SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 TWO POEMS BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

A day with none

An hour with everyone

A minute not being even with me

A moment of another with me

The meditative calm born after growing weary of talking

The lips of the moment sans speech

Between these the warmth with love in tact

The heat of the moist touch

drenched In the dream sprouting in

waking up in the well of night

The soft-ripening of the reddish glow

settling on the adjacent room’s window

Avoiding one side while turning on the other

the fingers start moving apart.

For another awakening

the time is not yet ripe.

Yet in the never-fading dream of another

I keep strolling for ever.

Shanmugam Subramaniam

•

ஒருவருடனுமில்லா ஒருநாள்

எல்லோருடனுமிருந்த ஒருமணி நேரம்

என்னுடனுமில்லா ஒருநிமிடம்

என்னுடனிருந்த பிறனது ஒருநொடி

பேசி அலுத்தபின்னெழுந்த மோனம்

பேசாதிருந்த கணத்தின் அதரங்கள்

இவற்றிற்கிடையில் நேசம் தப்பாத இதம்

இடையிரவு விழித்தலில் கிளைத்து

மறையும் கனவில் நனைந்த

தீண்டலின் வெம்மை

அடுத்த அறையின் சாளரத்தில் பதியும்

செவ்வொளியின் மென்முதிர்வு

ஒருபுறம் தவிர்த்து மறுபுறம் திரும்புகையில்

விலகத் துவங்குகின்றன விரல்கள்

பிறிதொரு விழிப்பிற்கு

இன்னும் நேரமாகவில்லை

ஆயினும் அருகில் புரளும்

மற்றொருரவரின் கலையாத கனாவில்

எனது ஓயா நடை.

-எஸ். சண்முகம் -

(2)

No matter how many a time I give for setting right

the wrist watch which invariable slows down

‘Everything is quite alright’ says the watch-repair man

returning the watch.

‘Well, we can try changing the battery

and see’ said he.

Is it only when I tie it in my left hand wrist

that the magic of slowing down takes place

Walking a little distance hurriedly

wondering whether if I walk fast

the wrist watch would speed past

I walked hurriedly for some distance

but slowed down eventually.

Would it have been better if I had purchased

a wrist watch with round dial…

But the clock-movement is the same

Whatever the shape be.

Resolving to tie for some days in my right hand

the watch

which I had tied in my left hand always

I started doing so.

After two days

it began showing the exact time.

All those who came across

instead of seeing me first

looked at my wrist watch primarily

and only then at myself.

Since the time he saw the watch

perched on my right wrist

my neighbour at the opposite door

has talked to me no more.

எத்தனை முறை சரிசெய்தாலும்

தாமதமாக நேரத்தைக் காண்பிக்கும் கைகடிகாரத்தை

சரிசெய்ய கொடுத்தாலும்

எல்லாம் சரியாகத்தான் உள்ளது என்று

திருப்பித் தருகிறார் கடிகார பழுதுநீக்குபவர்

வேண்டுமானால் பாட்டரியை மாற்றிப் பார்க்கலாம் என்றார்

இடதுகை மணிக்கட்டில் அணியும்போதுதான்

தாமதமாக ஓடுகிற விநோதம் நிகழ்கிறதோ

அந்த ரோமன் எண்கள் கொண்ட செவ்வக கைக்கடிகாரம்

கொஞ்சம் வேகமாய் நடந்தால் துரிதமாய் ஓடுமோ

என்ற எண்ணத்தில் சிறிது தூரம் நடந்தபின்

நான் தாமாதமாகிவிட்டேன்

ஒருவேளை வட்டமுகமுள்ள கைக்கடிகாரத்தை

வாங்கியிருக்கலாமோ

எல்லா வடிவங்களிலும் சுழற்சி ஒன்றுதான்

இதுவரை இடதுகையில் கட்டியிருந்ததை மாற்றி

வலதுகையில் சிலநாட்கள் கட்டலாமென தீர்மானித்து

வலதுகையில் கட்ட ஆரம்பித்தேன்

இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு

சரியான நேரத்தைக் காண்பிக்கத் துவங்கிவிட்டது

பார்ப்போரெல்லாம் முதலில் என்னைப் பார்ப்பதைவிடுத்து

கைக்கடிகாரத்தை பார்த்தபின்னரே

என்னைப் பார்த்தனர்

எதிர்வீட்டுக்காரர் ஒருமுறை

என் வலதுகை மணிக்கட்டில் கைக்கடிகாரத்தைக் கண்டது முதல்

என்னுடன் பேசுவதையே நிறுத்திக் கொண்டார்.

-எஸ்.சண்முகம்-

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY 

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

It got delayed to set out from the spot

where the journey began

While seeing en route to the destination

Nothing in hand.

Ere I could rise, in front

Innumerable were there

Only after counting it all

resolving not to miss anything

had I left

Half way remains as yet

Before taking a step forward

as if to inspect the spot of start

the legs rotate.

If the place where I head

becomes half the distance ahead

Then I might lose the rest.

What all were there apart from me

A mug with water half-gulped

The touch-screen of the cell never once shone the whole of today.

The soft footwear worn inside the house.

The door of the room a few inches unclosed

The dialogue taking place on the other side of the wall.

The hollowness of the sitting place

Now I have come here

Inside the dark of the keyhole

when the key swirls and comes to a stop

the passage en route would return

as the specific moment of leaving without taking leave.

Shanmugam Subramaniam •

பயணத்தைத் துவக்கிய இடத்தைவிட்டு

கிளம்ப தாமதமாகிவிட்டது

சேருமிடத்திற்கு நடுவழியில் பார்க்கையில்

கைவசம் ஒன்றுமில்லை

எழுந்திருக்கும் முன்னர் எதிரே

கணக்கிட முடியாதவை இருந்தன

ஒன்றைக்கூட விடக்கூடாது என்று எண்ணிய பின்னர்தான் வெளியேறினேன்

இன்னும் பாதிவழி மிச்சமுள்ளது

ஒரு அடி முன்னே செல்லுமுன்

கிளம்பிய இடத்தை பரிசோதிக்க திரும்புபடி

கால்கள் திரும்புகின்றன

செல்லுமிடத்தின் தூரம் பாதியானதால்

மிதத்தை இழக்க நேரிடலாம்

என்னைத்தவிர அங்கு எவையெல்லாம் இருந்தன

பாதிபருக்கப்பட்ட நீருடன் ஒரு குவளை

இன்றுமுழுதும் ஒருமுறைகூட ஒளிராத கைபேசி திரை

விட்டிற்குள் அணியும் மெத்தென்றிருக்கும் காலணிகள்

சில அங்குலமே சாத்தாமலுள்ள அறைக்கதவு

சுவருக்கு அப்பக்கம் நிகழும் உரையாடல்

அமர்விடத்தின் வெறிச்சோடல்

இப்போது இங்கு வந்துவிட்டேன்

கதவின் சாவித்துவாரத்து இருளுக்குள்

திறவுகோல் சுழன்று நின்றுவிட்டதும்

இடைப்பட்ட வழி மீளும்

சொல்லிவிட்டு கிளம்பாத குறிப்பிட்ட தருணமாய்.

- எஸ். சண்முகம் -

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 TWO POEMS BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

The dust settled

on the plants

along the corners of the by-lanes

branching out of the highway

disband when wagons speed past

as I am in the rear seat of the two-wheeler

the road running backward refused to halt

Inside the car with all four doors glass-shutters

closed

amidst the AC’s mistiness

frozen faces with nil reaction

filled with the expression of speeding in order to

get back that which is given by mistake

making me abandon that which I wished to obtain

at the curve entering inside the highway

a tiny emerald leaf not dust-filled

Shanmugam Subramaniam

•

நெடுஞ்சாலையிலிருந்து கிளைத்து செல்லும் உட்சாலை ஓரங்களில்

செடிகளில் மண்டியுள்ள தூசு

வாகனங்கள் வேகமாய்க் கடந்து போகையில் கலைகிறது

இருசக்கர வாகனத்தின் பின்இருக்கையில் அமர்ந்திருப்பதால்

சாலையின் ஓரம் பின்னோடுவது நிற்க இணங்கவில்லை

நான்கு கதவுகளின் கண்ணாடிகளையும் மூடிவிட்ட

கார்களின் கண்ணாடியின் உட்புறம்

குளிர்சாதனத்தின் மூட்டத்தினூடே எதிர்வினையற்ற உறைமுகங்கள்

தவறுதலாய் தந்துவிட்டதை

கேட்டு திரும்பபெற விரைவது போன்ற பாவம் கவிய

பெற நினைத்ததை கைவிட வைக்கிறது

கிளை சாலையிலிருந்து

நெடுஞ்சாலைக்குள் இணையும் திருப்பத்தில்

தூசு அடராத மரகத சிற்றிலையொன்று.

- எஸ். சண்முகம் -

(2)

From the same camera

Ere the same image gets recorded from three angles

Slanting it a little though the tree leaned

The blue above inadvertently gained more depth and density.

The land curving inside me

Turning into roots and entwining

spread horizontally

In the moisture of the sand-cleft

There sprouts the tender leaf of Life.

In order to prevent Time

that eagerly awaits to touch it

In the first ray of light

From slipping away

I could do nothing beyond

reinstating me into a line

in reverse angle.

அதே புகைப்பட கருவியிலிருந்து

மூன்று கோணங்களில் ஒரே காட்சி பதியும்முன்

ஒருபக்கமாக சாய்த்ததும் மரம் சாய்வானாலும்

மேலுள்ள நீலம் தற்செயலாக ஆழ்மையடைந்தது

நிலம் எனக்குள் குவிந்து

வேர்களாகி பின்னி கிடைக்கோட்டில் பரவின

மணல் இடுக்கின் நீர்மையில்

துளிர்த்தெழுகிறது உயிர்க்கொழுந்து

முதல் ஒளிக்கீற்றில் தீண்ட எதிர்நோக்கும் காலம்

நழுவுவதை தடுக்க

தலைகீழ் கோணத்தில்

என்னை கோடாக்கிவிடுவதைத் தவிர

வேறோன்றும் கைவரவில்லை.

- எஸ். சண்முகம் -

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The attentiveness on the key while opening

and upon opening

on the usual place of keeping the key

eluding

on throwing it into the hitherto unused niche

in the speed of the swirling fan

the moisture of the mess slowly drying

though the glow of the tube-light

in the front room

slightly dispersing the dark quietude

of the other ones

eager to enjoy the bliss of composure

prevailing everywhere

when I stepped inside

the void-filled whiteness of the mercury-light

moving away

the shape of the key leaving me

now the sound of the unlocked door

being opened is heard.

The count of keys in the hands

of one and all

to unlock _

the doors wide-open, in stock,

exceed, after all.

Shanmugam Subramaniam

திறக்கும்போது சாவியின் மீதிருந்த கவனம்

திறந்ததும் வழக்கமாக வைக்கும் இடத்தின் மீதான கவனம் வழுவிவிட

இதுவரை பயன்படுத்தாத மாடத்தின் மூலையில் வீசியதும்

மின்விசிறியின் ஓட்டவேகத்தில் கலைப்பின் ஈரம்

மெல்ல உலர

முன் அறையிலுள்ள குழ்ல்விளக்கின் துலக்கம்

மற்ற அறைகளின் இருளமைதியை லேசாக கலைத்தாலும்

படர்ந்திருக்கும் பதட்டமின்மையின் சுகத்தைத் துய்க்க

உள்ளே நுழைந்ததும்

குழல்விளக்கின் வெறுமை பூத்திருக்கும் வெண்மை விலகிச் செல்ல

சாவியின் வடிவம் என்னைவிட்டுவிட

இப்போது பூட்டாத கதவைத் திறக்கும் சத்தம் கேட்கிறது

திறக்க எல்லோரிடமுள்ள சாவிகளின் எண்ணிக்கையைக் காட்டிலும்

விசாலமாய் விரிந்துள்ள கதவுகளின் எண்ணிக்கை

மிகையானதே.

-எஸ்.சண்முகம் -

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Whenever I take the old Seiko clock

that starting from ten

ticking late by twenty minutes

to Salim Bai

'You won’t get one like this

even if you wish' says he.

Father also said the same

when I was seven year old

'Now it would run -

for, the repair is done'

says Salim Bai

Blissfully happy to hear it

'Exact time now

would be royally installed on my table'

I thought thus, but alas

the very next morn

twenty minutes were lost.

Holding it close to the ear when I listened

the clock’s rhythm was in tact

Once again I took it to Salim Bai’s shop

Opening the clock

and fixing a small magnifying glass

in one eye

He observed keenly

and said _'

No big deal, sir.

Suffice to repair it a bit

Come in the evening

'Will it be worthwhile to spend on it' I asked

'You wouldn’t have keyed it properly' said he

I have opened the Seiko

in slightly faded golden hue

kept in a compact leather box

and seen

it is in good condition

since morning correct time is being shown

here, have it', said he.

Giving him the fee for repairing

When I returned home

my better half smiling in a new fashion

avoiding the clock

eyed me.

With the time of keying the previous day

in tact

I have keyed it fully.

Thought of keeping it in the box

for two days.

Now it is running ten minutes late.

Salim Bai would open his shop at nine-thirty.

Nothing would happen

if I keep it closed till that time.

For me Seiko watch is prime

more than the time

On telling Salim Bai

that the clock was running

ten minutes behind time

'It was running perfectly well here

a little repair would do

let it be here for two days

you can’t get this model even in Moor Market

it would be, sir, a little ahead or behind,

Insha Allah henceforth it would be fine

he opined.

Shanmugam Subramaniam

ஒவ்வொருமுறையும் பத்தில் துவங்கி

இருபது நிமிடங்கள் தாமதாமாக ஒடும்

பழைய சீக்கோ அலாரம் கடிகாரத்தை

சலீம் பாயிடம் எடுத்துச் செல்லும் போதெல்லாம்

இப்போது விரும்பினாலும் கிடைக்காது என்கிறார்

அப்பாவும் என் ஏழாவது வயதில் அப்படித்தான சொன்னார்

இப்பொது சரியாக ஓடுமென்று

பழுதுநீக்கியதாக சொல்கிறார் சலீம்பாய்

எத்தனை ஆனந்தம் இப்போது சரியான நேரம்

என் மேசையில் வீற்றிருக்கும் என்று நினைக்கையில்

அடுத்த நாள் காலையில் இருபது நிமிடங்கள் தொலைந்துவிட்டிருந்தன

காதருகில் வைத்து கேட்கும்போது

கடிகாரத்தின் ஓட்டலயம் தப்பவில்லை

மீண்டும் எடுத்துச் சென்றேன்

கடிகாரத்தை திறந்து ஒருகண்ணில்

சின்ன பூதக்கண்ணாடியைப் பொருத்திக் கொண்டு

கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு

ஒன்றுமில்லை சார்

சின்னதாக சரிபார்த்தால் போதும்

மாலை வாருங்கள் என்ற சலீம்பாயிடம்

இதற்கு செலவிடுவது பிரயோஜனமாக இருக்குமா என்றேன்

சாவிசரியா கொடுத்திருக்க மாட்டீர்கள் என்றார்

தங்கமுலாம் லேசாக மங்கி

சிறுசதுர தோல்பெட்டிக்குள்

கையடக்கமாக இருக்கும் சீக்கோவைத்

திறந்து பார்த்துவிட்டேன் நன்றாகத்தான் உள்ளது

காலைமுதல் இங்கு நேரம் மாறவில்லை

இந்தாருங்கள் என்றார்

அவருக்கான பழுதுநீக்கும் கட்டணத்தைத் தந்துவிட்டு

இல்லம் திரும்பியதும்

துணைவி புதுவிதமாக சிரித்தபடியே

கடிகாரத்தைத் தவிர்த்துவிட்டு என்னைப் பார்கிறார்

நேற்று சாவிகொடுத்த அதே நேரம் தவறாது

முழுசாவியும் கொடுத்தாயிற்று

இரண்டு நாட்கள் பெட்டிக்குள் மூடிவைத்துவிட

எண்ணினேன்

இப்போது பத்துநிமிடம் தாமதமாகிவிட்டிருந்தது

சலீம்பாய் ஒன்பதரை மணிக்குதான் கடைதிறப்பார்

அதுவரை மூடிவைத்து ஒன்றும் ஆகப்போவதில்லை

எனக்கு நேரத்தைவிட

சீகோ கடிகாரம் முக்கியம்

சலீம்பாயிடம் பத்து நிமிடம் தாமதமாக

நேரத்தை காண்பிக்கிறதே என்றதும்

இங்கு நன்றாகத்தான் ஒடியது

சின்னதாக சரிபார்த்தால் சரியாகிவிடும்

இரண்டு நாட்கள் இருக்கட்டும்

இந்த மாடல் சீக்கோ மூர்மார்க்கட்டில்கூட

கிடைக்காது

கொஞ்சம் அப்படியும் இப்படியுமாகத்தான்

இருக்கும் சார்

இன்ஷா அல்லாஹ் இனி சரியா ஓடும்

வாங்க என்றார்.

- எஸ். சண்முகம் -