J.WAHABDEEN'S POEMS (3)

THREE POEMS BY 

J.WAHABDEEN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

A BABY SQUIRREL 

MEETING WITH AN ACCIDENT

What chaos there

Why the crows are uproarious

There on the highway
Alas! An accident.
A baby squirrel breathed its last.
does none see it!

Why the hurry, my little squirrel
Where were you heading?

You who played merrily
with the breeze of the coconut grove
relished mango in our school garden
to your heart’s content
feeling happy in the midst of your family
revelling, rejoicing

Why the hurry, little squirrel
Where to go you came this way?

What was that
absent in your morn
that you ran into the adjacent wood
to secure

Was it greed that turned you dead
Though your form small
your life is indeed precious,
O, my dear little squirrel

Despite your parents preventing you
pointing that today is Eid
Why did you come at great speed
to cross the road

That this day our lads
would whizz past in two-wheelers
O, weren’t you aware
Dear little squirrel -
who is no more.......

ஒரு அணில் குஞ்சின் விபத்து.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
என்ன கலவரம்
ஏனோ
காகங்களுக்குள் ஆரவாரம்?

அந்த நெடும்பாதையிலே
அட ஒரு விபத்து
ஒரு அணில் குஞ்சின் மரணம்
ஒருவருமே காணலையோ!

என்ன அவசரம் அணிலே
எங்கு போக வந்தாயோ

தென்னந் தோட்டத்து
தென்றலோடு விளையாடி
எங்கள் பள்ளித் தோட்டத்தில்
மாம்பழம் தின்று மகிழ்ந்து
குடும்பத்தோடு
கூடிக்குதுகலித்த நீ

என்ன அவசரம் அணிலே
எங்கு போக வந்தாயோ

உந்தனது காலைக்குள்
இல்லாத எதனை நீ
பக்கத்துக் காட்டுக்குள்
பறந்து ஓடித்
பொ றுக்கப் போனாய்?

தீராத பேராசை உந்தன்
விபத்துக்குக் காரணமோ
உருவம் சிறிசு என்றாலும்
உன் உசிரு பெரிசுதானே
சின்ன அணிலே.

இது பெருநாள் காலம் என்று
உன் பெற்றோர் தடுத்தும்
வீதியைக் கடக்க நீ
விரைந்து ஏன் வந்தாய்?

எங்கள் பொடியன்கள்
வேகமாக மோட்டார் சைக்கிள்
ஓடும் நாளிது என்று
சோகமாக மரணித்த அணிலே
உனக்குத் தெரியாதா?

ஜே.வஹாப்தீன் -

2. SYMPATHETIC SEA

Just because it rose that day
like a hundred feet mammoth serpentine
stinging places with venom and destroying them without a trace
and only then subsided
I don’t regard the sea
as ruthless

Wonder what news to impart to whom
the sea had rushed in that day?
Wonder what treasure to offer whom?

Our local sea is
too very kindhearted.
Swelling and surging it
serves the fishes in the net-plantain leaves.

Whenever our local brethren steer the float
over the bosom of the sea
it has always secreted milk caringly.

New lines written by the wavy-foams
the sea-breeze sings all over the shore
in gay abandon

Wailing and banging at the shore
resulting in the land eroding,
in order to warn us for the foolery of
robbing our own treasures, the nets
Please don’t regard it as
lacking in kindness

Even if those who had imprisoned it
with stone-cuffs arrive
turning them joyous with its gentle wind
Won’t the sea offer the solace for us as well?

Sea
Benevolent sea
despite losing your beauty and flourish
you allow us to bathe and relish
You are indeed kindness-personified
Truly a magnificent Mother you are

Oh dear mother
Suffice to have your kind breeze and sway
I would be reposing in your lap
day after day.
கடலின் கருணை
.................................

ஏதோ ஒரு ஆத்திரத்தில்
அன்று எழுந்து
நூறடிப்பெரும் பாம்பாகிப்
படமெடுத்து
ஊர்களை கொத்தி அழித்து
அடங்கியதற்காய்
கருணையற்றது கடலென்று
எண்ணுவதில்லை நான்.

என்ன சேதியை
யாருக்குச் சொல்ல வந்ததோ
கடல் அன்று!
என்ன புதையலை யாருக்கு கொடுக்க வந்ததோ !

எங்கள் ஊர்க்கடலுக்கு
கருணை அதிகம்.
பொங்கிப் பொங்கி
மீன்களைப் படைக்கிறது
வலைவாழை இலைகளிலே..

கடலின் மார்பில்
எங்களூரான் தோணியோட்டும்போதெல்லாம்
கருணைப் பால் சுரக்க
மறந்ததில்லையே
அது.

அலைப்பாட்டு
நுரை எழுதும் புது வரிகளில்
கரைமுழுதும் பாடி மகிழ்கிறதே
கடற்காற்று.

மடியைப் பறித்த
மடத்தனத்தை எச்சரிப்பதற்காக
கரையில் தலைமுறுத்து அழுது
நிலம் கரைந்ததற்காய்
கருணையற்றதாய்
நீயும் எண்ணிவிடாதே!

கல் விலங்கு போட்டு
கைதியாக்கிவர்கள் வந்தாலும்
குளிர் காற்றால் மகிழ்வித்து
அனுப்புகின்ற நமது கடல்
நமக்கு வீசாதா?

கடலே
கருணைக் கடலே
கரை கரைந்து வடிவிழந்து நீ அழும் அழகில்

குளித்து மகிழ்ந்து குதூகலிக்கவும்
கருணை காட்டிக் கிடக்கிறாய்
நீ தாய்தான்.

தாயே
உன் கருணைக் காற்றே போதும்
நான் தினமும்
உன் மடி தவழ்வேன்.

ஜே.வஹாப்தீன்.

3. 

FAILURE OF THE SMILE-FILLED FACE

Face is the fertile field of human.
Can’t say that smile alone would grow therein.

In my land too smile would grow
and the shoots flourishing would laugh
along with the wind
to their hearts’ content.
The sparrows would peck at the grains.

As I don’t have the land
that uses smile as mere make-up
and applies it excessively
I suffer defeat often.

I have got used to failures
It’s alright
For, the yield would
Eventually prove me a winner.

In many a field
The terrible growth of reed and weed
called anger wrath and what not
destroys the yield of smile.

Unseen
Some would go deep down
and be grown as tubers.
It is but the yield of patience.

As much as possible
let’s sow smile all over our
fertile field, the Face
not as guise to entice;
no matter how many failures
we have to face

புன்னகை பூசிய முகத்தின் தோல்வி.
.................................................

முகம்தான் மனிதனின் விளை நிலம்
புன்னகை மட்டுதான் விளையுமென்று சொல்ல முடியாது.

எனது நிலத்திலும் புன்னகை விளைந்து கதிர் குலுங்கி
காற்றோடு சிரிக்கும்
குருவிகளும்
மணி கொறிக்கும்.

புன்னகையை அளவுக்கு அதிகமாய் பூசி நிறம் காட்டும் நிலம்
என்னிடம் இல்லாததால்
அடிக்கடி நான் தோல்வியை சந்திக்கிறேன்.

தோற்றுப்போவது பழகிப்போய்விட்டது
பரவாயில்லை
விளைச்சல் என்னை
வெற்றியடையச் செய்யும் என்பதால்.

அதிகமான நிலங்களில்
கோபம் வெறுப்பு என்னும்
கோரப்புற்களின் வளர்ச்சி
புன்னகை விளைச்சலை அழித்துவிடுகிறது.

காணதவாறு
சில
கிழங்காய் நிலத்தின் கீழ் இறங்கி
விளைந்து கிடக்கும்
பொறுமையின் விளைச்சல் அதுதான்.

முடியுமானவரை
முகமெனும் நிலத்தில்
புன்னகை விதைப்போம்
பூசி மயக்காமல்
எத்தனை தோல்விகள் வந்தாலும்.

ஜே.வஹாப்தீன்.