THIRUGNANASAMBANDAN LALITHAGOPAN

 TWO POEMS BY

THIRUGNANASAMBANDAN LALITHAGOPAN

rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

The newly drawn World-Map……

The great grand quietude of

Time Immemorial

reflecting the continents

I am……

you the Sea that resounds

and hatch shores

as eggs….

In between the space of

the two hands of clock

that is yet to find out the foretelling

of Time……

On the day when Adam – Eve

christened

the heart would be freed from

the androgynous trance…

Thence

would commence

our curse against God.

புதிதாய்

வரையப்பட்ட

பூமியின் வரைபடம் .....

கண்டங்களை

பிரதிபலிக்கும்

யுகாந்திரத்து பேரமைதி நான் .....

கொக்கரித்து

முட்டைகளாய் கரைகளை

ஈனும் கடல் நீ ......

காலத்தின் தீர்க்கதரிசனங்கள்

கண்டறியப்படாத கடிகாரத்தின்

இரு முட்களின் இடைவெளிகளுள் ......

ஆதாம் – ஏவாள்

பெயரிடப்படும் நாளில்;

அர்த்தநாரீஸ்வர கிறக்கத்திலிருந்து

விடுபடும் இரு மனசு .....

அப்போது

தொடங்கும் பார்

கடவுளுக்கான நமது சாபம் ....

-லலித்தா-

(2)

Heart remains as the cinders

scattered by tongues of fire

The exterior

imposes on you

the rise of Phoenix.

In the interior

Shiva of Sudalai, the crematorium

in thousands…..

With what would you fill the gap

between interior

and exterior?

Even after all the particles

have become part

of something

upon that which still lingers on

as the memory of those

who had lost their identity

a hand probes on…..

Thirugnanasampanthan Lalithakopan

தழல்கள் உதிர்த்த

சாம்பலாய்

இருக்கிறது மனசு ......

ஒரு பீனிக்சின்

எழுச்சியை திணிக்கிறது

புறம் ......

அகத்தில்

ஆயிரம் சுடலை

சிவன்கள்.....

அகத்திற்கும்

புறத்துக்குமான

இடைவெளியினை

எதை கொண்டு நிரப்புவாய் .....

எல்லா துகள்களும்

ஏதோவொன்றின்

கூறாகி போனபின்னும்.....

அடையாளம் தொலைத்த

மனிதர்களின் நினைவாக

இன்னும் இருக்கும்

அவர்களின் நினைவுகளின்

மீதான ஒரு துழாவுகை.....