RAGHAVAPRIYAN THEJESWI's POEM

A POEM BY 

RAGHAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by latha Ramakrishnan (*First Draft)

A RAINBOW IN A WATER-TAP

 My school is closed

With no prior information of any sort

In the garden outside my classroom
I have grown as flower-plants
those that are familiar to my
heart’s closets.

Yesterday evening
I opened the tap of
My field-work’s water-pipe.

By this time
the research water
could have filled up
the entire garden.

My heart-crops would rot

The roots of my roses sans thorns
might have stepped out of their
hideouts
and be screaming

The sound of thought-squirrel
that had climbed down the tree
in search of a fruit
is being heard
by you too.

Right up to my mind’s desolate square
where cherries so rarely ripened and
have rolled down
are being dried
the water would have stretched its hands
with a Thermometer.

When the tilted water tank
slouched to the brim
is lying widespread
along the entire expanse of
my inner-garden

Indeed It is wrong on my part
to have opened the tap.

Henceforth
till my school is opened
and the leakages stopped.

Flowers fictitious
and false faces
would be dancing all over the garden
happily clamouring.

What for my school is closed
with no prior information of any sort…?

If
anyone who steps in accidentally
were to close the tap of my garden pipe
in my field research botanical garden
you too can come across
a rainbow.

ஒரு பின் நவீன கவிதை உங்களுக்காக..3
என்
பள்ளிக்கூடம் மூடப்பட்டுவிட்டது..
முன்னறிவிப்புகளின்றி..
என் வகுப்பின்
வெளியேயான தோட்டத்தில்
என் இதய அடுக்குகள்
அறிந்த வற்றையே
பூச்செடிகளாக
பயிரிட்டு வளர்த்திருக்கிறேன்..
நேற்று மாலை
கள ஆராய்சிக்கான
என் தண்ணீர் குழாயின்
மூடியைத் திறந்தேன்..
இந்நேரம்
ஆராய்சி நீர்
தோட்டமெல்லாம்
ஆக்கிரமித்திருக்கலாம்..
மனப் பயிர்கள் அழுகிவிடக்கூடும்..
என்
முட்களில்லாத ரோஜாக்களின்
வேர்கள்
தங்களின் மறைவிடத்திலிருந்து
வெளிவந்து
அலறிக் கொண்டிருக்கலாம்..
ஒரு பழம் தேடி
மரமிறங்கிய எண்ண அணில்
நீரில் நீந்திக் கொண்டிருக்கும்
சப்தம்
கேட்டுக் கொண்டே இருக்கிறது..
உங்களுக்கும் கூட..
அபூர்வமாய்
பழுத்துதிர்ந்த செர்ரிப் பழங்களை
காயவைத்திருக்கும்
என் வெற்று மனத்திடல் வரை
இந்நேரம்
தண்ணீர் கைகளை
நீட்டிக் கொண்டிருக்கும்..
ஒரு வெப்ப அளவு மாணியுடன்..
விளிம்பு வரை
சரிந்து கிடக்கும்
சாய்ந்த நீர் தொட்டி
என் மனத்தோட்டமெங்கும்
விசனித்துக் கிடக்கையில்..
குழாயைத் திறந்தது தவறுதான்..
இனி
என் பள்ளிக் கூடம்
திறக்கப்பட்டு
நீர் கசிவுகள் நிறுத்தப் படும் வரை
பொய்ப் பூக்களும்
பூச்சு முகங்களும்
ஆர்பரித்தபடி
ஆனந்தமாய்
தோட்டமெங்கும்
ஆடிக் கொண்டிருக்கும்..
எதற்காக
என் பள்ளிக் கூடம்
முன்னறிவிப்பின்றி
மூடப்பட்டது...?
ஏதேச்சயாய்
உள் நுழையும் எவரேனும்
என்
தோட்டத்து தண்ணீர் குழாயை
மூடிவிட நேர்ந்தால்..
என்
கள ஆராச்சித் தோட்டத்தில்
வானவில்லொன்றை
நீங்களும் பார்க்கலாம்..

ராகவபிரியன்