STALIN SARAVANAN

 A POEM BY

STALIN SARAVANAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Till the arrival of Love

Her life was as usual

On beginning to experience love

as canoe caught in storm

her days have turned turbulent

With scruffy hair

And soiled attires

She starts viewing her beauty.

Learns that lying curled is luxurious.

With her eyes fixed on the entrance

she walks staggering inside the house.

When the days of separation prolong

Her wrist which she used to see all along

only to know the time

she keenly views now

and the vein and the green hue

seen there

stroking it with a knife.

Never before had she observed her wrist

thus

nor stroked so.

Stalin Saravanan

காதல் வந்து சேரும் வரை

அவளின் வாழ்வு இயல்பாயிருக்கிறது

நேசத்தை உணரத் தொடங்குகையில்

புயலை சந்தித்த தோணியென

அலைபாய்கின்றன நாட்கள்

கலைந்த கேசத்தோடு

அழுக்கடைந்த உடையோடு

தன் அழகை காணத் தொடங்குகிறாள்

சுருண்டு படுப்பதில் சுகமுண்டு என்பதை அறிகிறாள்

வாசலில் கண்களை வைத்துக் கொண்டு வீட்டுக்குள் தடுமாறிக் கொண்டு நடக்கிறாள்

பிரிவின் நாட்கள் நீளும் போது

மணி பார்க்க மட்டுமே பார்த்திருந்த

மணிக்கட்டை, நரம்பை, அதில் இழையோடும் பச்சை வண்ணத்தை

கத்தியால் வருடிக்கொண்டே உற்றுநோக்குகிறாள்

இதற்குமுன் அப்படி அவள் தன் மணிக்கட்டை பார்த்ததுமில்லை

வருடியதுமில்லை.