INSIGHT - JUNE 2021

 

ABDUL JAMEEL

 A POEM BY

ABDUL JAMEEL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE UNBROKEN SHADOW OF THE BIRD

The 'long distance' birds

go crossing the river

Their shadows fall upon the water

Yet the river remains silent

Taking the floating shadows

to be prey

when the starving fish

go behind them in hot chase

and peck at them

the calm of the river is broken

Escaping from the net of the

threatening fish

the shadow of the bird in the river

though fallen

moves on unbroken

in search of prey

day after day

Abdul Jameel

பறவையின் உடையா நிழல்

______________________

நதியை கடந்து செல்கின்றன

தொலை தூரப் பறவைகள்

அதன் நிழல் விழுந்த பின்னரும்

மௌனம் சாதிக்கிறது நதி

நீந்தும் பறவையின் நிழலினை

இரையென நினைத்து

பசியெடுத்த மீன்கள்

துரத்தி துரத்தி கொத்துகையில்

நதியின் மௌனம் கலைகிறது

மிரட்டு்ம் மீன்களின்

வலையிலிருந்து தப்பித்து

தினமும் இரை தேடிச் செல்கிறது

நதியில் விழுந்த பின்பும்

உடையாமல் செல்லும் பறவையின் நிழல்

ஜமீல்

MULLAI AMUTHAN

 A POEM BY

MULLAI AMUTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

She opened the door

to draw Kolam at the entrance

Saw a wreath there.

Terribly anguished

she screamed to those within.....

Who could it be….?

As there was a small piece of paper

she read it.

“For tomorrow’s death’

It said.

She kept staring at it.

வாசலில்

கோலம் போட திறந்தாள்.

மலர்வளையம்

இருப்பதைக் கண்டாள்.

துடித்துப்போய்

உள்ளே குரல் கொடுக்க ....

யாராய் இருக்கும்..?

துண்டுக்காகிதம் இருக்க படித்தாள்..

'நாளைய சாவுக்காய்'

என்றிருந்தது..

அவள் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தாள்.

முல்லை

YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Those who cook food for kids

should travel with their dry-mouthed puppies in hot summer searching for brook –water.

Softening the grain-flours as dust

would prove soothing to children’s milk-teeth.

Further mixing clay with it and adding pungent flavor

_filling their bellies with it and sending them away

would take care of them till the time

they return home from school.

Outstanding kids would find their way

into the railways station

and almost snatch the things held by the passengers.

No need to be educated for this.

Then they should develop acidity

in low and proper measures.

For carious tooth due to sweets

their mother squeezes the entire tube of

clove-fragrant toothpaste.

One egg half-a-cup milk balanced diet.

Waking up the next dawn

have the children grown

Our children have never stood in comparison

with those in the neighbourhood.

The grown-ups chitchatting about their fruits and food

is sheer waste

In petrol bunks petty shops

motels and fast food outlets during joy-tours_

the oven should always be on

munching of grains should go on

rhizomes meat pastries

before they scream

Yavanika Sriram

குழந்தைகளுக்கு உணவு தயாரிப்பவர்கள்

கடும் கோடை காலத்தில் வாய் உலர்ந்த நாய்க்குட்டிகளோடு சுனைநீர் தேடிப் பயணிக்க வேண்டும்

தானிய மாவுகளை தூசுபோல ரொட்டிக்கு மென்மையாக்குவது குழந்தைகளின்

பால் பற்களுக்கு இதமானது

மேலும் அதில் களி மண்ணை கலந்து காரமிட்டு

அவர்களின் வயிற்றை நிறைத்து அனுப்புவது

பள்ளிக்கல்வியிலிருந்து வீடு திரும்பும் காலத்திற்கும் போதுமானது

மிகச்சிறந்த குழந்தைகள் இரயில் நிற்கும் நிலையத்திற்குள் புகுந்து பயணிகளின் கையில் உள்ள பண்டங்களை ஏறக்குறைய பறித்துக்கொள்கிறார்கள்

இதற்கு கல்வி தேவையில்லை

பிறகு அவர் காரத்தை குறைவாக

சரியாகப் பயில வேண்டும்

இனிப்புகளால் பற்களில் சொத்தை

உண்டாகும் போது அவர்களின் வாய்க்குள் கிராம்பு பணக்கும் முழுப் பேஸ்டையும் அம்மா பிதுக்கிவிடுகிறாள்

ஒருமுமுட்டை அரைக்கப் பால் சரிவிகித உணவு

அதிகாலை எழுந்தவுடன் குழந்தைகள் வளர்ந்து விட்டுருக்கிறார்களா

நமது பிள்ளைகள்

அண்டை வீட்டாரிடமிருந்து

ஒருபோதும் ஒப்பு நோக்கப்படாதவர்கள்

பெரியவர்கள் தங்களின் பழம் உணவுகள் பற்றி கதைப்பது

அநாவசியமானது

பெட்ரோல் பங்கிலும் பெட்டிக்கடைகளிலும்

மோட்டல்களிலும் உல்லாசப்பயணங்களின் போது துரித உணவங்களிலும்

அடுப்பு சதா எரிந்து கொண்டிருக்கவேண்டும்

தானியங்கள் அரைபடவேண்டும்

கிழங்குகள் இறைச்சிகள் பணியாரங்கள்

அவர்கள் கூச்சலிடும் முன்

YUMA VASUKI

 A POEM BY

YUMA VASUKI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE ‘MILK OF HUMAN KINDNESS’

Calling out to a boy

beckoning him to come closer

and grinning cunningly

I pinched him softly.

Moving away in a leap

he glares at me.

“Ok, pinch me in return”.

And, he fell into my trap

all too willingly.

The pinches that he was giving

one after another

gritting his teeth all the while

press into my hands all too deep,

leaving imprints.

With a laugh I say

“Not at all paining”.

Collecting all his strength in his nails

he strives with all his might

to tear off my skin.

“Do you feel the pain?”

All his avid queries

get drowned in my indifferent laughter.

“Oh, is this your muscle-power?

Absolutely no pain at all!”

Suffering humiliation to the core

standing frozen for a few seconds

in a flash his mouth

took my hand in a tight grip…

“Do you feel the pain?

Do you feel the pain?”

As the teeth pierced into my flesh

deeper and deeper,

as the pain grew worse

I laugh all too loudly.

The body quivers and remains still.

The heart, turning wet, blooms.

ஈரம்

ஒரு சிறுவனை அருகழைத்து தந்திரமாக இளித்தபடி

மெல்லெனக் கிள்ளுகிறேன்.

துள்ளிக் கோபத்துடன் விலகி முறைக்கிறான்.

“வேண்டுமானால் பதிலுக்கு நீ என்னைக் கிள்ளிவிடு”

விருப்புடன் சிக்கினான் விரித்த வலையில்.

பற்களைக் கடித்தபடி என் கரங்களில் அவன்

மாறி மாறிக் கிள்ளும் தடங்கள் ஆழப் பதிகின்றன.

சிரித்துக்கொண்டு சொல்கிறேன்,

“எனக்கு வலிக்கவேயில்லை…”

சக்தியெல்லாம் தன் நகங்களில் குவித்து

பிய்த்தெடுக்க முயல்கிறான் என் சருமத்தை.

“வலிக்கிறதா….? வலிக்கிறதா…?”

என் அலட்சியச் சிரிப்பில் அமிழ்ந்தன

ஆர்வக் கேள்விகள் எல்லாம்.

“இவ்வளவுதானா உன் பலம்

எனக்கு வலிக்கவேயில்லை!”

அவமானப்பட்டவனாய் சில நொடிகள் திகைத்து

சட்டென்று கவ்வுகிறான் என் கரத்தை.

“வலிக்கிறதா… வலிக்கிறதா…”

பற்கள் பதியப்பதிய வலி மீதுற மீதுற

பெருங் குரலெடுத்துச் சிரிக்கிறேன்.

சிலிர்த்தடங்குகிறது உடல் _ மனம்

ஈரம் பட்டுக் கிளைக்கிறது.

யூமா வாசுகி

(சாத்தானும் சிறுமியும் தொகுப்பிலிருந்து)

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Ere I set right the wrist-watch that shows time

a little ahead

I should come backward.

After removing it

I was a little slow in setting it right.

In the anti-clockwise motion the two hands

have reached the Now.

When the one standing sat

It was you going there softly rubbing against the shoulder

who called me

So my heart wants to say.

The other shadow is not to be seen at the feet.

My shadow has also donned a new form.

In the fingers the heat of another palm

After wearing the wrist-watch when I glanced

With no hands in the clock front and back

suffocating heat pervading my entire being.

Shanmugam Subramaniam

நேரத்தைக் கொஞ்சம் கூடுதலாகவே காண்பிக்கும்

கைக்கடிகாரத்தை திருத்துமுன்

நான் பின்னோக்கி வரவேண்டும்

கழற்றியபின் திருத்த நேரமாகிவிட்டது

எதிர்சுழற்சியில் முட்கள் தற்பொழுதை

அடைந்துவிட்டன

நின்றிருந்தவன் அமர்ந்ததும்

அங்கே தோளுரசி சென்ற நீதான்

என்னை அழைத்ததாகச்

சொல்ல விழைகிறது உளம்

இன்னொரு நிழலைக் காலடியில் காணவில்லை

என் நிழலும் வேறு வடிவம் பூண்டுள்ளது

விரல்களில் வேறொரு உள்ளங்கையின் வெம்மை

மீண்டும் கைக்கடிகாரத்தை அணிந்தவுடன் பார்க்கையில்

முட்கள் முன்னும் பின்னும் அல்லாது போக

உடலெங்கும் தகிப்பின் வெளியேற்றம்.

- எஸ்.சண்முகம் -

MOHAMAD ATHEEK-SOLAIKILI

 A POEM BY

MOHAMAD ATHEEK-SOLAIKILI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MYRIAD-EYED WATER!

When I go for bathing

Water would rustle

That, its exclusive language

would sound as if it is asking me something

When I extend my head without responding

it would pour hard on it.

When I apply soap

along with my eyes

the water would also wring its eyes.

Wonder how many eyes

does the Water have

Water keeps viewing us

What does it ask

I understand not

With questions aplenty

Water is running through the length

and breadth of my body

My very body

is a query

What are the queries that the

Water flowing through it asks

I wipe my head

Water failing to get an answer

cries

and its tears seep out in droplets.

In its eyes too shines

the dream of rain.

When I close the tap tightly

It seems like

the water

gushing forth enraged

and asking me to come again

with due responses

finally subsides

Of course this is for the time being.

For water never calls it a day.

it continues to breathe all the way.

Mohamed Atheek - Solaikili

தண்ணீருக்கு எத்தனை கண்கள்

குளிக்கப் போனால்

தண்ணீர் சலசலக்கும்

அது அதனின் பாஷை

ஏதோ ஒன்றை

என்னிடம்

வினவுவது போன்றிருக்கும்

நான் பேசாமல் தலையைக் கொடுக்கும்போது

என் மண்டையில் உறைக்கும்படி

சற்று பலமாகவும் விழும்

சவர்க்காரம் இடும்போது

தண்ணீரும் கண்ணைக் கசக்கும்

தண்ணீருக்கு

எத்தனை கண்கள் இருக்கிறதோ

தண்ணீரும் நம்மை

பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது

தண்ணீர் என்ன கேட்கிறது

அது எனக்கு விளங்கவில்லை

பல கேள்விகள் கேட்டபடிதான்

என் தேகமெங்கும் ஓடுகிறது

தண்ணீர்

என் தேகமே ஒரு கேள்வி

அதில் தண்ணீர் ஓடி ஓடி

எழுப்பும் கேள்விகள் என்னென்ன

நான் தலை துவட்டுகிறேன்

விடை கிடைக்காத தண்ணீர்

அழுது

சொட்டுச் சொட்டாக வழிகிறது

தண்ணீருக்கு கண் இருக்கிறது

அதன் கண்களுக்குள்ளும்

மழையின் கனவு மினுங்குகிறது

நான் தண்ணீரின் குழாயை

திருகி

மூடும்போது

சீறிப் பாய்ந்துவிட்டு

திரும்பவும் வா

எனக்கான விடைகளோடு

என்று தண்ணீர்

அடங்குவதுபோல் இருக்கிறது

பலமாக மூச்சுவிடுகிறது

இது தற்காலிகமே

தண்ணீர் நிரந்தரமாய்

அடங்குவதில்லை

தண்ணீரின் மூச்சு குறையாது