KAMARAJ VISWAGANDHI'S POEM

 A POEM BY 

KAMARAJ VISWAGANDHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

‘CHLOROPHYL’

Carrying the water of river

that never ever dries up
along the snowy paddy fields
never ever gone arid
wading through the streets
where children
never ever starve
goes She
in the wall-painting
of the town
abandoned
in famine.

*பச்சையம்*

பின்னெப்பொழுதுமே
வற்றாத நதி நீர் சுமந்து,
பின்னெப்பொழுதுமே
காயாத பனிக்கதிர்
வழியே
பின்னெப்பொழுதும்
பசியறியா
பிள்ளைகள்
விளையாடும்
தெருக்கள் வழியே
செல்கிறாள்
பஞ்சத்தில்
காலி செய்யப்பட்ட ஊரின்
சுவற்றோவியப் பெண். 

 

Kamaraj Viswagandhi

.