A POEM BY
KAVIN MALAR
//*Dedicated to the Mother who breastfed the children who had lost their mothers in Vayanadu landslide. _ KAVIN MALAR//
.......................................................................................
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
In that camp
seven to eight children
Of them four or five somewhat grown
The other children
cry on yearning for Mother’s Milk
Those at the camp stand frozen
At a loss to handle the situation
Shaking the entire universe
Those children’s tears.
But the nipples those children seek
are buried deep down
In the breasts of even those mothers
with the land caving in and shrouding them
to death
the toddlers’ cries
cause engorgement.
The sky unable to appease the children’s hunger
pour down rain torrential
as its tears unleashed.
There
From near the mosque
with legs splashing in the rainwater
In the flash of lightning
a woman comes running.
With tears streaming down
Lifting a child and holding it close
and another one also
She secures them soothingly on her bosom.
And the crying voices
Stop at once
From the nipples of that feeding Mother
White pigeons too come out
with the milk.
They
go and sit on the land
where the mothers buried deep down
and then go airborne.
On the surface of the land
where the pigeons sat
Milk secretes
So the night watchman’s heart
Melts
//*வயநாடு நிலச்சரிவில் தாயை இழந்த குழந்தைகளுக்கு பாலூட்டிய தாய்க்கு...// - கவின் மலர்
அன்னை வயல்
-----------------------------
அந்த முகாமில்
ஏழெட்டு குழந்தைகள்.
விவரம் தெரிந்தவை நான்கைந்து
ஏனைய குழந்தைகள்
தாய்ப்பாலுக்காய்
ஏங்கி அழுகின்றன
செய்வதறியாது திகைக்கின்றனர் முகாம்வாசிகள்
இப்பிரபஞ்சத்தையே ஆட்டுவிக்கும் கண்ணீர்
அப்பிள்ளைகளுடையது
அக்குழந்தைகள் தேடும் முலைக்காம்புகளோ
பூமிக்கடியில் புதையுண்டு கிடக்கின்றன
மண்மூடி மரித்துவிட்ட
தாய்மார்களின் மார்பிலும்
பால்கட்டச் செய்கின்றது
பிஞ்சுகளின் சிற்றோலம்
பிள்ளைகளின் பசி தீர்க்க
வக்கற்ற வானம்
மழையைக் கொட்டித் தீர்க்கிறது
தன் கண்ணீரென
அதோ
பள்ளிவாசல் பக்கமிருந்து
மழைநீரில் கால்கள் தெறிக்க
மின்னலொளியில்
ஓடி வருகிறாள் ஒருத்தி
விழிநீர் பெருகியோட
ஒரு குழந்தையை வாரியணைத்து
இடது மார்பிலும்
பிறிதொரு குழந்தையை
வலது மார்பிலும்
பொருத்துகிறாள்
சட்டென்று நிற்கின்றன அழுகுரல்கள்.
பாலூட்டும் அத்தாயின்
முலைக்காம்புகளில் இருந்து
பாலுடன் இணைந்து
வெளிவருகின்றன
வெள்ளைப் புறாக்களும்
அவை
அக்குழந்தைகளின் தாய்மார்கள் புதையுண்ட நிலத்தில் சென்றமர்ந்து
பின் பறந்து செல்கின்றன
புறாக்கள் அமர்ந்த
நிலத்தின் மேற்பரப்பில்
பால் கசிவதாக
இரவுக் காவலன்
மனம் கசிகிறான்
- கவின் மலர்
No comments:
Post a Comment