THENMOZHI DAS

 A POEM BY

THENMOZHI DAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MINDSCAPE

If you happen to see a bat coming across

just as a wild-knife comes straight to cleave the heart

At that instant

when the body would curve in one direction

You would realize

that the mind has a body

which has the elasticity

to bend and curve

And there are eight hands

that tear off and throw away

any shadow pressing and spreading on it.

Though there is a knife with the deer-horn handle

and the courage at heart to face anything

Yet we are bending for the jigsaw flight of the bat means

We have but aloneness as our companion.

The heart wants

a mate pristine.

If you happen to hear

the sound of the fly flying

in the well of night

you would realize

that the heart has grand yellow door

hat the door is made of flesh

and the flesh is the multitude of memories

If a baby parrot happens to fall at your feet

in ripe darkness

You would realize that the heart has skin

and in that the pains of holes

where wings sprout

You would rear and nurture aloneness

If you happen to see

in the labour pain of the pregnant dog

pushing aside the placenta

the puppy’s hands alone extend before thee

you would realize

that the heart has thousand eyes

that each of those eyes

belong to different beings

If you happen to see

a dead body

being crushed by vehicles

You would realize the heart

to be an empty gourd-shell

If you happen to see the entire body

crushed to the core

eaten by worms and the body

metamorphosing into insect

you would see the blue space inside the heart too

and in the blue revolving circle

you would see all beings as one and only flower

bereft of body

blooming as heart.

Thenmozhi Das

மனத்திணை

•

காட்டுக்கத்தி நெஞ்சைப் பிளக்க வருவதாய்

வவ்வால் எதிர்ப்பட்டால்

உடல் ஒருதிசையில் வளையும் அக்கணம்

மனதிற்கு வளையும் தன்மைகொண்ட

உடல் இருப்பதையும்

தன்மேல் அப்பும் நிழல் எதையும்

பிய்த்து எறியும்

எட்டுக் கரங்கள் இருப்பதையும்

நீங்கள் உணர்வீர்கள்

மான்கொம்பு பிடியிட்ட சத்தகம் கையிலிருப்பினும் - எதையும்

சந்திக்கத் தீரம் நெஞ்சிலிருப்பினும்

ஒரு வவ்வாலின் திருகுவாள் பறத்தலுக்கு வளைகிறோமெனில்

நம்முடன் இருப்பது தனிமைதான்

மனம் விரும்புவது

மாசில்லா துணையைத் தான்

நள்ளிரவில் ஈ பறக்கும் ஓசையை

செவியுற வாய்த்ததெனில் அவ்விடம்

மனதிற்கு மகாமஞ்சள் கதவு இருப்பதை

உணர்வீர்கள்

அக்கதவு சதையாலானதையும்

அச்சதை நினைவுகளின் திரட்சி என்பதையும்

முதிர்ந்த இருட்டில் காலடியில்

ஒருக்கிளிக்குஞ்சு விழுமெனில்

மனதிற்கு தோல் இருப்பதையும்

அதில் சிறகு முளைக்கும் துவாரத்தின்

வலிகள் இருப்பதையும் உணர்வீர்கள்

தனிமையை வளர்ப்பீர்கள்

சினைப்பட்ட நாயின் பிரசவ வலியில்

நஞ்சுக்கொடி விலக்கி

குட்டியின் கைகள் மட்டும் உங்கள் முன்

நீள்வதைக் காண்பீர்களெனில்

மனதிற்கு ஆயிரம் கண்கள் இருப்பதை

உணர்வீர்கள்

அக்கண்கள் ஒவ்வொன்றும்

வேறு வேறு உயிர்களுடையவை என்பதையும்

இறந்த உடலை

வாகனங்கள் நசுக்கிச் செல்வதை காண்பீர்கள் எனில்

மனதை வெற்றுச் சுரைக்கூடாக உணர்வீர்கள்

நசுங்கிய உடல் மொத்தம் புழுக்களால் உண்ணப்பட்டு உடல் பூச்சியாவதை காண்பீர்கள் எனில்

மனதின் மனதிற்குள்ளும்

நீல வெளியைக் காண்பீர்கள்

வெறுமையின் நீலச்சுழல் வட்டத்தில்

ஏகப்பூவாய் எல்லா உயிர்களும் உடலற்று

மனதாய் மலர்வதைக் காண்பீர்கள்.

தேன்மொழி தாஸ்