NESAMITHRAN

 A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*Frist Draft)

It is the leaf that couldn’t bloom

becomes the butterfly.

It could be the kiss missed

which had turned into the teardrop

seeping while laughing silently

The one and the only Larva

unable to grow

might have turned into a comet above

When those not being able to see laugh

including the eyes

how so many a lip

But I

even beyond thee

have arrived at thee, you see…..

நேச மித்ரன்

•

பூக்க முடியாத இலைதான்

பட்டாம்பூச்சி ஆகி விடுகிறது

தர முடியாமல் போன

முத்தம்தான் சப்தமின்றி

சிரிக்கும் போது வழியும்

கண்ணீர்த்துளி ஆனது போல

வளர முடியாத ஒரே ஒரு தலைப்பிரட்டை

வால்நட்சித்திரமானது போலும்

பார்க்க முடியாதவர்கள் சிரிக்கும்

போது கண்களோடு சேர்த்து

எத்தனை உதடுகள்

ஆனால்

நானோ

உனக்குப் பிறகும்

உன்னிடமே வந்து சேர்ந்திருக்கிறேன்

NESAMITHRAN

    A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I am entering into the Time-phase

where just as prayers turning invalid

grievances too turn null and void

No curse upon thee

Nor any misgiving against me

As the old man who has stopped

bolting the door

while sleeping

I have become one

with secrets none.

Just one thing is there to convey:

The fortune of flying backward is

bestowed on hummingbirds alone.

பிரார்த்தனைகள் காலாவதி

ஆவது போலவே புகார்களும்

காலாவதி ஆகிவிடும் காலத்திற்குள்

நுழைந்து கொண்டிருக்கிறேன்

உன் மீது எந்த சாபமும் இல்லை

என் மீதும் எந்த வருத்தமும் இல்லை

உறங்கும் போது

கதவை தாழிட்டுக் கொள்வதை

நிறுத்திக் கொண்டுவிட்ட

முதியவனைப் போல

இரகசியங்களற்றவனாகி விட்டேன்

சொல்வதற்கு ஒன்றுண்டு

பின்னோக்கிப் பறத்தலானது

தேன்சிட்டுகளுக்கு மட்டும்தான்

வாய்த்திருக்கிறது.

நேச மித்ரன்

NESAMITHRAN

 A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Knowing well that you would admonish me

for leaving the forehead without the usual dot - mark

I posed so for the photograph.

It was hoping against hope that you would search for me

that I went missing for a few days.

It was for making you hold me all the more closer

that I strolled along the pathways of foes.

It was for you to correct

my poem had several grammatical errors

For a small word of solace

I proclaimed my ailment

disclosed to no one else.

Driven by the craving of being held by thee

all these and more, you see.

The reason for my lying like a corpse

with all my identities erased

is not to make you wail beating your chest.

It is to have your love

in miniscule measure as the shine of star.

Height of absurdity - Yes

Yet it is due to such absurdities

that in this world

deaths are being postponed.

•

நீ திட்டுவாய் தெரியும்

தெரிந்துதான் அந்தப் புகைப்படத்தில்

பொட்டு இல்லாமல் நின்றேன்

நீ தேட மாட்டாயா என்ற நப்பாசையில் தான் சில நாட்கள் தொலைந்து போனேன்

என்னை இன்னும்

இறுகப்பற்றுவாய் என்றே

உன் எதிரிகள் வீதிகளில் புழங்கினேன்

நீ திருத்துவாய் என்றுதான் அந்த கவிதையில் ஒரு சந்திப் பிழையும் இரண்டு ஒற்றுப் பிழைகளும்

சிறிய ஆறுதல் சொல்லுக்காய்

யாருக்கும் சொல்லாத

நோய்மையை பறைஅறிவித்தேன்

ஏந்திக் கொள்வாய் என ஏங்கியே இவ்வளவும்

என் எல்லா அடையாளங்களையும் அழித்துக்கொண்டு பிரேதம் போல் கிடப்பது நீ மாரில் அடித்துக்கொண்டு அழ வேண்டும் என்பதற்காக அல்ல

ஒரு நட்சத்திரம் மினுங்கும் அளவு

உனது அன்புக்காகத்தான்

எவ்வளவு அபத்தம்

ஆனால் பார்

இப்படியான அபத்தங்களால்தான்

இவ்வுலகில் சாவுகள் ஒத்தி

வைக்கப்படுகின்றன.

நேச மித்ரன்

NESAMITHRAN

 A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan

(*First Draft)

The woman

who sets right

the window curtains

again and again

umpteen number of times

before copulation

marvels at the bird

that builds its nest

with just two leaves

The man who

in the bathroom of guest’s

household

before disrobing

swallowing sound

stands a little uncertain

feels like caressing

the grazing cow

that brings along its calf

keeping it close by its side

For both in common

there remained

a jungle

a tiny spring

a watery pond to probe and dive in

some clouds to rain then.

• தனதற்ற புதிய அறையில்

புணரும் முன் ஆயிரம் முறை

ஜன்னல் திரைச்சீலைகளை

சரிபார்க்கும் பெண்

இரண்டே

இலைகளில் கூடுகட்டிக் கொள்ளும்

பறவையைக் கண்டு வியக்கிறாள்

விருந்தினர் வீட்டு

குளியலறையில் ஆடை

களையும் முன்

சப்தம் விழுங்கி

சிறு தயக்கம் ஊடும் ஆண்

தன் நிழலிலிருந்து நழுவாமல்

தன் கன்றை அழைத்து வரும்

மேய்ச்சல் பசுவை வருட நினைக்கிறான்

இருவருக்கும் பொதுவாய் காத்திருந்தது

ஒரு காடு

சிறு சுனை

ஓர் நீர்குடைந்தாடும் குளம்

அப்போது பெய்ய சில மேகங்கள்

நேச மித்ரன்

NESAMITHRAN

 THREE POEMS BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

Body with hand shrunk - there is

Head with brain not fully grown

there is

But is there a stomach

with hunger any the less

Are there eyes

where tears sprout

in lesser measure

Yet

close to tooth that would lie

in wait

for a chance to cut

the tongue since ages

stay alive; survive

Let’s face life head-on

and live lock stock and barrel

– come on.

கை சூம்பிய உடல் உண்டு

உயரம் குறைந்த கால் உண்டு

மூளை முழுதும் முளைக்காத சிரம் உண்டு

கம்மியாய் பசி வசிக்கும் வயிறுண்டா

பார்வை இல்லாவிட்டாலும்

கண்ணீர் குறைவாய் சுரக்கும் கண்ணுண்டா

ஆனாலும் அசந்தால் வெட்டும்

பல்லுக்கு பக்கத்தில்தான் நாக்கு

பலகாலம்

பிழைத்துக் கிடக்கிறது

வாழ்ந்து பார்த்துவிடலாம்

- நேச மித்ரன்

(2)

After Open Heart surgery’s term of confinement

is over

the Helium balloon moments

with nowhere to go

writhe and sway

After obtaining pardon

the earlier countenance

the plaster of paris hand

of the porcelain doll

Between the one

who escapes from the submarine

and the other who alights

holding on to parachute

with face burning all the way

a Kiwi bird is breaking its shell

to find release.

A thermometer mercury

Hope

so much

The Wait

as the air gap of a flask

Fondness and care

that the smile of a nurse

circulate

The hands of the clocks made to hang

outside the operation theatres

are made of snail’s sensors

For the fingers that feel the void of the

organ donated

So soft a night

is indeed too much

6 year old Naveena

practicing to move around with walker

after the heart surgery

go past

uttering the name of the one inside

and enquiring after his well-being.

நேச மித்ரன்

•

இருதய ரண சிகிச்சை

தண்டனைக்காலம் முடிந்ததும்

போகும் இடம் ஏதுமற்ற

ஹீலியம் பலூன்கள் கணங்கள்

அலைவுறுகின்றன

மன்னிக்கப்பட்ட பிறகு

முன்பிருந்த முகம்

பீங்கான் பொம்மையின்

ப்ளாஸ்டர் ஆப் பாரீஸ் கரம்

நீர்மூழ்கிக் கப்பலில் இருந்து

தப்புகிறவனுக்கும்

பாராசூட்டைப் பற்றியபடி

முகமெரிய இறங்குகிறவனுக்கும்

நடுவில் ஒரு கிவிப் பறவை தன்

ஓடுடைத்துக் கொண்டிருக்கிறது

வெளியேற

ஒரு தெர்மாமீட்டர் பாதரசம்

அவ்வளவு

நம்பிக்கை

ப்ளாஸ்க் இடைவெளியளவாய்

காத்திருப்பு

ஓர் செவிலியின் புன்னகை

படர்த்தும் அன்பு

அறுவை சிகிச்சை அரங்கு வெளியே

மாட்டப்பட்டிருக்கும் கடிகாரங்களின்

முட்கள் நத்தைகளின் உணரிகளால்

ஆனவை

தானமளித்த ஒரு பாகத்தின் வெற்றிடத்தை

தொட்டுணரும் விரலுக்கு

இவ்வளவு மிருதுவான இரவு

சாலமிகுத்துப் பெய்ததுதான்

இதய ரண சிகிச்சைக்குப் பின்

வாக்கரில் நடந்து பழகும்

6 வயது சிறுமி நவீனா

உள்ளே இருப்பவரின் பெயர் சொல்லி

நலம் விசாரித்துக் கடக்கிறாள்.

3. PEACOCK PLUMES

In the white stalk of the peacock feather

Air would enter and exit

The stem of the sunflower is

A little more concentrated.

The peacock feather can make predictions

to the Rain.

For the sunflower _

Sun coursing direction.

The lifespan of peacock plume that being non-being

tells auspicious omen

the Sun flower has not.

For Summer and Monsoon

your ‘Spring would be Forever’ solace and succor.

stands there with plumes spread all over.

கலாபம்

மயிலிறகின் வெண்தண்டில்

காற்றுப் புகுந்து வெளியேறும்

சூரியகாந்திப் பூவின் தண்டு கொஞ்சம்

அடர்த்தி

மயிலிறகுக்கு மழைக்கு சகுனம் சொல்ல

வாய்த்திருக்கிறது

மழையுண்டு பூக்கும்

சூரிய காந்திக்கு சூரியன்

செல்லும் திசை

இன்மையில் இருந்து நற்சகுனம்

சொல்லும் மயிலிறகின் ஆயுள்

வாய்க்கவில்லை சூரியகாந்திப் பூவிற்கு

கோடைக்கும் கார்காலத்திற்கும்

கலாபம் விரித்து நிற்கிறது

உன்

வசந்தம் நிலைக்கும் என்ற

ஆறுதல்

நேச மித்ரன்

NESAMITRAN

 A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

When a new love blossoms

at the first ring the call is answered.

As if the next day a Sunday

Even at the hour well past midnight

WhatsApp’s blue tick shines instantly.

It doesn’t bang the doors on our earlobes

announcing

‘Number is busy’

Please hold on

Or call after sometime’

With the green light glowing

Not knowing how to start the conversation

Sending a goodnight message

and giving the reason

‘I had slept off’

ask for a response the next morn.

During the initial stages of a new association

No one is busy.

Even when in remote mountain region

having signal problem

the voice message would be promptly delivered.

SMS would be able to stretch its hand

And reach you wherever you are

Phantom vibration syndrome

Wouldn’t be there.

Those who understand silence better than words

don’t leave a ‘status’.

Unable to find a way

to access a love that remains

new for ever

The feet that go to the church

eat the sand as a calf

In the church

kneeling down it applies cross

across its chest

haphazardly.

It is all mangled

as the body with the skin peeled off

by one who knows not how to kill

With the breath smelling ashes

all over

it waits; awaits….

At the start of a new association

None is ever busy.

ஒரு புதிய அன்பு மலரும்

காலத்தில்

முதல் ரிங்கில் போன் எடுக்கப்படுகிறது

மறுநாள் ஞாயிறு போல்

பின்னிரவு தாண்டியும் வாட்ஸ்அப்

ப்ளூ டிக் உடனடியாக ஒளிர்கிறது

வேறு ஒரு அழைப்பில்

இருக்கிறார் .காத்திருக்கவும்

அல்லது பின்னர் அழைக்கவும்

என்ற குரல் செவிட்டில் அறைந்து

கதவு சாத்துவதில்லை

ஆன்லைன் பச்சை விளக்கு எரிய

என்ன சொல்லி உரையாடலை

துவக்குவது எனத் தெரியாமல்

குட்நைட் என்று அனுப்பி விட்டு

அப்படியே உறங்கி விட்டேன்

என்று மறுநாள் பதில் கேட்க

வேண்டியதில்லை

ஒரு உறவு துவங்கும் காலத்தில்

யாரும் பிசியாய் இருப்பதில்லை

சிக்னல் கிடைக்காத மலைப் பிரதேசத்திற்கு போனாலும்

வாய்ஸ் மெசேஜ் டெலிவரி

ஆகிவிடும்

SMS க்கு நீங்கள் இருக்கும்

திசைக்கு கை எட்டும்

Phantom vibration syndrome

வராது

வார்த்தைகளை விட

என் மௌனத்தை புரிந்து

கொள்பவர்கள்... - status

வைப்பதில்லை

எப்போதும் புதிதாய் இருக்கும்

ஒரு

அன்பை அடையும் வழி

தெரியாமல்

கன்றுக்குட்டி போல் மண்ணைத் தின்கிறது

கோவிலுக்கு போகிற கால்கள்

சர்ச்சில் மண்டியிட்டு தப்புத் தப்பாய்

சிலுவை போட்டுக் கொள்கின்றன

கொல்லத் தெரியாதவன்

கையில் தோலுரிக்கப்படும்

உடலாய் சீரழிகிறது

மூச்செல்லாம் சாம்பல் மணக்க

காத்திருக்கிறது

ஆம்

ஒரு

உறவு துவங்கும் காலத்தில்

யாரும் பிசியாய் இருப்பதில்லை

நேச மித்ரன்