G.P.ELANGOVAN

A POEM BY

G.P.ELANGOVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

We are so used to a life of

going past, as usual,

the all too rare death

That takes place in that split-second

of that very moment

For that split-second of that particular moment

We have become close friends

As the tongue turning dry ere

it could experience the taste of the Tea

This Life is turning

So very simple.

In its end

The great sea grandly illusory

falling upon the shore

keep fumbling on

the Shore

and the Sea

forever.

அந்த நொடியின்

அந்த கணத்தில் நிகழும்

அபூர்வமான ஒரு மரணத்தை

எப்போதும்போல்

கடந்துபோகும் ஒரு வாழ்விற்கு

நாம் பழகிவிட்டோம்

அந்த நொடியின்

அந்தக் கணத்திற்கு

நாம்

நண்பர்களாக

மாறிவிட்டோம்.

ஒரு தேநீரின்

சுவையை அடைவதற்குள்

வறண்டுபோகும் நாவினைப்போல்

இந்த வாழ்வு

அவ்வளவு எளிதாக

மாறிக்கொண்டிருக்கிறது

இதன் இறுதியில்

ஒரு பெரும் கனவாகிய

பெருங்கடல் கரையில் விழுந்து

கரையிலும்

கடலிலும்

தடுமாறிக்கொண்டிருக்கிறது.

 

SEENU RAMASAMY

TWO POEMS BY

SEENU RAMASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

THE VISION OF DAUGHTER DEAREST

Door closed

forever glowing lamp radiant

_ the sanctum sanctorum.

In the quiet space of the bronze-tongues of bells

the Yaazhis descend

and lie rolling to one side.

Small elephants

Sway a little.

Mother with her exclusive power

opens the doors of the sanctum sanctorum

without waking up her little daughter

sleeping there

without completing the portrait.

Through the divine vision of the depiction

I pay my devout reverence

to Mother God Ammai’s munificence.

(*Dedicated to sister Bavatharini)

ஓவிய மகள்

.............

தூண்டா மணி விளக்கு சுடர்கிற

மூடிய கோயிலின்

கர்ப்பக்கிரகம்,

வெண்கல மணி நாவுகளின்

மௌன வெளியில்

யாழிகள் இறங்கி

புரண்டு படுக்கின்றன.

சிறிய யானைகள்

அசைந்து கொடுக்கின்றன

தாய் தன் விசேஷ சக்தியால்

மூலஸ்தானத்தின் கதவுகளை திறக்கிறாள்

ஓவியத்தை நிறைவு செய்யாமல் பாதியில் உறங்கிய இளைய மகளை

அம்மை எழுப்பவில்லை,

ஓவிய தரிசனத்தின் வழியே

அம்மையின் கருணை அருளுக்கு நான் கை கூப்பினேன்.

சீனு ராமசாமி

( தங்கை பவதாரிணிக்கு )

2. HIS BODY

He bought two wheels to the legs

As it sped past along the way

she heard not what he intended to say.

He bought her a helmet

With head weighing heavy

She went on

Ignoring his eyes lovelorn

She asked for her heart an engine

and he did buy one

Excited at flying all too fast

She went round and round

with her eyes failing to see him

standing on the ground.

He gave her the key of a new house

and she forgot to unlock the cabin-cage door

wherein she has confined him evermore.

He the man drawn towards a metallic lass

and buys her all that she asks for

a heart that is lovelorn he has

and hands made of bones

Flesh and blood and nerves

sweat-secreting skin

and legs to kneel. Alas…..

............

அவன் உடல்

கால்களுக்கு இருசக்கரங்கள் வாங்கித் தந்தான்

விரைந்த வேகத்தில் அவன் சொல்ல வந்தது கேட்கவில்லை அவளுக்கு

தலைக்கு கவசம் வாங்கி தந்தான்

பிரியத்தின் கண்களை கனத்த தலையால்

பார்க்காது போனாள்.

இதயத்திற்கு இஞ்சின் கேட்டாள்

வாங்கி தந்தான்

அதிக இயக்கத்தில் பறக்கும் வியப்பில்

மண்ணில் நிற்கும் அவனை அவள் கண்களுக்கு தெரியவில்லை,

ஒரு புதிய இல்லத்தின் சாவியை தந்தான்

அவனை பூட்டிய அறை கூண்டை திறக்க மறந்தாள்.

உலோகப் பெண்ணோடு

சிநேகித்து

கேட்டதெல்லாம் வாங்கி தரும்

அவனுக்கு அன்பில் மயங்கும் இதயமும் எலும்பால் ஆன கைகளும்

ரத்தமும் சதையும் நரம்பும்

வியர்வை சுரக்கும் உடலும்

மண்டியிடக் கால்களும் இருந்தன..

சீனு ராமசாமி.

 

VEERAMANI

  A POEM BY

VEERAMANI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Some conversations end

within a limit

Not going beyond

Beyond a limit

some rights

call it a day and go away

Beyond a limit

To give and take

nothing is there

For Love alone

that knows not to blossom

with boundaries drawn

emanating fragrance

within a limit

remains unknown.

•

ஒரு எல்லையுடன்

சில உரையாடல்கள்

முடிந்துவிடுகின்றன

ஒரு எல்லைக்குப்பிறகு

சில உரிமைகள்

விடைபெற்று விடுகின்றன

ஒரு எல்லையைக்கடந்து

தருவதற்கும் பெறுதற்கும்

ஏதுமிருப்பதில்லை

ஒரு எல்லைக்குள்

மலரத்தெரியாத

அன்பிற்குத்தான்

ஒரு எல்லைக்குள்

மணப்பதற்கும்

தெரிவதில்லை

வீரமணி

M.M.BYSAL

 A POEM BY

M.M.BYSAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

A sunny heat

lies buried in me.

At the time of torrential downpour

I would take it out and look at it with teary eyes.

It would remain unchanged.

Jumping into the pond

while swimming under water

It would come leaping like a fish.

The heat that turning into a dog

comes pursuing along

I would lock inside a dark cabin.

At midnight

it would be shrouding my body

as a thin blanket

For those who watch from a distance

I would appear a firefly.

(Translator's Note: வெயில் என்ற சொல் ஒளியையும் வெப்பத்தையும் சூரியனையும் பகலையும் பருவத்தையும் உற்சாகத்தையும் சோர்வையும் இன்னும் நிறைய அர்த்தங்களைத் தரும். இதற்கு இணையான வார்த்தை என்று SUNஐ சொல்லவே முடியாது. ஆனாலும் மொழிபெயர்ப்பில் அந்த சொல்லைத்தான் பயன்படுத்தவேண்டியிருந்தது

...........................................................................................

M.M.BYSAL

ஒரு வெயில் என்னில் புதைந்திருக்கிறது

பெரும் மழைக்காலத்தில்

அதை

எடுத்து நீர் ததும்பப்

பார்ப்பேன் தன்னிலை மாறாதிருக்கும்

குளத்தில் குதித்து

அடியொழுக்கு வழியாக

உள்நீச்சல் அடிக்கும்போது

ஒரு மீனைபோல் நீந்தி வரும்

நாயாகி குழயக்குழயச்

சுற்றி வரும் வெயிலை

இருண்ட அறையில்

பூட்டிவைப்பேன்

நடு இரவில் ஒரு மெல்லியப் போர்வையாக மூடியிருக்கும்

என்னுடலை

தூரத்தில் பார்ப்பவர்களுக்கு நான்

ஒரு மின்னுட்டாம் பூச்சியாகத் தெரிவேன்

AJAYAN BALA BASKARAN

A POEM BY

AJAYAN BALA BASKARAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

EX-BELOVED’S HUBBY

Yesterday I was waiting in Pondy Bazaar

to see the husband of my ex-lover

I know not how he looks like

Would go this way at this time

In a bike – that’s all the clue

In which shade he would be wearing his shirt

crop or helmet

Does he wear spectacles, wristwatch

Scooty or ducati

I know nothing at all

But, ex-beloved’s husband would come this way only

If he comes to know of my standing here

what would he think

- I can only blink.

This is how I have seen my ex-beloved’s mother

or sister brother

father, even grandparents

and lived on.

On those occasions

my heart would experience joy in abundance

of having played the hero

inside the lines of a novel or short story.

Friends, you at least might write a tale

captioned

At Pondy bazaar searching for ex-beloved’s ‘better-half ‘

When you do write

Just add a line without fail

About that long rainy day

When the two strolled along

under the same umbrella

all the way

•

பழைய காதலியின் கணவன்

நேற்று பாண்டி பஜாரில் காத்திருந்தேன்

பழைய காதலியின் கணவனை பார்க்க

அவன் கறுப்பா சிவப்பா

எதுவும் தெரியாது

இந்த பக்கமாக் இத்தனை மணிக்கு

அவன் பைக்கில் போவான்

அவ்வளவுதான் குறிப்பு

அவன் எந்த நிறத்தில் சட்டையணிந்திருப்பன்

கிராப்பா ஹெல்மட்டா

கண்ணாடி,கைகடிகாரம் உண்டா

ஸ்கூட்டியா டுகாட்டியா

எதுவுமே தெரியாது

ஆனால் பழைய காதலியின்

கணவன் இந்தவழியாகத்தான் வருவான்

அப்படி வருபவனுக்கு

இப்படி நான் நிற்பது தெரிந்தால்;

என்ன நினைப்பான்

அதுவும் தெரியாது

பழைய காதலியின் அம்மாவை

அல்லது சகோதரியை சகோதரனை

அப்பாவை தாத்தாவை பாட்டியைக்கூட

இப்படித்தான் பார்த்து வாந்திருக்கிறேன்

அச்சமயங்கலில் ஒரு நாவல்

அல்லது சிறுகதையின் ‘

வரிகளூக்குள் நாயகனாக நடித்த

மகிழ்ச்சி பொங்கும்

நண்பர்களே நீங்களாவது

பாண்டிபஜாரில் பழைய காதலியின் கணவனைத் தேடி

எனும் தலைப்பில் ஒருகதை எழுதலாம்

அப்படி எழுதும் போது

ஒரே வரி மட்டும் சேர்த்து எழுதிவிடுங்கள்

ஒரு மாலையில் ஒரே குடையில்

இருவரும் நடந்து சென்ற அந்த

நீண்ட மழை நாளை

...

அஜயன்பாலா . பாஸ்

-- ஒரு beta male கவிதை

IYYAPPA MADHAVAN

 A POEM BY

IYYAPPA MADHAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

I am a forsaken river.

Footprints never ever

arrive at my my shore

The fishes swimming inside me

would make use of me

Though I have ways so many

of quenching thirst

It is all absolutely useless

I keep running helter-skelter

on all directions

knowing none.

Hollow pits would pull me inside

Hot cruel sun would suck me within

During winter season I will turn frozen.

Birds come in search of fish alone.

At times beast would feed on me

and satiate their hunger

That I am a forsaken fresh pure river

None knows. Never.

During scorching summer days

When rarely everything gets dried up

I, the river,

would disappear.

Iyyappa Madhavan

•

நானொரு கைவிடப்பட்ட நதி

என் கரைக்கு எந்தக் காலடிச்சுவடுகளும் வருவதில்லை

எனக்குள் நீந்தும் மீன்கள்

என்னைப் பயன்படுத்திக்கொள்ளும்

என்னிடம் தாகம் தீர்க்கும் வழிகளிலிருந்தும்

ஒரு பிரயோசனமும் இல்லை

எல்லாத் திசைகளிலும்

திக்குத் தெரியாமல் ஓடிக்கொண்டிருப்பேன்

பள்ளங்கள் என்னை உள்ளிழுத்துக்கொள்ளும்

கொடிய வெயில் உறிஞ்சிவிடும்

பனிக்காலத்தில் உறைந்து போவேன்

கயல்களைத் தேடியே பறவைகள் வருகின்றன

சில வேளைகளில் மிருகங்கள் பசியாறிக்கொள்ளும்

நான் கைவிட்டப்பட்ட

தூய்மையான நதி என்று யாருக்கும் தெரிவதில்லை

பெரும் கோடை நாட்களில் எப்போதாவது

முற்றிலும் காய்ந்துவிடும்போது

நதியாகிய நான் காணாமல் போவேன்.

DEEN GAFOOR

 A POEM BY 

DEEN GAFOOR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The last page of the book I had torn off yesterday

I have burnt today.

The reference page

I have entrusted in the hands of a friend.

The ashes of the book

I have not strewn on this earth

Nor buried underneath this soil

I have dissolved it in the foamy waters of sea

It became one with a giant wave

The trees would turn barren

The flowers wouldn’t blossom

The rain would not come down

The birds chirping wouldn’t be heard

So

I dissolved the torn page in the sea water

It is by reading the meaningless passages

attributing some sense to them

that I had to safeguard the last page of this book.