PRIYA BASKARAN

 A POEM BY

PRIYA BASKARAN

Translated into English by Latha Rama krishnan(*First Draft)

THE WOUNDED SOUL

Morbid night

Midnight hour feeling so restive

As corpses buried deep in the coffin

in an all too dense darkness

you remain

immersed in memories.

The idea to associate with a cup of wine

in order to quieten the heart that rages deliriously like the autumnal leaves

can’t be but a sham of an alliance.

Loosen a little the blood-stained robe of yours

and allow the wound to heal.

Upon the labyrinthical entanglements of

your innermost heart’s sediments

in scripts indescribable

melting in passion many a love meant for thee

stroke as soft flowers

Think of Today as totally new

Everything is possible

As the Sky bursting open

in the scorching May Sun

let joy overflow

ever again.

Priya Baskaran

காயம் பட்ட ஆன்மா

*************************************

கொடும் இரவு

அமைதியில்லா நடுச்சாமம்

முகமறியா இருளில் சவப் பெட்டியில்

புதைந்து கிடக்கும் உடல்களென

நினைவுகளில்

அமிழ்ந்து கிடக்கின்றாய்

இலையுதிர் காலத்துக் காற்றாய்ப்

பேயாட்டம் போடும் மனதைச்

சமாதானப்படுத்த

கோப்பை மதுவுடன்

உறவாட நினைப்பதென்பது

போலிக்கூட்டணி

குருதி படிந்த அங்கியைச்

சற்றே தளர்த்தி இரணத்தை ஆறவிடு

உந்தன் ஆழ்மனப் படிவுகளின்

சிடுக்குமுடுக்குகளின் மேல்

சொல்லெனா லிபிகளில்

உருகிக் கிறங்கும் உனக்கான நேசங்கள்

மெல்லியப் பூக்களாய்

உரசட்டும்

இன்று

எல்லாமே புதிதென நினை

எல்லாமே சாத்தியம்

கத்தரி வெயிலில்

உடைப்பெடுக்கும் வானமாய்

மகிழ்ச்சி வெள்ளம்

பொங்கட்டும்

மீள மீள.

பிரியா பாஸ்கரன்

PRIYA BASKARAN

 A POEM BY

PRIYA BASKARAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

FATHER’S CYCLE

Fifty-five years of classic camaraderie

between Father and his bicycle.

The very first vehicle bought out of his salary.

Every Saturday it would also have oil-bath.

Being alone

both of them would be chitchatting

Father’s secrets _ It knows them all!

When we taking it for learning cycling

fell down

Father caressed it

was all concerned about it

It is this cycle that he continues to ride on

even after losing one leg

in an accident

Just the way father has borne us

the cycle carries him untiringly

with zest and fervour

always.

அப்பாவின் சைக்கிள்

அப்பாவின் சைக்கிளுக்கும்

அவருக்கும் ஐம்பத்தைந்து

வருடத் தோழமை.

அவரது சம்பாத்தியத்தில்

முதல் வாகனம்.

சனிக்கிழமை தோறும் அதற்கும்

எண்ணெய்க் குளியல்.

இருவரும் தனிமையில்

உரையாடிக் கொள்வார்கள்.

அதற்குத் தெரியாத

அப்பாவின் இரகசியங்கள்

என்று ஒன்றும் இல்லை.

நாங்கள் கற்றுக் கொள்ள எடுத்துத்

தவறிக் கீழேவிழுந்தபோதும்

வாஞ்சையுடன் அதனைத்தான்

தடவிக் கொடுத்தார்.

விபத்தொன்றில் காலிழந்து

செயற்கைக் கால் பொருத்தப்பட்ட

பின்னரும்

அவர் ஓட்டும் ஒரே வாகனம்

அந்த சைக்கிள் தான்.

அப்பா எங்களைச் சுமந்தது போலவே

சலிப்பேதுமின்றி

அப்பாவை சுமக்கிறது சைக்கிள்.

பிரியா பாஸ்கரன்