A POEM BY
CHE.THANDAPANI THENDRAL
who swelled with the keys of sins
inside an empty fire.
Devouring timber
Turning into sandy air
inside the cosmic-clock
She began floating
This time
He set out to eat through the nose.
with the heart accessed through the lungs,
and its course changed
In the pure blood
she was alive.
So he also..
குற்றங்களின் சாவிகளால்
நிரம்பியவளை
ஏதுமற்ற நெருப்பிற்குள் பூட்டி வைத்தார்கள்.
கட்டையைத் தின்று
வெளிக் கடிகைக்குள் மணல் காற்றாகி
மிதக்கத் துவங்கினாள்.
இம்முறை
மூக்குவழி தின்னத் துவங்கினான்.
நுரையீரல் வழி இதயம் சென்று
திசைமாற்றிய
நல்ல குருதியில்
அவள் உயிருடனிருந்தாள்.
அதனால் அவனுக்கும் உயிர் இருந்தது.
- சே தண்டபாணி தென்றல்
No comments:
Post a Comment