PALAIVANA LANTHER

 A POEM BY 

PALAIVANA LANTHER

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

WHAT WERE YOU TO ME

I have forgotten

Our love our kiss

the umbilical cord that lay there severed

exclusively for us

What’s your name

What were you to me

Don’t loosen your palms

In the manner of an abortion taking place

The compulsion of holding tight

Has come to be

The brain devouring the apple seed

Trees lie in slumber

inside the seeds with cracks and fissures

in the fire that swirls and rages

would stretch out tongues

and sow kisses

deaths destined to be all too deadly

ascending on lust

ascending on intoxication

ascending on sin

would go past that raging fury

Delicious divinely delicious

Millions of cells

of blood yet to attain puberty

of mutilating the organs of those kneeling down

included in which grade of betrayal

poison in the village well

Acid in the prime root

The gullibility of the sinners not knowing

what to execute and how

I have never written

In the pyre burn

documents incomplete

Again there isn’t again

Give to yourself anesthesia

Used before surgery

You won’t feel the pain for the time being

Pluck and pull the umbilical cord

Begin from there

Pressing the salt crystals

Your brother’s upright spine

is tanned.

I lie there weak and vulnerable

The world is brimming with curses boiled, sticky

and seeping

In the universe.

Yet another era of molestation.

•

நீ எனக்கு என்னவாக இருந்தாய்

***********************************

மறந்துவிட்டேன்

நாம் காதலித்ததை முத்தமிட்டதை

நமக்கென ஒரு தொப்புள்க்கொடி

அறுந்து கிடந்ததை

உன் பெயர் என்ன

நீ எனக்கு என்னவாக இருந்தாய்

கருக்கலைவு நிகழ்வதை போல்

உள்ளங்கைகளை தளர்த்தி கொள்ளாதே

இறுக்கிப் பற்றிக்கொள்ள வேண்டிய

நிர்பந்தம் நிகழ்ந்துவிட்டது

ஆப்பிள் விதைகளை விழுங்கிய மூளை

பிளவுகளுள்ள விதைகளினுள்

உறங்கும் விருட்சங்கள்

கனன்று சுழலும் தீயில்

நாக்குகள் நீட்டி

முத்தங்களை விதைக்கும்

கொடுங்கூற்று மரணங்கள்

காமத்தின் மீதேறி

போதையின் மீதேறி

பாவத்தின் மீதேறி

கடந்து போய்விடுமந்த கடுஞ்சினம்

சுவை பெருஞ்சுவை

ருதுப்பெறாத ரத்தத்தின்

கோடியணுக்கள்

மண்டியிட்டு கிடப்பவர்களின்

உறுப்புகளை சிதைப்பது குறித்து

துரோகத்தின் எந்த

வரிசையில் சேர்க்கப்படுகின்றது

ஊர் குளத்தில் விஷம்

ஆணி வேரில் அமிலம்

வினையரியாத பாவிகளின் மடமை

நான் எழுதவேயில்லை

எனக்கு விரல்களேயில்லை

சிதையில் எரிகின்றன

முற்றுப்பெறாத ஆவணங்கள்

மீண்டுமொரு மீண்டுமில்லை

இனியொரு இனி மட்டுமே

அறுவை சிகிச்சைக்கு முந்தைய

மரத்துப்போகும் மருந்தை

பரிமாறிக்கொள்

வலி இப்போதைக்கு தெரியாது

சூல் கொடியைப் பிடுங்கியிழு

அங்கிருந்து தொடங்கு

உப்புக்கற்கள் தேய்த்து

பதனிடப்படுகின்றன

உன் சகோதரனின்

வளையாத முதுகுத்தண்டு

நான் பலகீனமாகி கிடக்கிறேன்

பிசுபிசுவென கொதித்து வழிந்த

சாபங்களால் நிறைகின்றன லோகம்

அண்ட சராசரத்தில்

மீண்டுமொரு வன்புணர் காலம் .

பாலைவன லாந்தர்