PON ILAVENIL B

 TWO POEMS BY

PON ILAVENIL B

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. WHITHER GONE?

Why do the heart’s noises

sound thus?

As the gait of tiger

entering into the rigid jungle

the sorrow is taking place.

In those visuals of birds flying off

know not where

my dream too being in their midst

_ none knows.

In those moments chanting the hymns of nape

everything was lost.

Whither gone the voice

that remained there writing the quietude.

In the din and noise of the speeding vehicles

In the secrets of the sky

In the wonders of the sea

In the rage of the sun

Where had it gone lost

Amidst what

Know not.

Eventually

my choking sorrow

stands utterly defenseless

at the altar of Poetry.

Pon Elavenil B

எங்கு போனது

______

இருதயத்தின் ஓசைகள்

ஏன் இவ்வாறு ஒலிக்கிறது

கானகத்தின்

இறுக்கத்தில் நுழையும்

புலியின்

நடையைப்போல

நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது

துயரம்

எங்கோ பறந்து சென்று கொண்டிருக்கும்

பறவைகளின் காட்சிகளில்

என் கனவும்

இடையில் இருந்தது

யாருக்குத் தெரியும்

நிமிர நேரமில்லாத பின்னங்கழுத்தின் வசனங்களை

உச்சரித்துக் கொண்டிருக்கும்

நேரங்களில்

தொலைந்து போனது

எல்லாம்

இருந்து

மெளனத்தை எழுதிய குரல்

எங்கு போனது

வாகன இரைச்சல்களில்

வானத்தின் இரகசியங்களில்

கடலின் வியப்புகளில்

வெய்யிலின் தீவிரத்தில்

மேலும்

எதன்களின் இடையில்

தொலைந்து போனதோ

தெரியவில்லை

மூச்சு முட்டும் என் துக்கம்

இறுதியாக

கவிதைகளிடம் நிற்கதியாய் நிற்கிறது.

2. RAIN EVERYWHERE

With me remaining alone in my path

You wade through my pathways going past me.

Through the window

Sorrow

gets inside as the sun’s rays.

You enjoy viewing the luscious green

seen on your side

The rain pours down as

my pain.

You enjoy the sight of the sloping lines

of droplets.

Your train goes crossing

my passage.

None in front.

Nor en route.

My trail yearns to entrust in your hands

all my losses.

But you take leave

not knowing the language.

In the torrential downpour

You don’t get wet

one bit.

Your train takes thee all too fast

in your course.

Rain everywhere

drenching me to the core.

Pon Elavenil B

வழி நெடுக மழை

______

ஆளுக்கொரு பாதை என்று ஆகிவிட்டது

என்பாதையில் நான் மட்டும் அங்கேயே நிற்க

என் வழித்தடங்களில் கடந்து

போகிறாய்

சாளரத்தின் வழியே சோகம்

வெய்யிலாக உள் இறங்குகிறது

உன் பக்கம் இருந்து பசுமைகளை

ரசித்துப் பார்க்கிறாய்

மழை என் வலியாய்ப் பெய்கிறது

துளிகளின் சாய் கோடுகளை ரசித்துக் கொண்டு இருக்கிறாய்

உனது இரயில் எனது பாதையை கடந்து செல்கிறது

எதிரே

யாரும் இல்லை

இடையிலும் யாருமில்லை

தனியே

என் பாதை எனக்கான இழப்புகளை

உன்னிடம் சேர்க்க விழைகிறது

நீயோ மொழி அறியாது

விடை பெறுகிறாய்

சடச் சட வென கொட்டும் மழையில்

நீ நனையவே இல்லை

உன் இரயில் உன் திசையில் விரைவாக கொண்டு செல்கிறது

வழி நெடுக மழை

எனை முழுக்க நனைக்கிறது