SUGANYA GNANASOORY

A POEM BY

SUGANYA GNANASOORY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Within she

viewing the horizon

at sunset

a giant wave is fuming and boiling.

In the swirling memories washed ashore

just as shells

She so choked

rose and began to walk.

In the heat of abject infirmity

The sand

is surrendering itself into the waves

As the sun committing suicide

inside the sea

The water land sky - All of

She who fell in bloodshed

are being engulfed by the dark

As the Early Night of Late Evening.

அந்தியில்

அடிவான் பார்த்துக் கொண்டிருப்பவளின்

நெஞ்சுக்குள்

பேரலை குமுறிக் கொண்டிருக்கிறது

கிளிஞ்சல்கள்

கரையொதுங்குவது போல

நினைவுகளின்

கரையொதுக்கத்தில் திக்குமுக்காடிப் போனவள்

எழுந்து நடக்கத் துவங்கினாள்

ஆற்றாமையின் வெம்மையில்

மணல்

அலைகளுக்குள் தன்னை

ஒப்புக்கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது

கடலுக்குள்

தற்கொலைத்துக் கொண்ட பரிதியாய்

குருதி சிந்த வீழ்ந்தவளின்

நீர் நிலம் ஆகாயமெல்லாம் இப்போது

இருள் கவ்விக் கொண்டிருக்கிறது

பின்மாலையின் முன்னிரவாய்.

- சுகன்யா ஞானசூரி