INSIGHT _ NOVEMBER 2021

 POETS PARTICIPATING IN 

INSIGHT NOVEMBER 2021

INSIGHT - NOVEMBER 2021

 

TK KALAPRIYA

 A POEM BY

TK KALAPRIYA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SHADOWS ON THE MOVE

You are all too greedy

to be strolling in the sleep of the Polar bear.

Even if it s larva, it is okay,

you say

In order not to see holes in your shadow

Even the snake-holes are okay for thee.

Please don’t shamelessly get inside

the dreams of embryo

Please stay outside

with the shadows filled with your dusty experience

Let Dream and Poetry be not soiled.

(* If a person happens to see holes in his shadow it implies that his end is nearing _ such a belief prevails in and around Thirunelveli).

Tk Kalapria

......நடமாடும் நிழல்கள்

___________________________

பனிக்கரடியின்

தூக்கத்தில் உலவும்

பேராசை உனக்கு

கூட்டுப்புழுவின்

கனவெனினும்

பரவாயில்லைதான்

என்கிறாய்

உன்நிழலில் ஓட்டைகள்*

பார்க்காமலிருக்க

பாம்பின் புழைகளும்

சம்மதம் உனக்கு

வெட்கமற்று

கருச்சிசுவின்

கனவுகளில்

புகுந்து விடாதே

உன் அனுபவ அழுக்குப் படிந்த

நிழல்களுடன்

வெளியேயே இரு

கனவும் கவிதையும்

பிழைத்துப் போகட்டும்

___________________________________________________

*தன் நிழலில் துவாரங்களை ஒருவன் பார்க்க நேரிட்டால் அவனுக்கு மரணம் நெருங்கி விட்டது என்று நெல்லைப் பகுதியில் ஒரு வட்டார வழக்கு உண்டு.

(மீள்)

MARIMUTHU SIVAKUMAR

 A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

RED TRAILS STUCK ON THE SCREEN

I enter into a studio

For taking a still photograph.

Casting aside memories

I start searching for a beautiful back screen

Such a screen came into view.

In that screen with hundreds of teardrops reddening

moisture has spread

In those red trails

particles of thousands of agonies

silent

have turned into still photograph.

Choosing the screen I set out to take a picture.

A person who entered into the cabin then

insisted that he be given my ink-coated little finger

and stood there stubbornly.

Finally I tried severing that finger

for offering it to him.

That man took a photograph with that finger

for the next hunt for vote

Several more red droplets

start gathering on the screen surrounded by mountains.

திரையில் படிந்த சிவப்பு தடங்கள்.

நிழற்படம் எடுப்பதற்காக ஸ்டூடியோ ஒன்றிற்குள் நுழைகிறேன்.

ஞாபகங்களை விலக்கியபடி

அழகான பின் திரையொன்றை

தேட தொடங்கினேன்..

எனக்கு பிடித்த ஒரு திரை கண்களில் பட்டது.

அத்திரையில் பலநூறு கண்ணீர் துளிகள் சிவந்து

ஈரம் படர்ந்திருந்தது.

அச்சிவப்பு தடங்களில்,

மறைந்துப்போன

ஆயிரமாயிர வேதனைகளின் துகள்கள்

மெளனித்து படமாகிக் கிடந்தன.

நான் அத்திரையினை தெரிவாக்கிக்கொண்டு

படம் பிடிக்க தயாரானேன்.

அப்போது அறைக்குள் நுழைந்த ஒருவர்,

எனது மைபூசப்பட்ட

அந்த சிறுவிரல் தனக்கு வேண்டுமென அடம்பிடித்து நின்றார்.

இறுதியாக அவரிடம்,

அவ்விரலினை வெட்டி கொடுக்க முயன்றேன்.

அம்மனிதர்

அடுத்த வாக்கு வேட்டைக்காக

அவ்விரலுடன் தான் புகைப்படமொன்றை பிடித்துக் கொண்டார்.

மேலும் சில சிவப்பு துளிகள்

மலை சூழ்ந்த திரையில்

படியத் தொடங்கியது.

~~~

10.11.2021

மாரிமுத்து சிவகுமார்.

IYYAPPA MADHAVAN

 A POEM BY

IYYAPPA MADHAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

He has small ears

While agreeing with what someone says

They would dance in tune with the words uttered.

if someone conversed affectionately

it would curl and swirl like dog’s

wagging tail

If abuse means

reddening it would dance in frenzy.

When a koel sings

feeling startled by the loud noises

entrenched in silence

It would shrink and curl into a snail.

Hearing sobs

It would stand stunned

In the sounds of laughter

It would softly smile to itself.

Listening through its tiny holes

abuses invectives insults

these small ears

are unable to sense the secrets

murmured

yet he keeps teaching those tiny ears

to insert themselves into the hole in the door

and overhear

Soon they would become an expert in this art

Henceforth ears where words collide

might grow all too wide.

Iyyappa Madhavan

அவனுக்கு சின்னக் காதுகள்

யாராவது பேசுவதை ஆமோதிக்கிறபோது

சொற்களுக்கேற்றவாறு

நர்த்தனம் புரியும்

அன்பாக உரையாடியானால்

நாய் வாலைப் போல சுழற்றும்

வசைச்சொல்லென்றால்

சிவந்து சிவநடனம் புரியும்

ஒரு குயில் கூவுகிறபோது

அமைதியில் உறையும்

பெரிய சத்தங்களில் திடுக்கிட்டு

நத்தையைப் போல் சுருண்டுவிடும்

அழுகைக்குரல் கேட்கையில்

செய்வதறியாது திகைத்துப்போகும்

சிரிக்கும் ஓசைகளில் மெதுவாய்

புன்னகைத்துக்கொள்ளும்

அவதூறுகளை

தூற்றுதல்களை அவமானங்களை சிறுஓட்டைகளில் செவிமடுக்கும்

இந்தக் குட்டிக்காதுகளால்

முணுமுணுக்கப்படும் ரகசியங்களைதான் புலனுறு முடிவதில்லை

இருப்பினும் சின்னக்காதுகளை கதவுத்துவாரங்களில் புகுத்தி

ஒட்டுக்கேட்க கற்பித்து வருகிறான்

விரைவில் சாமர்த்தியத்திற்கு

வந்துவிடும் இனி

சொற்கள் மோதும் காதுகள் பெரிதாக வளர்ந்துவிடக்கூடும்.

KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU

 A POEM BY

KADANGANERIYAN THAMIZHNAADU

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1

He who knows the pain of hunger

Uses the for feeding the fishes.

2

The strength of the fish

felt

while pulling at it

with the cork submerging

is enough

3.

He who has surrendered himself to defeat

Evolves into a great hunter.

4

He who sits on the shore

and throw the bait

has the trait of fish.

5

Eating the bait-worm

the fish pulls at the cork.

The baiter snatches and pulls back

The fish-bone

writhes and leaps on the ground

6

The fish didn’t bite

Nor the cork stirred

My eyes are intent on that

The river goes on

along its course

7

He who throws the bait

questions the river.

8

He who throws the bait

disturbs the focus of the river

concentrating on the current

Furious, the fish bites

9

Time flows river-like

Life swims fish-like

Events throw off

everything alike.

கடங்கநேரியான் தமிழ்நாடு

1 . பசியின் வலியறிந்தவன்

தூண்டிலை மீன்களுக்கு

உணவளிக்கப் பயன்படுத்துகிறான் .

2 .

தக்கை மூழ்க

சுண்டியிழுக்கும் போது

உணரும் மீனின் வலிமை போதும்

3 .

தோல்விக்கு

தன்னை ஒப்புக் கொடுத்தவனே

சிறந்த வேட்டையாடி யாகிறான் .

4 .

கரையிலமர்ந்து

தூண்டிலிடுபவனுக்கு

மீனின் குணம் .

5 .

தூண்டில் புழுவைத் தின்றபடி

தக்கையை இழுக்கிறது மீன்

சுண்டியிழுக்கிறான் வேட்டையாடி

தரையில் துள்ளுகிறது

முள்

6 .

மீனும் கடிக்கவில்லை

தக்கையும் அசையவில்லை

என் கண்களின் பார்வை அதிலேயே இருக்கிறது

ஆறு அதன் போக்கில் போய்க் கொண்டிருக்கிறது .

7 .

தூண்டிலை வீசுபவன்

ஆற்றிடம் கேள்வி கேட்கிறான் .

8 .

ஓட்டத்தில் மனம் குவித்திருக்கும்

ஆற்றின் கவனத்தை சிதறடிக்கிறான்

தூண்டில் காரன்

கோபத்தில் கடிக்கிறது மீன் .

9 .

காலம் நதியென ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது

வாழ்வு மீனென நீந்துகிறது

சம்பவங்கள் வெளியே தூக்கி வீசுகிறது .

யாவற்றையும் .

K.STALIN

 A POEM BY

K.STALIN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

IMBALANCE

As soon as the bell rang

He who came running in haste

to the class

saw ofcourse only afterwards

that the grandma has given five rupee note

by mistake

instead of the one rupee.

The Maths teacher

after taking the lesson

declared that

the left side and the right side

are equal

He who went on feeling the five rupee coin

that was pricking in his pant-pocket

felt that

not all are equally balanced

always.

சமமின்மை

மணியடித்ததும்

அவசர அவசரமாய்

வகுப்பிற்கு ஓடிவந்தவன்

தாமதமாகத்தான் பார்த்தான்

ஆயா ஒரு ரூபாய் தருவதற்கு

தவறுதலாய் ஐந்து ரூபாய் தந்திருப்பதை.

கணித ஆசிரியர் பாடம் நடத்திவிட்டு

இடப்பக்கமும் வலப்பக்கமும்

சமமாக இருப்பதாய்ச் சொன்னார்.

தனது காற்சட்டைப் பையில் உறுத்திக்கொண்டிருக்கும்

ஐந்து ரூபாய் நாணயத்தைத்

தடவிக்கொண்டிருப்பவனுக்கு

எல்லாம் எப்பொழுதும் சமமாக இருப்பதில்லை

என்று தோன்றியது.

கே.ஸ்டாலின்

NISHA MANSOOR

 A POEM BY

NISHA MANSOOR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

He who never contemplates on another footwear

as long as he has one

One who wears the same wrist watch

for the past two decades

One who sports the same hairstyle

and goes around all these twenty-five years

One who hesitates to discard a handkerchief

till it turn into rags beyond redemption

One who firmly believes that

having a substitute for the belt worn

is but real extravaganza

One who still shaves and trims

his moustache and beard

with the bronze gadget

having super max blade

One who bathes with the same Cinthol soap

for the past thirty years

smiles mysteriously at the

all too rare human being

having five hundred ear-rings.

ஒரு செருப்பு இருக்கையில்

இன்னொரு செருப்பு குறித்து சிந்திக்காதவன்

ஒற்றைக் கைக்கடிகாரத்தை

இருபது ஆண்டுகளாக

அணிந்து கொண்டிருப்பவன்

ஒரே மாதிரியான சிகையலங்காரத்தில்

இருபத்தி ஐந்து ஆண்டுகள் உலா வருபவன்

முழுவதுமாக நைந்து கிழியாதவரை

கைக்குட்டையை நிராகரிக்கத் தயங்குபவன்

அணிந்திருக்கும் பெல்ட்டுக்கு மாற்று பெல்ட்

அதீத ஆடம்பரமென உறுதியாக நம்புபவன்

சூப்பர் மேக்ஸ் பிளேடு அணிந்த வெண்கல உபகரணத்தில்

இன்னமும் மீசைதாடி திருத்திக் கொள்கிறவன்

ஓல்டு சின்த்தால் சோப் கொண்டு

முப்பதாண்டுகளாகக் குளித்துக் கொண்டிருப்பவன்

ஐநூறு தோடுகள் வைத்திருக்கும்

அபூர்வ சிகாமணியைக் கண்டு

மாய முறுவல் பூக்கிறான்.

#நிஷாமன்சூர்

VATHILAIPRABA

 A POEM BY

VATHILAIPRABA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

For a bird to fall off

the hunter keeps wandering with his bow and arrow

For the bird’s egg

the snake keeps dangling

A tiger is seen

hiding in a bush.

upon the water surface

with its tongue stretched out

a frog lies in wait for the insect.

With a tree shedding off

its withered leaves

a bird shedding off

its feathers

the jungles remains as it is

unperturbed.

One who gets inside the woods and comes out

is blessed indeed!

ஒரு பறவை வீழ

எப்போதும் அம்புடன் அலைந்து கொண்டிருக்கிறான் ஒரு வேடன்.

பறவையின் முட்டைக்காகத்

தொங்கியபடி இருக்கிறது ஒரு பாம்பு.

புதர்களுள் புலி ஒன்று பதுங்கியபடி

காட்சி தருகிறது.

நீரின்மேல் தன் நீண்ட நாக்கை நீட்டியபடி

ஒரு பூச்சிக்காகக் காத்திருக்கிறது தவளையொன்று.

ஒரு மரம் தன் சருகை உதிர்க்க

ஒரு பறவை தன் சிறகை உதிர்க்க

எந்தச் சலனமுமில்லாமல் காடு

அதன்போக்கில் இருக்கிறது.

காடு நுழைந்து வெளியேறுகிறவன் பாக்கியசாலி!