M.D.MUTHUKUMARASWAMY

TWO POEMS BY

M.D.MUTHUKUMARASWAMY

Rendered in English by Latha Ramakrishnan

..............................................................................................................................

(1) THE RESONANCE OF LIFE

........................................................

[TRANSLATION - 1]

During the last storm

the pigeon that which lay and incubated eggs

in my balcony then

Today I saw again.

Counted the baby pigeons it hatched

When I counted for the first time

There were four babies

Second time

there were eight

When counted them with the help of their beaks

At first there were nine

And then seventeen

Counting their feathers

They seemed to fill the entire universe

What to count with what

The bounty of a lone beak

is the harmony of Life’s resonance.

TRANSLATION - 2

.....................................................

THE SYMPHONY OF LIFE

.....................................................

I saw again today

the pigeon

that lay and incubated eggs in my balcony

last storm

I counted the nestlings it has hatched.

It was four

The first time

Then

there were eight babies

Counting them by their beaks

they became initially nine

and then seventeen

Counting them by their feathers

They seemed innumerable

Encompassing universe entire

What to count and how

A lone beak’s abundance

is Life’s resonance.

“உயிரோசை”

M D Muthukumaraswamy

போன

சூறாவளியின்போது

என் பால்கனியில் முட்டைகளிட்டு

அடைகாத்த புறாவை இன்று

மீண்டும் பார்த்தேன்

அது பொரித்த

புறாக்குஞ்சுகளை எண்ணினேன்

முதல் முறை எண்ணியபோது

நான்கு புறாக்குஞ்சுகள் இருந்தன

இரண்டாம் முறை

எட்டு புறாக்குஞ்சுகள் இருந்தன

அவற்றின் அலகுகளை

வைத்து எண்ணியபோது

ஆங்கே முதலில் ஒன்பதும்

பிறகு பதினேழும் இருந்தன

இறகுகளால் எண்ணினால்

அவை எண்ணற்று

பிரபஞ்சம் நிறைக்கும்

எனத் தோன்றியது.

எதனால் எதை எண்ண?

ஒற்றை அலகின் மிகுதி

உயிரோசையின் இனிமை

ஒரு கவிதையை மொழிபெயர்க்கும்போது குறைந்தது நான்கைந்து மொழிபெயர்ப்புகள் மனதில் தோன்றி மறையும். ஒரு வார்த்தைக்கு இணையான ஆங்கில வார்த்தையைத் தேடும்போது தனித்துவமான சொல்லைப் பயன்படுத்துவதுதான் கவிதைக்கு நியாயம் சேர்க்குமா, அல்லது எல்லோருக்கும் தெரிந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவது மொழி பெயர்ப்பில் கவிதையின் பொருள் தெளிவாக இருக்க உதவுமா என்அ கேள்வி எழுந்தவாறே இருக்கும். வழக்கமான ஆங்கிலக் கவிதை வடிவில், ஆங்கில மொழியமைப்புக்கு ஏற்ப மொழிபெயர்க்கவேண்டும் என்று சிலர் சொல்வது ஞாபகம் வரும். ஆனால், நவீன கவிதையில் சொற்கள் வரிசைப்படுத்தப்படுவதே தனி அர்த்தத் தைத் தருவதாக அமையும்போது அதை முடிந்தவரையில் ஆங்கிலத் திலும் கொண்டு வருவதுதானே சரி என்று தோன்றும். ஆங்கில இலக்கணத்தின் அடிப்படை மாறாத அளவில் முடிந்தவரை தமிழின் வார்த்தையமைவு மாறாமலே மொழிபெயர்க்க வேண்டும் என்று எப்போதுமே தோன்றும்.

இறுதிவடிவமாக வரும் மொழிபெயர்ப்பு ஒருவகையில் முற்றுப்புள்ளியாக அமையாமல் மூன்று புள்ளிகளாகவே அமைவதே பெரும்பாலும் நடக்கிறது. அதனாலேயே ஒரு முறை மொழிபெயர்த்த கவிதையை மறுமுறை மொழிபெயர்க்கும் போது ஒரேவிதமாக அமைவதே யில்லை - பிரக்ஞாபூர்வமாகவும், தன்னையுமறியாமலும் புதிய சொற்கள், சொல்லமைவு இடம்பெற்று விடுகின்றன.

_ லதா ராமகிருஷ்ணன்

.............................................................

(2)

As one ring each hour

Light

swings a chain in the

great grand expanse of cosmos.

When the wind cuts across

shadows disperse.

A full circle never ever

achieves its ultimate figure.

As fragments of light broken

a day comes to a close

as golden chain

tangled in Tall Grass.

“ஒரு மணி நேரத்திற்கு

ஒரு கண்ணி என ஒளி

பெருவெளியில் சங்கிலியொன்றை வீசுகிறது

காற்று அந்தக் கண்ணிகளை

வெட்டுகையில் நிழல்கள் சிதறுகின்றன

ஒரு முழு வட்டம் என்றும் நிறைவுற்ற

வடிவத்தை எட்டுவதில்லை

உடைந்த ஒளித் துண்டுகளாக

ஒரு நாள் நிறைவடைகிறது

உயர்ந்த புற்களிடையே

சிக்கிய தங்கச் சங்கிலியாக.”

M.D.Muthukumaraswamy