JEYADEVAN

 A POEM BY

JEYADEVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In the room filled with silence it falls

with sound resounding ‘Nangg….’

The porcelain mug in which I drank tea

a little while ago and placed on the table..

Wherefrom this noise had come?

Was it inside the mug all along?

If so,

Could it be that some splinters of this sound

would’ve entered inside the tea I drank,

Of these porcelain pieces scattered all over

as the ‘koozham’jackfruit fallen from the tree

which at all I can pose my query to?

“Having so much of sound within

why you spoke nothing to me till now

You could’ve atleast greeted me daily

with a 'good morning', .

நிசப்தமான அறையில் ' ணங்' என்ற ஒலியுடன் சிதறி விழுகிறது

சற்று முன் நான் தேநீர் குடித்து விட்டு

மேசையில் வைத்த பீங்கான் குவளை.

எங்கிருந்து வந்தது இந்த ஒலி

குவளைக்குள்தான் இருந்ததா?

எனில்

நான் பருகிய தேநீருக்குள்ளும் சில

ஒலிச் சிதறல்கள் போயிருக்குமா.

பலா மரத்திலிருந்து விழுந்த

கூழம் பலா போல் சிதறிக் கிடக்கும்

பீங்கான் துண்டில் எந்தத் துண்டிடம்

கேட்பேன்.

" இத்தனை ஒலியை உள்ளுக்குள் வைத்திருந்தும்

ஏன் இதுவரை ஒரு வார்த்தை கூட என்னிடம் பேசவில்லை.

குறைந்தது ஒரு காலை வணக்கமாவது

சொல்லியிருக்கலாமே தினமும்"

******

ஜெயதேவன்