so much pours the rain
I keep walking
The frogs incessantly send signal
to the dense dark clouds.
The beetle is dreaming under the cover of leaf
First a drop
Then another
Then relentlessly yet another
The crimson flower is crushed
Now it is the pasture where hundred bulls
run helter-skelter or
the tale of thousands of monkeys
invading the place
Wading through my own weird passage
slowly I reach the road
I have gained heart
So I will tell
that stones have memory
and lighthouses that soar to the skies
in the well of night.
Surya Vn கவிதை
எவ்வளவு பெய்தால் யாவும்
சாந்தப்படுமோ அவ்வளவு மழை
நடந்துகொண்டிருக்கிறேன் நான்
தவளைகள் நில்லாமல் சமிக்ஞை
அனுப்புகின்றன கார்மேகக்கும்பலுக்கு
இலைமறைவில் கனவு காண்கிறது வண்டு
முதலில் ஒரு துளி
பின் அடுத்தது
பின்னர் விடாப்பிடியாய் இன்னொன்று
சிவப்பு மலர் நசுங்கிவிட்டது
இப்போது அது நூறு காளைகள்
தாறுமாறாய் ஓடிய தோட்டம் அல்லது
ஊருக்குள் புகுந்த ஆயிரக்கணக்கான
மந்திகளின் கதை
சொந்த புதிர்ப்பாதையை கடந்தபடி
மெல்ல மெல்ல சாலை வந்துசேர்ந்தேன்
எனக்கு மனம் கிடைத்துவிட்டது.
இனி சொல்வேனே
கற்களுக்கு நினைவு உண்டென்றும்
சாமத்தில் விண்ணேகக்கூடிய
கலங்கரைவிளக்கங்கள் உண்டென்றும்.
Surya Vn
No comments:
Post a Comment