KANAGA BALAN

 A POEM BY 

KANAGA BALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE FOUNT OF FAMISH

To have at least one square meal a day

Her entire day is sacrificed

Thus her days remain incomplete

And anguished utmost.

The trader who throws away

the bread-slices of the previous day

has not except the intention of removing it

any concern for the beggar woman.

Instead of closing the eyes

paled beneath the sky-roof

playing hide and seek with it

having the very life grabbed

in its mouth

The night of deadly hunger is spent.

In her long journey with

hands extended in begging

never brought down

as baby kangaroo

inside the cradle of her bosom

her son

This fountain that never subsides

needs in succession

something to eat and digest

Is it correct to give as answer

to the mathematical equation

of dawn

sunlight alone?

பசி ஊற்று

முவ்வேளைக்கு ஒருவேளையேனும் சாந்தப்படுத்த

முழுநாளையும் காவு வாங்கி

முழுமை கொள்ளாது தவிக்கிறது

அவளின் நாட்கள்

நேற்றிரவு மீந்த ரொட்டித்துண்டுகளை

வீதியெறியும் வியாபாரிக்கு

அப்புறப்படுத்தல் ஒன்றேயன்றி

அக்கறையில்லை கையேந்துபவளின் உணவுத்தேவை

வானக்கூரையின் கீழ்

வெளிறிய விழிகளை

மூடுதலின்றி வேடிக்கை காட்டி

உயிர் கவ்விக் கழிகிறது

அகோரப் பசியிரவு

ஏந்திய கைகளை

கீழிறக்குதலின்றி தொடரும்

அவளின் நீள் பயணத்தில்

மார்புத் தொட்டிலுக்குள்

கங்காரு குட்டியாய் மகன்

அடங்குதலில்லா அந்த ஊற்றுக்கு

அடுத்தடுத்து தேவையாகிறது

செரித்துக்கொள்ள சிற்றுணவு

விடியலின் கணக்குக்கு விடையாகச்

சூரிய ஒளியை மட்டும் சொன்னால் எப்படி?

கனகா பாலன்