KAVIPRIYA SIVAPALAN

 A POEM BY

KAVIPRIYA SIVAPALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The leftovers of the sand house

Washed away by the waves

Remain there as a boon

Immerse yourself in the sea of memory

and haul all that is left behind

Let’s build a new abode!

Twining Twigs, branches

one by one.

The nest woven in the nook of a seasoned branch

in the Thokai tree

lies scattered in listless wind.

Let’s twine them all one by one

and build a house anew.

Let the storm try with all its might

and suffer defeat.

The woodland flourishing with peacocks koels

deer trees and a lot more

in large numbers

now lie all burnt

by the treachery of jackals

coming from somewhere afar.

Let’s sow real good seeds

Let’s rear real strong four-legged species.

Let’s create an all new woodland.

Come my friends!

Let’s join hands!

Kavipriya Sivapalan

அலைகள் அடித்துச்சென்ற

மணல் வீட்டின்

எச்சங்கள் ஆங்காங்கே

வரமாய் நிலைத்துள்ளது

நினைவுக்கடலில் அமிழ்ந்து

மிச்சங்களையும்

வாரியெடுத்து வாருங்கள்

புது வீடு செய்வோம்...!!

குச்சிகள் கிளைகள்

ஒவ்வொன்றாய் கோர்த்து

தோகை மரத்திடை

தேர்ந்த கிளை இடுக்கே

வேய்ந்த கூடு வெறும் காற்றில்

சிதறிக் கிடக்கிறது

ஒவ்வொன்றாய் கோர்த்து

புது வீடு செய்வோம் புயலும்

முயன்று தோற்றுப் போகட்டும்..

மயில்களும் குயில்களும்

மான்களும் மரங்களும்

என்றே குழுமியிருந்த

செழித்த கானகம்

எங்கோ இருந்து வந்த நரிகளின்

தந்திரத்தால் வெந்து கிடக்கிறது

நல்ல விதைகள் விதைப்போம்

வல்ல விலங்குகள் வளர்ப்போம் புதுக்காடு செய்வோம்

வாருங்கள்..!!