NAANARKAADAN SARA

 A POEM BY

NAANARKAADAN SARA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Underneath the night lamp

before midnight’s pale

Your face glowed

At that instant

as a crescent moon

you were guiding a night

that came your way

when in a bus you were going away

Those kisses in thousands countless

which I couldn’t plant on your cheeks

hugging you all too close

I went on scattering them all over

right till dawn

All those dark

All those nights

have hung your kisses

on these branches

ripened in sun

and watching playfully.

Only after realizing that

you have nothing to talk to me

I hone my solitariness

Yet again

The lone quill

Of a solitary bird

I remain.

Naanarkaadan Sara

இரவு விளக்கினடியில்

நள்ளிரவு மங்கலுக்கு முன்

ஒளிர்ந்ததுன் முகம்.

அப்போது நீ

ஒரு மூன்றாம் பிறை நிலவு போல்

ஒரு பேருந்து பயணத்துக்கிடையே வாய்க்கப் பெற்ற

ஓர் இரவை

வழி நடத்திக் கொண்டிருந்தாய்

அந்த இரவை விடவும் இறுக்கமாக

உன்னை இறுக அணைத்து

உனது கன்னங்களில்

இட்டுத் தீர்க்க இயலாமற் போன

என் பல்லாயிரக்கணக்கான முத்தங்களை

விடிய விடிய

வழியெங்கும் வீசினேன்

அவ்வளவு இருளும்

அவ்வளவு இரவும்

உன் முத்தங்களை

இந்த வெயில் பழுத்த கிளைகளில்

தொங்க விட்டு

வேடிக்கை பார்க்கின்றன.

என்னிடம் பேசுவதற்கு

உன்னிடம் எதுவும் இல்லை என்பதை

உணர்ந்த பிறகு தான்

என் தனிமையை

மீண்டும்

மெருகேற்றிக் கொள்கிறேன்

நான்

தனிமைப் பறவையின்

ஒற்றைச் சிறகு