IRA.BOOPALAN

 A POEM BY

IRA.BOOPALAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Somehow it must have strayed

and got inside that uninhabited house

A Myna keeps on banging

against the walls

and window

and return in vain

He who views it from afar

through the video of his mobile

feels at a loss

He goes on enlarging the cell-screen

with his two fingers

feeling forlorn.

Terrified the bird bangs furiously

against the glass-window

He zooms it.

With heightened speed

it hits the touch screen.

Another zoom

It bangs against his retina

In the next zoom

cleaving him into two

It goes out flying off.

எப்படியோ வழிதவறி

யாருமற்ற

வீட்டுக்குள் நுழைந்திருக்க வேண்டும்

சன்னல்களில்

சுவர்களில்

மோதி மோதித்

திரும்புகிற

ஒரு மைனாவை

வீட்டிலிருந்து வெகு தூரத்தில்

இருந்தபடி

தன் கை பேசிக் காணொளியில்

காண்பவன்

செய்வதறியாது திகைக்கிறான்

ஒளிர்திரையை

இரு விரல்களால்

பெரிதாக்கிப் பெரிதாக்கி

அங்கலாய்க்கிறான்

அது பயத்தில்

கண்ணாடி சன்னலில்

ஆக்ரோஷமாக மோதுகிறது

ஜூம் செய்கிறான்

இன்னும் அதிவேகமாகத்

தொடுதிரையை மோதுகிறது

இன்னொரு ஜூம்

அது இவன் விழித்திரையில்

மோதுகிறது

அடுத்த ஜூமில்

அலகால்

இவனை இரண்டாகப் பிளந்து

வெளியேறிப் பறக்கிறது.

இரா. பூபாலன்