TWO POEMS BY
DHASARADAN
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
(1)
I don’t care.
For the six feet due for me
let anybody be buried for all I care.
Let the Thumbai plant
that would be implanted on me
and the morsels of food
that would be strewn around me
be saved.
Save at least this
for the next generation.
Let me be the bandicoot
lying with the tummy bloated and burst
I want not an inch of land.
Dhasaradan
எனக்கு ஒரு அங்குலம் நிலமில்லை என்றார்கள்
எனக்கு கவலை இல்லை.
எனக்கு கிடைக்கவேண்டிய ஆறடியில்
எவரையாவது புதைத்து போகட்டும்
என் மீது நடப்படும் தும்பை செடியையும்
என்னைச் சுற்றி வீசப்படும்
சோற்றுப் பருக்கைகளும் மிச்சமாகட்டும்
அடுத்த தலைமுறைக்கு இதையாவது
சேர்த்து வையுங்கள்
வயிறு பெருத்து வெடித்து கிடக்கும்
பெருச்சாளியாய் இருந்து போகிறேன்
எனக்கு ஒரு அங்குலம் நிலம் வேண்டாம்
They ask for their favourite dish to relish
Read the half-read book
Count the money concealed
in old clothes kept in rows
Listen to songs they like
Invite us to dance with them
Kiss with all the affection in the world
Saying that they would come again
tomorrow
Waving they vanish without a trace.
மரணமடைந்தைவர்கள் கனவில் வருகிறார்கள்
பிடித்த உணவை உண்ண கேட்கிறார்கள்
பாதி வாசித்த புத்தகத்தை படிக்கிறார்கள்
அடுக்கி வைக்கப்பட்ட பழைய துணிகளில்
ஒளித்து வைக்கப்பட்ட பணத்தை எண்ணுகிறார்கள்
பிடித்த பாடலை கேட்கிறார்கள்
நடனமாடுகிறார்கள்
நடனமாட அழைக்கிறார்கள்
வாஞ்சையாக முத்தமிடுகிறார்கள்
மீண்டும் நாளை வருவதாக
கையசைத்து மறைந்தும் விடுகிறார்கள்.
No comments:
Post a Comment