MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

When the space for free-flowing genuine dialogue

is virtually blocked

closing my lips all too tight

hastily I stick a smile on them.

After that

observing the way

the words spit out are all

banging against my silence

shrouded with my rock-solid resilience

and echoing on the faces that spat

My Soul

moves away

too far away.

On the whole

with lips painted in smile

this corpse parading before thee

You deem it to be me.

.

Malini Mala

இயல்பான

உரையாடலுக்கான

சுதந்திர வெளி

அடைக்கப்படும் போது,

என் உதடுகளை

அழுந்த மூடி

அவசரமாக

அதன்மேலொரு

புன்னகையை

ஒட்டிவைத்து

விடுகிறேன்.

அதன் பின்

உமிழப்படும் வார்த்தைகள்

அனைத்தும்

பாறையின் திண்மத்தில்

போர்த்திக்கொண்ட

என் மௌனத்தில்

மோதிமோதி

உமிழ்ந்த முகங்களில்

எதிரொலிப்பதை

பார்த்துக்கொண்டே

தூரமாய்..... தூரமாய்

மிக.... மிக..... தூரமாய்

நகர்ந்து செல்கிறது

என் ஆத்மா.

உதடுகளில் புன்னகைச் சாயமிட்டு

உங்கள் முன்

இறந்து உலவும் உடலை

நான் என்பதாகக் கொள்கிறீர்கள்

நீங்கள்.