RENGARAJAN VEERASAMY

 A POEM BY 

RENGARAJAN VEERASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

He halting for a co-traveller

walked on with the one arriving with the lamp

Wonder what joy could be derived

in nipping it in the bud -

the oil providing some succour

died down

This darkness is not like

the earlier one

That had a thin light

There the one going a little ahead

Suffice to join him

This place then would gain a little shine.

This is how

In order to whitewash the darkness

It was learnt to use

the hue of sorrow

all too dense.

வழித்துணைக்கு நின்றவன்

கை விளக்கொடு வந்தவனுடன் நடந்தான்

சிறிய ஆசுவாசத்தின்

தலையைக் கிள்ளிப்

போடுவதில் என்ன மகிழ்வோ எண்ணெய் தீர்ந்து விட்டது

இந்த இருள்

முன்னது போலில்லை

அது கொஞ்சம்

வெளிச்சமாக இருந்தது

அதோ

சிறிது முன் செல்பவனுடன்

சேர்ந்து விட்டால்

இவ்விடம் சிறிது ஒளி பெறும்

இவ்வாறாகவே

இருளை வெள்ளையடிக்க

அடர்துயர் வண்ணத்தை

கையாளக் கைக்கொண்டது.

_ யுகயுகன்