RAGAVAPRIYAN THEJESWI'S POEMS(2)

 TWO POEMS BY 

RAGAVAPRIYAN THEJESWI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

There was a seasoned horse inside me

I ask those who come to see it

to buy ticket.

Some oblige quietly.

Some cry hoarse that the ticket costs too much.

Some in wish excessive

turn their heads just like the horse.

That horse

once upon a time

In Ooty and Guindy had fetched first prizes

too many.

For betting on it

they had pledged their wife.

Some had wandered nude.

Those who had not spoken of it

were but very few.

The world knows those dames

Who yearned to be able to caress it one day

in the stable.

It had horns

and hoofs too.

Just the bridles were absent.

It is that they have killed it poisoning.

It is that I have kept inside me.

Now

See, it gallops in you.

Ragavapriyan Thejeswi

எனக்குள் ஒரு பதப்படுத்தப்பட்ட குதிரை 

இருந்தது..

அதைப் பார்க்க வருபவர்களை

நான் நுழைவுச் சீட்டு எடுக்கச் சொல்கிறேன்..

சிலர் சத்தமின்றி எடுக்கிறார்கள்

சிலர் கட்டணம் அதிகமென கூச்சலிடுகிறார்கள்..

சிலர் அதீத ஆவலில்

குதிரை போலவே தலையைத் திருப்புகிறார்கள்..

அந்தக் குதிரை

முன்னொரு காலத்தில்

ஊட்டியிலும் கிண்டியிலும்

முதல் பரிசுகளைக் குவித்திருக்கிறது..

அதன் மீதான

பந்தயபணத்திற்காக

தன் மனைவியை அடகு வைத்திருக்கிறார்கள்..

சிலர் அம்மணமாயும் அலைந்திருக்கிறார்கள்..

அப்போது

அதைப்பற்றி பேசாதவர்களின்

பெயர்களைச் சொல்லிவிடலாம்..

அதை ஒரு நாள்

கொட்டிலில் தடவிக் கொடுக்க

துடித்த பெண்களை உலகம் அறியும்..

அதற்கு கொம்பும் உண்டு

குளம்பும் உண்டு

கடிவாளங்கள் மட்டும் இல்லை..

அதைத்தான் இப்போது

விஷம் வைத்துக் கொன்று விட்டார்கள்..

அதைத்தான்

எனக்குள் வைத்திருக்கிறேன்..

இப்போது.

அது உனக்குள் ஓடுவதைப் பார்...

ராகவபிரியன்

 

 

(2)

You look from underneath the water

That is the look of a black snake

before it stings

Surging above you look keenly

with the all too intent eyes of Garuda

it is the look of a little child

spotting the candy-man at a distance.

You knead as the look of the fingers

that lift the skin-covered musical

 instrument

The stirring look of ‘Eyetex’- applied

pimple-eyes

sway there

Look , look, please go on looking

Dead lies the eye.

close it at once.

Otherwise

the eyelids can’t shroud

looks

even at the fag end.

Ragavapriyan Thejeswi

நீ நீருக்கடியிலிருந்து பார்க்கிறாய்..

கரிய பாம்பின் கண்களின்

கொத்துவதற்கு முன்னான பார்வையது..

மேலெழும்பி கருடபார்வையால்

கூர்த்துகிறாய்..

தொலைவில் வரும்

ஜவ்வுமிட்டாய்க் காரனைக்

கண்டுவிட்ட குழந்தைப் பார்வையது...

தோல்போர்த்திய

வாத்தியத்தைத் தாக்கும்

விரல்களின் பார்வையென பிசைகிறாய்..

முகப்பருக் கண்களின்

மையிட்ட சலனப் பார்வை அசைகிறதங்கே..

பார்..பார்..இன்னும் ...இன்னும்..

பார்த்துக்கொண்டேயிரு..

இறந்து கிடக்கிறது கண்..

உடன் மூடிவிடு..

இல்லையெனில்

பார்வைகளை

இமைகளால் இறுதியில் கூட

மூடிவிட முடியாது...

ராகவபிரியன்

PRADHABA RUDHRAN'S POEMS(2)

 TWO POEMS BY 

PRADHABA RUDHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1.RAVING SOLITUDE

The sleep lost as fast as the eyelids were fastened

the cat snatched and hastened off.
What to do with the lock and key
That remain shock to the core?
Suseela knocks at the door.
for query no Nakulan
nor me to
respond.
Returning to the starting point
stands there the Time-doggy.
action reaction
a cyclic run.
The brush having finished its drawing
remains alone between
canvas and colour.
The artists
are impaled in the painting.
Insanely rapturous
the wheat field of
He, the Earless.

உன்மத்த ஏகாந்தம்

இமைகளைப் பூட்டிய வேகத்தில்
தவறவிட்ட நித்திரையை
பூனை கவ்விப் போனது
விக்கித்து நிற்கும்
சாவியையும் பூட்டையும்
என்ன செய்வது?
சுசீலா கதவைத் தட்டுகிறாள்.
கேள்விக்கு
நகுலனுமில்லை.
பதிலுக்கு
நானுமில்லை.
தொடங்கிய இடத்திலேயே
வந்து நிற்கிறது
காலநாய்.
வினைக்கு வினை
ஒரு சுழல் ஓட்டம்.
வரைந்து முடித்த தூரிகை
கித்தானுக்கும்
வண்ணத்திற்குமிடையில்
தனித்திருக்கிறது.
ஓவியர்கள்
ஓவியத்தில்
கழுவேறுகின்றனர்.
உன்மத்தத்தில்
காதற்றவனின் கோதுமைவயல்.

பிரதாப ருத்ரன்

 ***

2. DRIFTING BIRD’S DREAM SONG

Through the bamboo grove here that sings not
Time has entangled me
Your game keeping me as the witness _
Does it still go on there
Here the smoke of mountains gone to smithereens
by explosion
The metallic path cutting across its soul
In those pools where elephants used to drink water
crows’ carcasses.
No visuals remain to bring to you, my precious daughter
In their failed attempts midnight dogs howl
looking above, cursing the sky.
Moving ahead the Moon vanishes into the cloud.
Has the Portia tree that flowers no more
feels complete, I wonder.
The water crow surfacing from the
‘fovea centralis’ of inner eye
drinking water from the other side boob of globe
sing aloud in the dream of daughter
fast asleep topsy-turvy _
seeing mountains grow.

POEM BY PRADHABA RUDRAN

திசைப்பறவையின் கனவுப் பாடல்

இங்கே இசைக்காத மூங்கில்காடுகளின் ஊடாய்
என்னை கட்டிவைத்திருக்கிறது காலம்
தொடர்கிறதா இன்னமும் அங்கே
என்னை சாட்சிக்கு வைத்துத் தொடங்கிய
உங்கள் விளையாட்டு
இங்கே வெடியில் தகர்ந்த மலைகளின் புகை
அதன் ஆன்மாவை ஊடறுக்கும் உலோகப்பாதை
யானைகள் நீர்குடித்த குட்டைகளில்
காகங்கள் சடலம்
உனக்கென இங்கிருந்து கொண்டுவர
காட்சிகள் ஏதும் மிச்சமில்லை மகளே
பிரயத்தனத் தோல்வியில்
வான் நோக்கி சபிக்கும்
நள்ளிரவு நாய்கள்
முன்னேகி மறைகிறது மேகத்துள் நிலவு
பூப்பதை நிறுத்திக்கொண்ட பூவரசு
நிறைவைக் கண்டதா தெரியாது
மனக்கண்ணின் குழிமையத்திலிருந்து
வெளிக்கிளம்பிய நீர்க்காகம்
பூமியின் மறுபாகத்து முலையில் நீர்பருகி
நிலை மாறித் தூங்கும் மகள் கனவில்
குரலெடுத்துப் பாடுகிறது
மலைகள் வளரக் கண்டு

U NIZAR'S POEMS(2)

TWO POEMS BY 

 U NIZAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MOTHER

When I was a tiny little child

whimpering and weeping
My mother
brought me to the rooftop terrace
and showed me the Moon strolling around
“Catch me that and give me”
insisted I again and again.

Turning dumbfounded, wondering what to do
she went running
returned with a bucket full of water
and placed it by my side.
The Moon was at my feet.
Enthralled when I jumped leaping in joy
her face shone
as another Moon.

Hlm Nizar

++++++. தாய் ++++++

சின்னஞ் சிறு பருவத்தில்
சிணுங்கலும் அழுகையுமாக இருந்த என்னை
எனது தாய்
நிலாமுற்றம் வரை அழைத்து வந்து
நீல வானில் உலா வரும்
நிலவைக் காட்ட
அதைப் பிடித்துத் தா ... என
நான் மீண்டும் அடம் பிடித்தேன்

செய்வதறியாது திகைத்த அவள்
ஓடிப் போய்
நீர் நிறைந்த வாளியொன்றுடன் வந்து
அதை எனக்கருதில் வைக்க
நிலவு எனது காலடியில் இருந்தது
நான் அகமகிழ்ந்து துள்ளிக் குதிக்க
இன்னுமொரு நிலவாய்
அவளின் முகம் காட்சி தந்தது.

உ . நிசார்

2. CUSTOM

Building the nest is the next goal of the

pair of sparrows in love

For that
going in search of twig
carrying it in its beak
arriving at the top of a tree
rain…. heat… wind…
so knowing the climates
finding the appropriate direction
the twosome build the nest.

There are also sparrows
that, bending large leaves with their beaks
sticking them with their saliva
so erecting their nests.

Just as the crow its nest also being crude
the koel too makes it its abode.

Fireflies glued with paste of mud
turn night into day
inside the nest of weaverbird

All these arts of living
are the nuances
that the sparrows have carried forward
In their genes..

They being so
some men, O no _
demand house as dowri
holding it their ancestry.

++++++++ மரபு +++++++++

கூடு கட்டுவதுதான்
காதல் வயப்பட்ட
இரண்டு குருவிகளின்
அடுத்த இலக்கு

அதற்காக
குச்சி தேடி
அதைச் சொண்டில் சுமந்து
மரமொன்றின்
உச்சி வரை வந்து
மழை ... வெயில் ... காற்று
தட்ப வெட்பம் அறிந்து
ஏற்ற திசை கொண்டு
கூடு கட்டுகின்றன
அந்தக் குருவிகள்

அகன்ற இலைகளை
சொண்டால் வளைத்து
தமது ...
உமிழ்நீர் கொண்டு ஒட்டி
கூடு கட்டும் குருவிகளும்
இருக்கவே செய்கின்றன

காகத்தைப் போல
அதன் கூடும்
கரடு முரடாக இருக்க
அதையே
குயிலும்... தனக்கு
கூடாக்கிக் கொள்கிறது

சேறு குழைத்து
ஒட்டப்பட்ட
மின்மினிப் பூச்சிகள்
தூக்கணங்குருவிக் கூட்டுக்குள்
இரவைப் பகலாக்குகின்றன

இந்த ...
கலைகள் எல்லாம்
குருவிகள் ... தமது
மரபில் சுமந்து வந்த நுட்பங்கள்

அவை ... அவ்வாறிருக்க
ஒரு சில ஆண்கள்
இன்னும் ... சீதனமாக
வீடு கேட்கிறார்கள்
அது ...தமது
மரபில் வந்த
வழக்கம் ஒன்றெனக் கூறி

உ . நிசார்

 — 

VELANAIYUR THAS's POEM

 A POEM BY 

VELANAIYUR THAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

QUERIES LOVEBOUND

What means love?

The wonder of the world,
The magical chant that unites hearts,
Life’s river springing in eyes.

Why does Love bring dreams galore?

Through dream it is, Love begins to seize
Waiting at the rims of eyelids
when the eyes close
it gets inside.
Pulling the heart
it makes it stroll in the Garden of Love.
With love’s kisses and hisses
assimilating and applying hues
it turns the heart mellifluous.

Is Love blind?

Who said so
It is in eyes that love springs
and pervades
Indeed thousand poems are born
with just one glance.

Why does Love end?

Love does long to last
Even momentary delay cause
raging inferno, alas
Love’s Time decreeing parting
turns love from being a lone word
into a legendary epic.

Is love filled with fantasies?

Of course, fantasies are what add
flavour to love
Listen to this verse
Your love applied, the sky turns crimson
In the Kondrai flowers blooming golden
The evening sparrow flutters
humming its love
that stirs umpteen flights of imagination
about you

Is Love queries-ridden riddle

Yes.

Is Love the very Being or that being
melting and dissolving

What is the hue of love?

Why does Love has Life beyond
time and How?
Is this dream or real?

So there persist queries abundant
The answer –could be in her eyes at times.

காதலின் கேள்விகள்

காதல் என்பது என்ன ?
உலகின் அற்புதம் மனங்களை இணைக்கிற மந்திரம்
கண்களில் ஊற்றெடுக்கும் உயிரின் நதி.

காதல் ஏன் கனவுகளை அள்ளி வருகிறது ?

கனவு வழியாகவே காதல் தொற்ற தொடங்குகிறது.
இமையோரம் காத்திருந்து விழிமூடும் போது
கண்ணுக்குள் இறங்கிவிடுகிறது.
மனதை இழுத்து
அன்பின் நந்தவனத்தில் அலைய விடுகிறது.
முத்தங்களாலும் காதல் சத்தங்களாலும்
வர்ணங்கள் குழைத்த பூசி
மனதை கரைத்து விடுகிறது

காதலுக்கு கண்ணில்லையா?

யார் சொன்னது
கண்களில் தானே காதல் ஊற்றெடுக்கிறது
பார்வையால் தானே பரவுகிறது
ஆயிரம் கவிதைகளை ஒற்றைப்பார்வை எறிந்து
விட்டு போகிறது.

காதல் ஏன்பிரிவை சந்திக்கிறது ?

காதல் பிரியாதிருக்கவே பிரியப்படுகிறது
கணநேர தாமதமும்
நெருப்பினை முட்டுகிறது
காதலில் காலம் பிரிவை
எழுதி ஒற்றை வாரத்தையாய்
இருந்த காதலை காவியமாக்குகிறது.

காதல் கற்பனைகள் நிறைந்ததா?

ஆம் கற்பனைகளே காதலை கவர்சியாய் காட்டுகிறுது
இந்த கவிதையைகேளுங்கள்
உன் காதல் பூசி சிவக்கிறது வானம்
பொன் சொரியும் கொன்றைப்பூக்களில்
உன் முகம் தெரிகிறது
மாலைகுருவி தன் காதலை பாடி பறக்கிறது
அது உன்னைப்பற்றிய ஆயிரம் கற்பனைகளை கிளர்த்தி விடுகிறது -----

காதல் கேள்விகள் நிறைந்த புதிரா ?

ஆம்
காதல் என்பது உயிரா? இல்லை
உயிரில் உருகி கரைகிறதா

-காதலின் நிறமென்ன
காதல் காலம் கடந்து வாழ்வது எதனால்?

இத ஒரு கனவா ? நிஜமா

இப்படி ஆயிரம் கேள்விகள்

விடை--- சில வேளை அவள் கண்களில் இருக்க கூடும் .

வேலணையூர்-தாஸ்

SAFNAS HASIM'S POEM

 A POEM BY 

SAFNAS HASIM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

After the last well

and the final cluster of cactus-mass
of the Mainland dried up
growing all too thirsty I go around
wailing.

In my two- inch pen ink
dissolved in the sand caved in _
as bubbles
I have secretly stored my
unrealized aspirations.

When the wind seized my words
as sand-storm raging within
when I used the pages of my poetry-note
in order to stop the bleeding
from my nostrils
and all other holes
my passion became scalded.
In the wake of bloody grime
my writings wailed uncontrollably.

In days when my writings dried up
there would be the
torrential downpour of fire
all over the colossal wasteland…
In conceit sands would’ve been
thoroughly charred.

Safnas Hasim

பெருநிலத்தின்
கடைசிக்கிணறும்
கள்ளிப்பாளங்களும்
காய்ந்து போனபின்
தாகம் எடுத்து கத்தி திரிகிறேன்...
மூடிய மணலில்
கரைந்து போன
இரண்டு அங்குல
பேனா மையில்
குமிழிகளாய்
என் நிறைவேறாத
எண்ணங்களை பதுக்கி
வைத்திருக்கிறேன்..
எனக்குள்
புழுதிப் புயல்
உண்டாகியதாக
சொற்களை காற்று அபகரித்த போது
மூக்கினின்றும்
ஏனைய துவாரங்களிலிருந்தும்
பெருக்கெடுக்கும்
ரத்தக்கசிவுக்கு
என் கவிதை நோட்டுத்தாள்களை
அடைவைத்த போது
என் மையல்
தகித்துப் போனது..
குருதிக்கசடுக்கு
பின்னால் என் எழுத்துக்கள்
கதறியழுதன...
என் எழுத்துக்கள் வரண்ட நாட்களில்
பாலைப்பெருநிலத்தில்
நெருப்பு மழை பெய்திருக்கும்..
கர்வத்தில் மணலெல்லாம் எரிந்திருக்கும்...

சப்னாஸ் ஹாசிம்

NATCHATHRA (RA. VINOTH)'S POEM

 A POEM BY 

NATCHATHRA (RA. VINOTH)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

PEBBLES

For a stone to change into pebble
It goes past thousands of river bends and curves
And plant itself as a sculpture
eaten by waterbeds.
As the tear drops of the tips of stones
still wet
banging against giant rocks
hues myriad
as the tinge of Thaazhai’ flower
‘Arathi’ green
‘Kathirpedhir’ White…

Sky blue fog spreading
with the trails of the bees’ wings buried
River’s depth
Waterfall’s height
so it sounds as the child’s voice
stuck in its throat
despite the passage of years.

They shifted Nature into a
plastic flower-pot.
Yes
the ruby thrown in the fictional tale
now has in store
the final moisture of the
all dried up waterbed
mirage-filled.
O, please don’t dislodge it too.

NATCHATHRA (RA.VINODH)

கூழாங்கற்கள்

*****************
ஒரு கல்
கூழாங்கலாக மாற
ஆயிரமாயிரம்
நதிவளைவுகள் கடந்து
தன்னை
நீர்நிலைகள் கொறித்த
சிற்பமாக
பதியமிடுகிறது
பெரும் பாறைகளில்
மோதியுடைந்த
ஈரம் குறையா
கற்கள் முனையின்
கண்ணீர்த் துளிகளாகத்
தாழம்பூ வீழ்ந்த நிறம்,
கதிர்ப்பெதிர் வெள்ளை
அரத்திப்பச்சை
யென
வண்ணங்களுமாயிரம்,
வானீல மூடுபனி
படர்ந்து
தேனீக்களின்
சிறகுகள் புதைந்த
ரேகைகளோடு,
நதியினாழம்
அருவியின் உயரமென
வருடமாகியும் குரல்
வராமல் போன
குழந்தையின் குரலாக
ஒலிக்கிறது,
நெகிழி
செடித்தொட்டியினுள்
இயற்கையை
இடம் பெயர்த்தன
ஆம்,
புனையப்பட்ட கதையில்
எறியப்பட்ட மாணிக்கம்
தற்பொழுது
கானல் நீரால்
நிரம்பிய
வற்றிப்போன நீர்நிலையின்
இறுதி யீரத்தைப்
பிடித்து வைத்துள்ளன
அதனையும்
இடம் பெயர்த்து விடாதீர்கள்!

🖋️நட்சத்திரா~

RANI THILAK’S POEM

 A POEM BY 

RANI THILAK

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

AERIAL WALK

Whenever I go

from home to office
from home to vegetable market
from home to hospital
from home to holy shrines
viewing the flight of stairs sans railings
floating in the sky
I would go past.
When I begin counting how many steps
it would increase from seven to eight
and eight to nine.
Nowadays
I never count the stairs.
Whenever I climb down
from my abode in the first floor
to the ground floor
I begin descending from the sky
and keep strolling along the sky itself.

அந்தரநடை

வீட்டிலிருந்துஅலுவலகத்திற்கு

வீட்டிலிருந்துகாய்கறிச்சந்தைக்கு
வீட்டிலிருந்துமருத்துமனைக்கு
வீட்டிலிருந்துபுனிதகோயில்களுக்கு
செல்லும்போதெல்லாம்
கைப்பிடிகள்
ஏதுமற்ற
படிக்கட்டுகள்
வானில்மிதப்பதை
பார்த்தபடியேகடந்துவிடுவேன்..
எத்தனைப்படிக்கட்டுகள்
என்றுஎண்ணத்தொடங்கும்போது
ஏழிலிருந்துஎட்டிற்கும்
எட்டிலிருந்துஒன்பதிற்கும்வளர்ந்துவிடும்.
இப்போதெல்லாம்
படிக்கட்டுகளைஎண்ணுவதேஇல்லை.
முதல்தளத்தில்இருக்கும்
என்வீட்டிலிருந்து
தரைதளத்திற்குஇறங்கும்போதெல்லாம்
வானிலிருந்து
இறங்கத்தொடங்கி
வானிலேயேநடந்துகொண்டிருக்கிறேன்.

ராணி திலக்

SOORYA NILA’S POEM

 A POEM BY 

SOORYA NILA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE SUN FALLING ON THE HEAD

That the Sun fell on me
You should believe.
You do believe that it is the tiny little seed
that can be concealed in the root of nail
has grown into a giant tree, don’t you
And you do know that
a tiny ant has the strength
to kill a tusker – am I right?
Hence you should also accept
that which I utter.
Sun means burning Fire – Yes?
That which fell on me
and left my heart scalded
is also one such thing.
It was that which sat upon my head
and gathered tiny cinders of sorrow.
A giant fire that can collapse the joys of life
keeps falling on me all too often
and it does look very much like the Sun.

சிரசில் விழுந்த சூரியன்

என் மீது சூரியன் விழுந்தான்
என்பதை நீங்கள் நம்பத்தான் வேண்டும்
நகக்கண்ணில் மறைத்து விடக்கூடிய
விதைதான் பெரும் மரமாக
வளர்ந்துள்ளது என்பதை
நம்புகிறவர்கள்தானே நீங்கள்
சிறு எறும்பொன்று
யானையைச் சாகடித்து விடும்
வல்லமையுடையதையும் அறிந்தோர்தானே?
நான் சொல்வதையும்
ஏற்றுக் கொள்ளத்தான் வேண்டும்
சூரியன் என்றால் எரியும் தீ-தானே?
என்மீது விழுந்ததும்
என் மனம் எரித்துப் போனதும்
அப்படியான ஒன்றுதான்
சின்னச் சின்ன சோகக் கங்குகளை
அதுதான் என் சிரசுக்கு மேல்
உட்கார்ந்து சேகரித்தது
வாழ்வின் சந்தோஷங்களை
கலைத்துப் போட்டு விடக்கூடிய
ஒரு பெருந்தீ
அடிக்கடி விழுகிறது
என் மீது
அது அந்தச் சூரியனை
போலத்தானிருந்தது.

MANONMANI 'S POEM

 A POEM BY 

MANONMANI 

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SHAHENSHAH

Shahenshah had a horse-cart

Even after Shahenshah’s demise

the horse-cart was there.

Even after the death of the horse

the cart was there.

When the cart would be gaining speed

Inserting the stick into the wheel

In one circular motion

he would suddenly bring it to a halt

– ga da ga da ga da druuuuuu….

By then the place of alighting would have

 arrived.

Shahenshah’s son’s name is Shahenshah

Shahenshah having no income

sold the horse for survival.

The second Shahenshah

is an auto-driver.

Buying auto

and father’s horse - both

familial ambition.

Second Shahenshah’s son’s name is also

Shahenshah.

Without pouring oil

without plying

Shahenshah is happily petting and playing.

Grandpa’s horse was

Arabian horse.

That wouldn’t eat grass at all.

Tall as camel

wouldn’t drink water.

Child Shahenshah

not laughing cries in hunger.

Manonmani Pudhuezuthu

•
ஷாஹென்ஷா

ஷாஹென்ஷா குதிரை வண்டி வைத்திருந்தான்

ஷாஹென்ஷா செத்த பின்னும்

குதிரை வண்டி இருந்தது

குதிரை செத்த பின்னும்

குதிரை வண்டி இருந்தது

குதிரை வேகமெடுக்கையில்

சக்கரத்தில் குச்சியை விட்டு

கடகடகட டகடகடக ர்ர்ரூ வென

ஒரு சுற்றில் வண்டியை

சட்டென நிறுத்தி விடுவான்

இறங்கும் இடம் அதற்குள்

வந்து விட்டிருக்கும்

ஷாஹென்ஷாவின்

மகன் பெயர் ஷாஹென்ஷா

ஷாஹென்ஷா

வருவாய் இல்லாததால்

குதிரையை விற்றுத் தின்றான்

ரெண்டாம் ஷாஹென்ஷா

ஆட்டோஒட்டி

ஆட்டோ வாங்குவதும்

அப்பாவின் குதிரை வாங்குவதும்

பரம்பரை லட்சியம்

ரெண்டாம் ஷாஹென்ஷாவின்

பிள்ளை பெயரும் ஷாஹென்ஷா

எண்ணெய் ஊற்றாமல்

சவாரிக்குப் போகாமல்

கொஞ்சிக் கொண்டிருக்கிறான்

ஷாஹென்ஷா

தாத்தாவின் குதிரை

அரபுக்குதிரை

அது புல்லே தின்னாது

ஒட்டகம் போல் உயரம்

தண்ணீர் குடிக்காது

குழந்தை ஷாஹென்ஷா

சிரிக்காமல் பசிக்கு அழுகிறான்.

 —

 Manonmani Pudhuezuthu.