ABDUL JAMEEL

 A POEM BY 

ABDUL JAMEEL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

FATHERS' LEGS

How many a pair of legs would have gone past

trodden to and fro

from the start

the pathways know not

For, the passage infinite

that panting keeps on running

without a backward glance

have no time

to count the legs _ isn’t it?

Only when the heart weighs heavy

does the path realize

that they are the legs of fathers

running all day long

for the well-being of their offsprings

burnt to the core

in Time’s furnace.

அப்பாக்களின் கால்கள்

______________________

தன் மீது எத்தனை கால்கள்

பயணித்திருக்குமென்று

ஆதியிலிருந்து பாதைகளுக்கு

சரியாக ஞாபகம் இல்லை

திரும்பிப் பார்க்காது

மூச்சிரைக்க ஓடிக் கொண்டிருக்கும்

முடிவற்ற பாதைக்கு

கால்களை கணக்கெடுக்க

அவகாசம் இருக்குமா என்ன

நெஞ்சு கனக்கும் போது மட்டும்

பாதையால் உய்த்துணர முகிறது

தன் மகவுகளுக்காக ஓடியோடி

காலத்தின் உலையில்

வெந்து காய்த்துப் போன அப்பாக்களின் கால்களென்று

0

ஜமீல்