PAADHASAARI VISHWANATHAN[TWO POEMS]

  TWO POEMS BY

PAADHASAARI VISHWANATHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

[1]

At home I would arrange everything in order

My better half would leave them all

lying helter-skelter.

At the doorway she will not leave the footwear in pair.

One slipper would lie looking northward;

The nose of the other would lie turning southward

As reason she would say

only then we would have our sharp focus

on the things concerned;

that insects would always crouch

in well-organized rows and

remain unseen if everything is

spic and span.

Am I aligning the fragments of my heart

outwardly!

For me who is a cosmic speck

pests, insects make no difference!

Terribly agitated on seeing a cockroach

upon being asked to thrash it with a broomstick

I would hold it in my palm and

turning it face upward

would kiss it lovingly

and instantly run outside

and leave it there!

Paadhasaari Vishwanathan

வீட்டில் பொருட்களை சீராக அடுக்கி வைப்பேன்.

வீட்டம்மா கோணல் கோணலாக , பப்பரப்பே என

சிதறலாக வைப்பார்.

வாசலில் செருப்பை ஜோடியாக வைக்க மாட்டார்.

ஒரு செருப்பின் மூக்கு வடக்கு பார்த்திருக்கும்..

இன்னொன்றின் மூக்கு தெற்கு பார்த்துக் கிடக்கும் .

காரணமாக அவர் சொல்லுவார் :

அப்போது தான் பார்க்கையில்

பொருள் மீது கூரிய கவனம் படியும் .

பூச்சிபொட்டெல்லாம் சீரான அடுக்கலில் தான்

இடுக்கலாகப் பதுங்கி யிருக்கும்..

ஒழுங்காக நேராக இருந்தால் தெரியாது.

நான் மனதின் சிதறல்களை

புறத்தில் அடுக்கிச் சீராக்குகிறேனோ !

பிரபஞ்சத் தூசி யான எனக்கு பூச்சியாவது

பொட்டாவது !

கரப்பானைக் கண்டு பதறிக் கதறி

அதை 'வெளக்கு மாத்தால் ' அடிக்கச் சொன்னால் ,

நான் கைகளில் ஏந்தி , மல்லாத்தி முத்தமிட்டு

நொடியில் ஒடி வெளியில் எறிவேன் !

[2]

Running fast in a floating walk

Leaving the hall and climbing down the doorway stairs

went away a wonderful spider

of beauty exemplary.

At the wall-nook you have built

a beautiful house.

She who landed in station and reached home

as usual cast it off as cobweb

What to do, my friend

The house is not mine

In my house, why, even in this world

I am but just a wayfarer.

While climbing down and leaving my house

Ho, you could’ve have looked back

and glanced at me one last time.

Paadhasaari Vishwanathan

•

மிதந்தொரு நடையில் விரைந்தோடி

வீட்டின் ஹால் நீங்கி வாசல் படியிறங்கிப் போனது ஒரு

பேரழகுச் சிலந்தி..

சுவர் முடுக்கில் நீ கட்டியிருந்தாய்

ஒரு அழகிய இல்லம்.

ஊர்திரும்பி வீடேகியவள்

வழக்கம் போல் அதை ஒட்டடை எனத் தட்டி எறிந்தாள்..

என்ன செய்ய நண்பா

வீடு என்னுடையதல்ல..

நானிருக்கும் வீட்டில் , ஏனிந்த உலகிலும் கூட

நானொரு வழிப்போக்கன் தான்..

வீடிறங்கிப் போகையில் ஒருமுறை நீ என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து விட்டுச் சென்றிருக்கலாம் ..