YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

ARUMUGA COFFEE WORKS

I was born when my nation was immersed

in the dream of obtaining Freedom

At that time a saint holding a stick

was wandering from one end to the other

crying hoarse

Those who had come in ship long ago

after looting to the hilt

and sharing the booty between themselves

one fine day shook hands and left

like perfect gentlemen.

Heaving a long sigh

people returned to their agricultural lands

to their water resources and rural roads.

I became the owner of a machine

which roasted with finesse the coffee beans.

My friend sat at the loom that weaves

handloom clothes for local folks

Some others cleaned the toilets as before

With sacred lamps in the shrines

and the glow of candles in cathedrals

and ‘bong’ in mosques

my nation began flowing in the dams

and getting resurrected in mills.

One day a trader brought fertilizer.

Another one devised a new seed

And to sell it he opened shops

here and there

The shops multiplying and turning into roads

all the streets of residential areas

became a dense market-jungle in no time

And for this prolific market all and sundry

gave loans in a spree.

This is how, my dear friends,

I came to lose my appliance.

My weaver friend also died in the same way

Post Independence I have now

along with my wife a hired house

A standard ladle to test the

roasted coffee chips

butterbags to fill the powder

the cash box

and some loans to repay

and a portrait of Gandhi smoky and gray.

ஆறுமுகா காபி ஒர்க்ஸ்

-யவனிகா ஸ்ரீராம்

எனது தேசம் விடுதலையின் கனவுகளில்

இருந்தபோது பிறந்தவன் நான்

அப்போது ஒரு சந்நியாசி கைத்தடியுடன்

கிழக்கும் மேற்குமாய் சத்தமிட்டபடி அலைந்து கொண்டிருந்தார்

வெகுகாலம் முன்பாக கப்பலில் வந்தவர்கள்

சுருட்டிக் கொண்டதுபோக ஒருநாள் நள்ளிரவில்

நைச்சியமாய் கைகுலுக்கி விடைபெற்றார்கள்

மக்கள் பெருமூச்சு விட்டபடி விவசாய நிலங்களுக்கு

நீர்நிலைகளுக்கு கிராமச் சாலைகளுக்குத் திரும்பினார்கள்

நான் காப்பிக் கொட்டைகளை சீராக வறுக்கும்

ஒரு இயந்திரத்திற்கு உரிமையாளனானேன்

எனது நண்பன் உள்ளூர் கைநூற்புகளை நெய்யும்

தறியில் நெசவாளியாக அமர்ந்தான்

சிலரோ எப்போதும்போல் கழிவறைகளைத் தூய்மை செய்தனர்

கோவில்களில் மங்கல விளக்குகளும்

ஆலயங்களில் மெழுகின் தீபமும்

மசூதிகளில் பாங்கும் இழைய

எனது தேசம் அணைகளில் பாய்ந்து

ஆலைகளில் உயிர் பெறத் துவங்கியது

ஒருநாள் வியாபாரி ஒருவன் உரம் கொண்டுவந்தான்

வேறொருவன் புதிய விதையொன்றைக் கண்டுபிடித்தான்

அதை விற்க ஒருவன் ஆங்காங்கே கடை திறந்தான்

கடைபெருகி வீதியாகி வீடுள்ள தெருவெல்லாம்

விறுவிறுவென சந்தைக் காடானது

இந்த ஏராளச் சந்தைக்கு யார்யாரோ

தாராளமாய்க் கடன் கொடுத்தார்கள்

இப்படித்தான் நண்பர்களே என் இயந்திரம்

என் கையைவிட்டுப் போனது

என் நெசவாளி நண்பனும் நேற்றுத்தான் செத்தான்

விடுதலைக்குப் பிறகு இப்போது என்னிடம்

மனைவியோடு ஒரு வாடகை வீடு

காப்பி வறுவலைச் சோதிக்கும் ஒரு மாதிரிக் கரண்டி

பவுடர் நிறைக்கும் பட்டர் பைகள் மற்றும்

கல்லாப்பெட்டியும் கொஞ்சம் கடனும் இருக்கின்றன

புகை படர்ந்த ஒரு காந்தியின் படத்தோடு.