ANBUTHOZHI JAYASHREE

 A POEM BY

ANBUTHOZHI JAYASHREE

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

TOO SMALL A WORLD

A tiny rose fell by my side

In its stem that bore it firm

there were thorns and leaves

Half-unfolded coyly

It would lure you into caressing it

as if in communion.

For gifting its quietude a bouquet

in rows would bloom

a woodland of rose

in the mobile.

Would gift a sequence of the hours

of the wilderness of flowers

with no intent whatsoever

Would beget roses untiringly.

With sturdy hands spreading

from out of blue

the strength to bear that massive hug

truly its tiny wings wouldn’t be having

_ So saying with a bow

the little sparrow

of the hardened wild tree

would fly away, up above.

ANBUTHOZHI JAYASHREE

•

#மீச்சிறு_உலகு

மீச்சிறு ரோஜாமலரொன்று வந்து விழுந்தது

உறுதியோடு தாங்கிப் பிடிக்கும் காம்பில்

முட்களும்... இலைகளுமிருந்தன

விரிந்தும் விரியாத அதன் தயக்கத்தை

முயக்கமாக கொஞ்சத் தோன்றும்

அம்மௌனத்திற்கு ஒற்றைப்

பூங்கொத்தைப் பரிசளிக்க

வரிசையாக வந்து விரியும்

அலைபேசியிலோர் ரோஜாக்காடு

மலர்க்காட்டின் தொடர்பொழுதுகளை

நோக்கமின்றிப் பரிசளிக்கும்

சலிக்காது ரோஜாக்களைப் பிரசவிக்கும்

வலிமிகு கைகள் எங்கோயிருந்து பரவ...

அப்பெரும் அணைப்பைத் தாங்கும் வலிமை

நிச்சயம் தன் மீச்சிறு சிறகுகளுக்கு இருக்காதென்றே

இரக்கமில்லா காட்டுமரத்தின் சிட்டுக்குருவி

வணக்கம் சொல்லிப்பறக்கும்

#அன்புத்தோழி_ஜெயஸ்ரீ