ABDUL JAMEEL'S POEM

 A POEM BY

ABDUL JAMEEL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

CATS

Though food served in time never delayed

at the place where it is offered

Only on hearing the unique voice of grandpa

sounding all too familiar

approach nearer and plead with their language _

those stray cats that arrive at the threshold

in trepidation

with the great expectation of finding

fish thorn at least

in the plate.

Just as these cats

most of those abandoned hapless boys

in our midst

keep going from street to street

with the hope of finding

some grandpa.

பூனைகள்

______

என்னதான் நேரம் தவறாது

உணவு பரிமாறிடினும்

சாப்பாட்டுப் பந்தியில்

நன்கு பழக்கப்பட்டுப் போன

மூத்தப்பாவின் தனித்த குரல்

கேட்கும் பட்சத்தில் மட்டுமே

உடன் நெருங்கி வந்து

தனது மொழியால் இரஞ்சுகின்றன

தினமும் வீட்டு வாசலுக்கு

ஒஞ்சியொஞ்சி வந்து செல்லும்

கட்டாக்காலி பூனைகள்

ஆகக் கூடிய பட்சம் மீன் முட்களாவது

தட்டத்தில் கிடைக்குமென்ற

மாபெரும் எதிர்பார்ப்போடு

இந்தப் பூனைகள் மாதிரி

நம்மிடையும் கைவிடப்பட்ட

அனேகமான சிறுவர்கள்

யாரோ ஒரு மூத்தப்பாவை

எதிர்பார்த்து தெருத் தெருவாய்

அலைந்து திரிகின்றனர்தான்

அப்துல் ஜமீல்