SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Though leaf yet a bird

standing in that branch

is also seen

Wonder why my eyes yearn to linger

on the rims of leaves

The sharp tip of the leaf attempts to

teach me the void

I too have at times

apprehended the vacant space standing

on the tip of my index finger.

That has always been sans stir any

After viewing the leaf that quivers

in the soft breeze

rasping against the bird close by

the scene meant for me

ends not with the leaf, Oh My!.

Shanmugam Subramaniam

இலை என்றாலும் கிளையில் கூடவே

ஒரு பறவை நின்றிருப்பதும் புலப்படுகிறது

என் பார்வை இலையின் ஒரங்களில்

நிலைத்திருக்க விரும்புவது எதனால் தெரியவில்லை

இலையின் கூர்முனை வெற்றிடத்தினை

என்னில் கற்பிக்க முனைகிறது

நானும் சில பொழுது

என்சுட்டுவிரல் முனையில் நின்றிருக்கும் வெற்றிடத்தினை கண்டுள்ளேன்

அது கிளர்வற்றதாகவே இருந்துள்ளது

காற்றின் இலேசில் நடுக்குறும் இலை

அருகிலுள்ள பறவையை உரசுவதைக்

கண்டபின் இலையோடு முடியவில்லை

எனக்கான காட்சி.

- எஸ்.சண்முகம் -

VELANAIYUR RAJINTHAN

 A POEM BY

VELANAIYUR RAJINTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE BIRTH OF THE POOR BOY

As usual

all Dawns!

But this dusk alone

has wings all too vibrant!

On both sides of the street

People flooding!

The great grand city radiant

In hues magical!

The sky reverberating with

Fireworks of colours myriad!

The midnight square

would be enlivened to the core!

As motorized deluge

the wheeled wagons!

Multi-storeyed structures

sparkling all over!

The ultra-modern attires

Making a grand march!

The cathedral is glowing radiantly

brimming with parishioners.

Yes indeed, all these are for

the arrival of the Son of God!

All pray to the Son of God

with hands outstretched!

And, the Son of God pray to all

with hand outstretched

Some candles in the hands!

ஏழைப்பாலன்

_____________

வழமையானதே

எல்லாப் புலர்வுகளும்!

இவ்வந்திக்கு மட்டும்

ஆரவாரச் சிறகிருக்கிறது!

தெருவின் இருமருங்கும்

மக்கள் பெருவெள்ளம்!

வர்ணஜாலம் கொண்ட

மின்னொளி மாநகரம்!

வானதிரும் பல வண்ண

வாணவேடிக்கைகள்!

புத்தெழுச்சி பூண்டிருக்கும்

நள்ளிரவின் நடுச்சந்தி!

இயந்திரப் பிரவாகமாக

ஊர்கின்ற சக்கர ஊர்திகள்!

கோலாகலத் தோற்றத்தில்

அடுக்குமாடிக் கட்டடங்கள்!

நவீன நாகரிக உடைகளின்

ஆடம்பர அணிவகுப்பு!

தேவாலயம் ஒளிர்கிறது

மண்டபம் நிறை பக்தர்கள்!

ஆம், இவை அத்தனையும்

தேவபாலன் பிறப்பிற்கானதே!

எல்லோரும் தேவபாலனிடம்

கையேந்தி இறஞ்சுகின்றார்கள்!

எல்லோரிடமும் ஓர் ஏழைப்பாலன்

கையேந்தி இறஞ்சுகின்றான்

சில மெழுகுவர்த்திகள் கைகளில்!

- வேலணையூர் ரஜிந்தன்.

NEDUNTHEEVU NETHAMOHAN

 A POEM BY

NEDUNTHEEVU NETHAMOHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

For a plant sprouted just the other day

Its mother tree teaches

how to withstand the onslaught of gale

Thrusting out a handful of sand from inside the hole

the ants shift to another spot hurriedly.

Citing as reason the tornado and the torrential rain

rhe wife stops the husband from proceeding to office

inviting him to indulge in love.

My son fumes every now and then

cursing the current-cut.

Calling me over the phone

and enquiring after my well being

my friend observes how nice it would be

to have a cup of tea and cigarette

during this non-stop downpour.

And I keep listening all engrossed

to the tale of the storm

that lashed out when mom

was a lass.

நெடுந்தீவு நேதாமோகன்

நேற்று முளைத்த செடி

ஒன்றிற்கு புயலை எதிர்க்க

கற்றுக்கொடுக்கிறது தாய்மரம்

புற்றுக்குள் இருந்து

ஒரு தொகை மண்ணை வெளியேற்றி

அவசரமாக இடமாறுகிறது எறும்புக்கூட்டம்

வேலைக்குச் செல்லும் கனவனை

புயலையும் தீராத மழையையும் காரணம் காட்டி

காதலிக்க அழைக்கிறாள் மனைவி

மின்சாரத்தடங்கலுக்காக

அடிக்கடி சினந்து கொள்கிறான் மகன்

என் நண்பன் தொலைபேசியில் அழைத்து

இந்த அடைமழைக்கு

தேனீரும் சிகரெட்டும்

குடித்தால் நன்றாய் இருக்கும்

என்று நலம் விசாரிக்கிறான்

நானோ

அம்மா சிறுமியாக இருக்கும் போது

அடித்த புயல்பற்றிய கதையினை

ஆச்சரியமாக கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன்.

02.12.2020

- நேதா-

NAMBI ABI

 A POEM BY

NAMBI ABI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE NIGHT OF THE DEMONS

Being in the seat of Night

I am doing penance

Some demons hunt my toy-body

hand it over to the third leg of midnight

and feeling utmost elated at

having hounded me

Turning down a cluster of smiles

of the Day

vanish into the sketches I had drawn at night

I won’t let them go scot free.

Dragging them back into my poem

I would leave them in the hands

of the second part of the Day

for a hunting spree.

Nambi Abi

•

வேதாளங்களின் இரவு.

♪

இரவு நாற்காலியில்

தவமிருக்கிறேன்

எனது பொம்மை உடலை

வேதாளங்கள் சில

வேட்டையாடி

நதியில் மிதந்து கொண்டிருக்கும்

மூன்றாம் பின்னிரவிடம்

ஒப்படைத்து விட்டு

என்னை வேட்டையாடிய

பெரும் மகிழ்வோடு

பகலின்

ஒரு கொத்துப் புன்னகைகளை நிராகரித்தபடி

இரவு

நான் வரைந்த

ஓவியங்களுக்குள் மறைகின்றன

எனினும்

நான் விடுவதாயில்லை

எனது கவிதைக்குள்

இழுத்து

அவ்வேதாளங்களை

இரண்டாம் பகலிடம்

வேட்டையாடக் கொடுத்துவிடுவேன்.

K.S.AMBIGAVARSHINI

 A POEM BY

K.S.AMBIGAVARSHINI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

This is the time of Butterflies searching for

their shadows

In the ripened and fallen cocoa nut leaf ,

strips of centipede dead and static

In each screech

the continuance of rain unending

Feathers of peacock that lilt and leap and go seeking

from the leaves of creepers entwined covering the land

Male Female

The form of stagnant water, the trail of river ending

the circles formed and dissolved of each droplet falling

cannot be strung.

The moisture of branch wets the feet

of the squirrel pecking and pulling the withered leaf

and drip

the saw dust sprayed on the window-bars

wax in deft mould

Only when seeing the pale face in the looking glass

I feel like smiling

Snow-filled rims are indeed scarce

K.S. Ambigavarshini

பட்டாம்பூச்சிகள் தன் நிழல்களைத் தேடும் காலமிது...

மூத்து விழுந்திருக்கும் தென்னையோலையில் இறந்து நகரமுடியாத பூரானின் கீற்றுகள்

ஒவ்வொரு கிறீச்சிடலுக்கும்

மழைபெய்து முடியாத தொடர்ச்சி

நிலத்தை மூடிப் பின்னியிருக்கும் கொடியிலைகளிலிருந்து எம்பிப் பறந்துத் தேடுகிற மயிலின் சிறகுகள்

ஆண்/ பெண்

தேங்கிய நீரின் வடிவம் ஆறு முடியும் தடம்

ஒவ்வொரு துளியும் விழுந்து கலைகிற

வட்டங்கள் கோர்க்கமுடியாதவை

இற்றுப்போன இலையைக் கொத்தியிழுக்கும் அணிலின் பாதங்களை நனைத்து வழிகிறது கிளையீரம்

சன்னல் கம்பிகளில் தூவப்பட்டிருக்கும் மரத்தூள்கள் அச்சுப் பிசகாத மெழுகு

வெளிர் முகத்தைக் கண்ணாடியில் பார்க்கிறபோதுதான் புன்னகைக்கத் தோன்றுகிறது

பனியப்பிய விளிம்புகள் மிகமிகக் குறைவு

KALATHATCHAN

 A POEM BY

KALATHATCHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

A whistling angel was born in a place.

Wherefrom she had learnt

From whom

Even she didn’t know

The whistle she gives out thus _

Cupping the index finger and the thumb

and folding the tip of the tongue

closing her right eye _

Oh! that would be blissfully sweet.

The whistle that flies

in cinema theatres

In friends’ weddings

and when someone stumbles and falls

in the street too

is a two-second symphony

After a long time

After a long spell of fears

After a long spell of ailments

After a long spell of sobs

After a long spell of sighs

After shaking hands with him

for the last time

Right there inside the court premises

she gave out her all too long

enchanting whistle.

காலதச்சன் கவிதை

ஒரு ஊரில்

விசிலடிக்கும் தேவதை

பிறந்தாள்

எங்கு கற்றாள்

யாரிடம் கற்றாள் என

அவளுக்கும் தெரியவில்லை

அப்படி தித்திக்கும்

ஆள்காட்டி விரலையும்

கட்டைவிரலையும் குவித்து

நுனி நா மடித்து

வலக்கண்ணை மூடி

அவள் அடிக்கும் விசில்

தியேட்டர் அரங்குகளிலும்

சிநேகிதிகளின் திருமணங்களிலும்

தெருவில் யாரேனும்

தடுக்கி விழுகையிலும்

பறக்கும்

அந்த விசில்

இரு நொடி சங்கீதம்

நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகு

நீண்ட பயங்களுக்குப் பிறகு

நீண்ட உபாதைகளுக்குப் பிறகு

நீண்ட விசும்பல்களுக்குப் பிறகு

நீண்ட பெருமூச்சுகளுக்குப் பிறகு

அவனுடன் இறுதியாக

கைக்குலுக்கிய பிறகு

அந்த கோர்ட் வளாகத்திலேயே வைத்தடித்தாள்

தன்

அற்புத விசிலை .

-காலதச்சன்-

LEENA MANIMEKALAI -1

 POEMS BY

LEENA MANIMEKALAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

AS I READ

As I go on reading

I salvage

as a silent stain

Words as grain-seeds sprouting

protrude everywhere within

Instant arousal

lifts me aloft

from my own self

In the smithereens of the springs

bursting forth

resins losing their relevance

Such moments that do happen

once in a blue moon

probing me

in vain

foam and brim

sans reason.

வாசிக்க

வாசிக்க

வாசிக்க

மீள்கிறேன் ஒரு மௌனக்கறையாய்

வார்த்தைகள் முளைப்பாரிகளாய்

மனனெங்கும் துருத்திக்கொண்டு

சட்டெனப் பீடித்த கிளர்ச்சி

என்னிலிருந்து என்னை

உயரத்தில் ஏந்தியபடி

வெடித்து அரும்பிய

ஊற்றுகளின் உடைசல்களில்

காரணமற்றுப் போன

பிசின்கள்

எப்பொழுதேனும்

நேர்ந்துவிடும்

இந்தக் கணங்கள்

என்னை

துழாவிப் பிடிபடாது

நுரைத்துத் ததும்பும்

விளக்கமற்று.

2. THE LEADEN ASS

Train’s heart is

real big

dark

In its wail towards the

forlorn firmament

the slush of rain still not poured out

Dragging along the burden of iron

dreaming of getting lost

at the turns of wildernesses

in the patches of luminance of mountain caves

in the water collected at the windings of river _

The drifting refugee.

This metallic donkey that transport

unknown passengers and luggages

to different directions

has no messages to transmit.

The heart of train that mimes the act of rolling along the tracks

In the manner of an adept fiction-writer

spinning the meaning and speeding along

is spherical as well.

உலோகக் கழுதை

ரயிலின் இதயம்

பெரியது

கருத்தது

தனித்த வானத்தை நோக்கிய

அதன் ஓலத்தில்

பெய்யப்படாத மழையின் சகதி

வனாந்திரங்களின் திருப்பங்களில்

ஆற்றுத் தடத்தின் நீர்த்திரளில்

மலைக் குகைகளின் ஒளித்திட்டுகளில்

தொலைந்துபோவதற்கான கனவில்

இரும்பின் பாரத்தை இழுத்துக்கொண்டு

அலையும் ஏதிலி

பெயர் தெரியாத பயணிகளை பொதிகளை

திசைகளுக்குக் கடத்திவிடும்

உலோகக் கழுதைக்கு

தெரிவிப்பதற்கென்று செய்திகள்

எப்போதும் இல்லை

தண்டவாளங்களில் செல்லும்

பாவனையை ஒரு

தேர்ந்த புனைவாளனைப்

போல செய்துகாட்டி

அர்த்தத்தை உருட்டியோடும்

ரயிலின் இதயம்

வட்டமானதும் கூட

லீனா மணிமேகலை

(பரத்தையருள் ராணி தொகுப்பிலிருந்து)