SUNDAR NITHARSON

 A POEM BY

SUNDAR NITHARSON

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE LIGHT GIVEN BY THE OWL

Light is something alien to me

My eyes might have been tied tight…!

Or

He who had possessed the Sun

Might’ve blocked the rays

This could be the season

The deafening noises that had

invaded the quiet night

Cause such clamour

in tunes so jarring

The moths and frogs

Play the music that would cast a spell on me.

Subjugating my taste and interest

through that enchanting music

the owl wails

showing its round eyes to me

sun and the moon they are

it declares.

Fireflies a few

go hiding in the dark.

They know Light

and the owls too.

As it was the owl who

revealed my first ever light

it is in owl’s legs

I am now.

சுந்தர் நிதர்சன்

•

ஆந்தை தந்த வெளிச்சம்

..................................................

வெளிச்சம் எனக்கு

அந்நியமானது

என் கண்கள்

கட்டப்பட்டிருக்கலாம்....!

அல்லது,

சூரியனை ஆக்கிரமித்தவன்

சுடர்களைத்

தடுத்திருக்கலாம்.

இது

பருவகாலமாய்

இருக்கக் கூடும்.

நிஷப்த இரவுகளை

ஆக்கிரமித்த

இரைச்சல்கள்

பறைகின்றன

அருவருப்பான

சில ராகங்களில்

எனக்கான

வசிய பாடலை

விட்டில்களும் தவளைகளும்

இசைக்கின்றன

அந்த

வசியப் பாடலின் ஊடே

என் ரசிப்பை

அடக்கி

ஓலமிடுகிறது ஆந்தை

தன்

வட்ட விழிகளை

எனக்குக் காட்டி

சூரியனும் சந்திரனும்

இதுதான் என்கிறது

சில மின்மினிகள்

இருளுக்குள் ஒழிகின்றன

அவைகளுக்கு

வெளிச்சத்தையும் தெரியும்

ஆந்தையையும் தெரியும்

முதல் வெளிச்சத்தை

ஆந்தையே

எனக்கு காட்டியதால்

ஆந்தையின்

கால்களில்தான்

இப்போது இருக்கிறேன்.

.............................................

சுந்தர் நிதர்சன்

SUNDAR NITHARSON'S POEM

 A POEM BY

SUNDAR NITHARSON

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

DARING TO DIE BY SUICIDE

Seeking and striving to become god

has always been there in me

as a childhood dream.

Aided by the cradle tales

That after death we can become gods

I try to die.

When the fear of death

churns the heart

for getting suggestions from god

for dying

I catch hold of he who strolls

Turning into god.

He shows me the ways to die

One by one.

Death can be something instant.

As his suggestions of ancient methods

are too painful

I think of a new way.

I ask him to die with me.

In the parallel iron rods of railway tracks

In one rod he

And in the other I

With hands clasped

Be buried under the old train

So I plan.

He was not afraid.

Isn’t he the Almighty!

As proposed, with clasped hands

we walk along as corpses…

with the sharp edges of the iron rods

in the manner of knife’s razor edges

cutting the legs

We hurry in search of Death.

The rail-tracks shudder

There the green demon

That too

is a demon of the archives.

Though God is familiar with Death

He also trembles and

narrates many a ‘once upon a time’ stories.

He pleads to have his hand freed

The demon touches my feet.

So as not to die

at the hands of usual demon

in the usual manner

and also

to show the one who strolls turning god

I rise above and fly with him.

தற்கொலைக்குத் துணிதல்

................................................

கடவுளாகும் முயற்சி

சிறுவயது கனவாய் எனக்குள்

இருக்கிறது.

மரணத்தின் பின்

கடவுளாகி விடலாம் என்ற

தொட்டில் கதைகளுடன்

மரணத்திற்கு முயற்சி செய்கிறேன்.

சாவின் பயம்

மனதை பிசைகையில்

சாவதற்கான ஆலோசனைகளை

பெற

கடவுளாகித் திரிபவரின்

கைகளை பற்றுகிறேன்.

மரணத்திற்கான வழிகளை

ஒவ்வொன்றாய் காட்டுகிறார்.

மரணம் நொடியில்

பிரசவிக்கக் கூடியதுதான்.

அவர் காட்டும்

பழம் வழிகளில்

வேதனை மிகுந்திருந்ததனால்

புதிய வழியை ஆலோசிக்கிறேன்.

என்னுடன் சேர்ந்து

அவரையும்

இறக்க சொல்கிறேன்..

சமாந்தர தண்டவாள கம்பிகளில்

ஒன்றில் நான்

மற்றையதில் அவர்

கைகளைக் கோர்த்து

புகை வண்டியின் அடியில்

புதைந்து போவோம் என

திட்டமிடுகிறேன்.

அவர்

பயப்படவில்லை.

அவர்தான் கடவுளாயிற்றே!

திட்டப்படி

பிணைத்த கைகளுடன்

பிணமாக நடக்கிறோம்..

கம்பிகளின் விளிம்புகள்

கத்தி விளிம்புகளாய்

கால்களை அறுக்க

சா தேடி விரைகிறோம்..

தண்டவாளம் தடதடக்கிறது..

அதோ அந்த பச்சை பூதம்

அதுவும்

மிகப்பழைய பூதம்..

கடவுள்

மரணத்தில் பரீட்சயம்

இருந்தும் உதறி நடுங்குகிறார்.

பழைய பழைய கதைகளை

கூறுகிறார்.

பிடியை விடுவிக்க

கெஞ்சுகிறார்.

பூதம் காலடியைத் தொடுகிறது.

எனக்கு

பழைய பூதத்தினால்

பழக்கப்பட்ட விதத்தில்

மரணம் வரக்கூடாது என்பதற்காகவும்,

கடவுளாகித் திரிபவருக்கு

புதுமை மரணத்தைக்

காண்பிப்பதற்காகவும்

உயரக் கிளம்பி

அவருடன் பறக்கிறேன்..

சுந்தர் நிதர்சன்

17Rajaji Rajagopalan, Mullai Amuthan and 15 others

2 Comments

Like

Comment

Share

SUNDAR NITHORSON'S POEM

A POEM BY 

SUNDAR NITHORSON

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

GOD’S NEEDLE

Very recently
hearing my prayers
God has gifted me a needle.

The needle is a small one
Can stitch new clothes
as well as those torn and worn-out.

God didn’t give me any yarn.
But, are we to keep the needle idle
because of that
Wont it then turn rusted?

Hence
I have turned into thread
the banana-fiber in my possession
and stitching free of cost the
torn clothes of the have-nots
and so be faithful to god.

It is with that income ‘alone’
that I feed my children.

Oh, don’t label me as a no-gooder
not knowing how to put the needle into good use.
Instead of keeping it a waste
Isn’t it better using thus?

Is it that you don’t like me having the needle
Or that I am stitching with it?

It is because the needle is not rusting
That god loves me so much.

Therefore
Giving the excuse that god has not given the yarn
don’t fail to cover the nudity of the poor.

சுந்தர் நிதர்சன்
March 26 •

கடவுளின் ஊசி
*****************
மிக அண்மையில்
என் பிரார்த்தனைகளை
கேட்ட கடவுள் எனக்காக
ஓர் ஊசியை பரிசளித்தார்..
ஊசி சிறியதுதான்
புதுத் துணிகளையும் தைக்கலாம்.
கிழிந்த பழைய துணிகளையும்
தைக்கலாம்.
கடவுள் எனக்கு
நூல் பந்தினை தரவில்லை
அதற்காக ஊசியை
கிடப்பில் போடலாமா?
அது துறு பிடித்து
இறந்து விடாதா?
அதனால்
என்னிடம் இருந்த
வாழை நார்களை நூலாக்கி
கிழிசல்களோடு இருக்கும்
ஏழைகளின் துணிகளை
கட்டணமின்றி
தைத்து கொடுத்து
கடவுளுக்கு விசுவாசமாய்
இருக்கிறேன்.
அந்த வருமானத்தில் "மட்டும்"
என் பிள்ளைகளை போசிக்கின்றேன்.
மிக அண்மையில் கிடைத்ததால்
ஊசியை பாவிக்க தெரியாதவன்
என்ற
முத்திரை குத்தாதீர்கள்.
பயனின்றி வைத்திருப்பதை விட
பாவிப்பது நல்லதுதானே..?
உங்களுக்கு
ஊசி என்னிடம் இருப்பது
பிடிக்கவில்லையா?
அல்லது
நான் தைப்பது
பிடிக்கவில்லையா?
ஊசி துறுவேறாமல்
இருப்பதனால்தான்
கடவுள் என்மீது
மிக அன்பாய் இருக்கிறார்.

ஆகவே!
நூல் பந்தினை
கடவுள் தரவில்லை
என்ற காரணத்தை காட்டி
ஏழைகளின் நிர்வாணத்தினை
மறைக்க மறந்து விடாதீர்கள்.
*******************************
சுந்தர் நிதர்சன்