LEENA MANIMEKALAI

 A POEM BY

LEENA MANIMEKALAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

You are at fault

to have fallen in love with a Poet

How can you drive out the Love

that melting the Time

turns it into tiny oxygen-balls

and sends them into the blood vessels

How can you turn away from love supreme

that builds a land as a floating song

and invites you to dance there.

How can you find release from the delirium

with sultriness salubriousness snow rain and

chill

shrouding you every now and then at will

that turns the world you dwell

into a bizarre isle

At the very moment when you were wondering

whether all those kisses and mating

and the secretions therein

have turned into thin air

digging a grand sea

with the language coined exclusively for thee

extending invitation for a swim in that

Ho, how can you escape from this magical plot?

Poor you, what at all can you do

For a little cure

You go to your god every Saturday

without fail

and pray to no avail

Gods are at a loss

Not knowing the souls of

the Sub-Conscious

Do one thing

Just open your palms and then close

Do as I tell

Setting free what is seized

Securing that unleashed

Love knows it all only too well.

•

ஒரு கவிஞரை நேசிப்பது

உன் தவறு

காலத்தை உருக்கி

சிறு பிராணவாயு பந்துகளாக்கி

உன் உதிரப் பாதைகளில் செலுத்திவிடும்

காதலை எப்படி வெளியேற்றுவாய்

மிதக்கும் பாடலென நிலத்தை

எழுப்பி அதில் நடனமிட அழைக்கும்

பிரியத்திலிருந்து எப்படி திரும்புவாய்

வெக்கையும் பனியும் மழையும் கூதலுமென

மணிக்கொரு பருவ மாற்றத்தால்

உன் இயலுலகை விநோத தீவாக்கும்

பித்திலிருந்து எப்படி விடுவித்துக் கொள்வாய்

முத்தங்களும் கலவியும் சுரந்த நீரெல்லாம்

ஆவியாகி விட்டதாவென வியந்துகொண்டிருக்கும் கணத்தில்

உனக்கே உனக்கான புது ஆழியை

மொழியால் வெட்டி அதில் நீந்த அழைக்கும்

மாயத்திலிருந்து எப்படி தப்புவாய்

பாவம் நீயும் என்ன செய்வாய்

உன்னை சற்று குணமாக்கிக்கொள்ள

உன் கடவுளிடம் சனிக்கிழமை தோறும்

தவறாமல் முறையிட்டு கொண்டிருக்கிறாய்

அந்தராத்மாக்களை எந்த கடவுளும் அறியார்

ஒன்று செய்

உன் உள்ளங்கையை விரித்து மூடு

அகப்படுத்தியதை வெளியேற்றுவதும்

வெளியேற்றியதை அகப்படுத்துவதும்

அன்புக்கு தெரியும் .

லீனா மணிமேகலை