAPRIA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

ADVANCE LIVING

Those who have got into the train compartment

well in advance

and are sitting there

eye all those who get inside afterwards

mostly as enemies.

Even if the luggage of those prove

lighter than these ones

the former ones eye them contemptuously

as if decrying them for bringing so much.

and maintain a grim silence.

‘Is there a delay in departure’

When would it reach the destination’

_ For such queries

they either respond in abject indifference

or curtly answer in a word or two

and shut their mouth.

But for all the calls through mobile

they provide answers all too pleasantly.

For the lower-birth passengers

nightmares would have started

since the day before itself

with some aged ones asking for exchange of births.

Yet

when the train starts moving

a proximity blossoms

That too when it comes to lovely women

they nurture the readiness to help them

going to the extent of pulling the Alarm Chain

While alighting at their destination

The hearts swell in kindness supreme.

in the manner of living in advance

the closing moments of Life.

முந்தியே வாழ்வது

______________________

ரயில்ப் பெட்டிக்குள்

முன்னதாக ஏறி

அமர்ந்திருப்பவர்கள்

பின்னதாக ஏறும்

ஒவ்வொருவரையும்

அநேகமாக விரோதத்துடன்

நோக்குகிறார்கள்

அவர்களது பயணப் பொதிகள்

தங்களை விடச் சிறிதானாலும்

ஏன் இவ்வளவு சுமக்கிறார்கள்

என்பது போல முகச் சுழிப்பு பொங்க

ஒரு மௌனம் காக்கிறார்கள்

வண்டி தாமதமோ

சேர நிமித்தப்பட்ட ஊருக்கு எப்போது

போய்ச் சேரும் என்பது

போன்ற கேள்விகளுக்கு

அசிரத்தையாக அல்லது

ஒன்றிரண்டு வார்த்தைகளில்

பதில் சொல்லி

வாயை மூடிக் கொள்கிறார்கள்

ஆனால் வரும் அலைபேசி

அழைப்புக்கு அதே பதில்களை

பிரியத்துடன் சொல்கிறார்கள்

கீழ்ப் படுக்கைக் காரர்களுக்கு

நேற்றிலிருந்தே

துர்ச் சொப்பனங்கள்

யாராவது வயசாளிகள்

தங்கள் இருக்கையை

மாற்றித் தரும்படிக் கேட்பதாக

என்றாலும்

ரயில் புறப்படும் போது ஒரு

அந்நியோன்யம் வந்து விடுகிறது

அதிலும் அழகான பெண்கள்

என்றால் அபாயச் சங்கிலியை

இழுத்துக் கூட உதவத் தயாரான

எண்ணங்களை

வளர்த்துக் கொள்கிறார்கள்

இறங்கிப் போகும்போது

பெருங் கனிவு கொள்கிறது மனம்

ஆம்

முடிவுறுகிற வாழ்வுக் கணங்களை

முந்தியே வாழ்வது போலவே

NAAVUK KARASAN

 A POEM BY

NAAVUK KARASAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Nobody is going to write

The adventurous history of

Flamingos

They themselves write it

in a circle

in wind’s fluttering wings .

That which is going to commence

in the hurry of dawn having nil noise

is the holy pilgrimage to faraway land

The resounding noise of soaring up and flying

has messed up the dream of the lake water

As stages of sapling gone past

in different ways

the snow-clamp passage.

The cross-sectional travel of the birds

are never facsimiles

They are singularly original

not faked ever.

பிளமிங்கோகளின்

சாகசம் நிறைந்த வரலாற்றை

எவருமே எழுதப்போவதில்லை...

அவைகளே

காற்றின் சிறகடிப்பில்

வட்டமாக எழுதி விடுகின்றன

எந்தவித ஓசையுமற்ற

அதிகாலை அவசரத்தில்

தொடங்க இருப்பது

தொலைதூர தீர்த்த யாத்திரை

எழும்பிப் பறக்கும்

இரைசல் அதிர்வு

ஏரித் தண்ணீரின்

கனவைக் குழப்பிவிட்டது

ஒவ்வொரு விதத்தில்

கடந்தபோன பதியமாக

பனி நனைந்த பாதை...

குறுக்குவாட்டாக

பறவைகளின் பயணம்

நகல்களாக இருப்பதில்லை

பிரதி எடுக்காத

சுயமாகி விடுகின்றது.

THEEPIKA THEEPA

 A POEM BY

THEEPIKA THEEPA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

HE WHO IS WAITING FOR MONEY-POURING RAIN

There on the sky so high

a flower is coming down

swaying softly .

Along with it four butterflies.

All too suddenly a little girl soars from below,

winged and flying.

At the instant when the flower

and the little girl

come face to face

the butterflies go fluttering in pairs

in the opposite direction.

The readers who climb inside

where the poem comes to a close

go home

carrying the flower and the little girl.

Houses turn beautiful

_ Thanks to poems.

Wounds get healed

_ Thanks to poems.

“These good-for-nothing idiots”

Cursing thus

eyeing the sky

stands there still

in vain

He who is waiting for money-pouring rain

Theepika Theepa

•

பணம் பெய்யும் மழைக்காக காத்திருப்பவன்

------------------------------------------------------------------------

வானத்தில் ஒரு பூ

ஆடியாடி இறங்கி வந்து கொண்டிருக்கிறது.

அதனோடு

நான்கு வண்ணத்துப் பூச்சிகள்.

ஒரு சிறுமி கீழிருந்து

திடீரென்று சிறகுகளோடு பறக்கிறாள்.

பூவும், சிறுமியும் சந்திக்கிற கணத்தில்

சோடி சோடியாக

எதிர்த் திசையில் பறக்கின்றன

வண்ணத்துப் பூச்சிகள்.

கவிதை முடிகிற இடத்தில்

ஏறிக் கொள்கிற வாசகர்கள்

பூவையும், சிறுமியையும் ஏந்தியபடி

தம் வீடுகளுக்குச் செல்கிறார்கள்.

கவிதையால் அழகாகின்றன

இல்லங்கள்.

கவிதையால் அழகாகின்றன

இதயங்கள்.

கவிதையால் ஆறுகின்றன

காயங்கள்.

"வேலை வெட்டியற்ற பயல்கள் "

எனத் திட்டியபடி

இன்னும்

வானத்தையே பார்த்தபடி இருக்கிறான்.

பணம் பெய்யும் மழைக்காக காத்திருப்பவன்.