PAALAI NILAVAN

 TWO POEMS BY 

PAALAI NILAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. TWO FRUITS

Has he renounced wholly

or partly -

He has the countenance

so perplexed.

Yet he looked like a saint

At his feet a dog

was tearing a polythene cover.

The saint was sitting

as if dwelling between Expectation and its

Negation

In front of him there were two lemons

One was entirely Yellow

Another absolute Green

As I sat facing the saint

Offering me the absolute green

He asked me to close my eyes.

As I did so

with memories going astray

mind deranging

panting

I was running somewhere

Instantly something flashing within

When I opened my eyes,

Staring at the lemon entirely yellow

and tearing the polythene cover

I am lying as the street dog

And the saint

lies there dead.

Paalainilavan Nilavan

•

இரண்டு கனிகள்

முற்றும் துறந்தாரா

பாதி துறந்தாரா

என்ற சந்தேகத்தின்

முகச் சாயல் அவருக்கு

ஆனால் துறவி போல இருந்தார்

காலடியில்

ஒரு நாய்

பழைய பாலித்தீன் உறையை

அது கிழித்துக் கொண்டிருக்கிறது

துறவி

எதிர்பார்ப்பிற்கும்

எதிர்பார்ப்பின்மைக்கும்

நடுவே வசிப்பவர் போல

அமர்ந்திருந்தார்

அவர் முன்னே

இரண்டு எலுமிச்சைகள்

ஒன்று பூரண மஞ்சள்

மற்றது சம்பூர்ண பச்சை

துறவி முன் அமர்ந்ததும்

கையில்

சம்பூர்ண பச்சையைக் கொடுத்து

கண்களை மூடச் சொன்னார்

மூடியதும்

ஞாபகங்கள் வழிதப்ப

சித்தம் பிசக

மூச்சிரைக்க

எங்கோ ஓடிக் கொண்டிருக்கிறேன்

திடீரென பொறி தட்ட

கண் விழிக்கவும்

பூரண மஞ்சள் கனியை

பார்த்துக் கொண்டே

பாலித்தீன் பையை கிழித்தபடி

தெரு நாயாக படுத்திருக்கிறேன்

துறவியோ

இறந்து கிடக்கிறார்.

2. THE NEW GUEST

Soaked in the torrential downpour

I climb the staircase.

Ahead of me

a frog

along with the chillness

lilting and leaping

climb the steps

in biting cold

toward my abode.

Alas, so big a rain is required

for a new guest to arrive at my door –

Before I could say it

a deafening thunder

As it burst out of the sky

from the Age of Nova

and landed somewhere faraway

the frog and myself blinked

terror-struck.

The next moment

closing the door

we hid ourselves in a cabin

Very much smaller than Nova’s casket.

Paalainilavan Nilavan

புதிய விருந்தினர்.

கொட்டும் மழையில்

நனைந்து

மாடிப்படியேறுகின்றேன்

எனக்கு முன்பே

ஒரு

தவளை

மழைக் குளிருடன்

குதித்து

குதித்து

என் வீட்டை நோக்கி

அத்தனை குளிருடன்

படியேறுகின்றது

ஒரு

புத்தம் புதிய விருந்தினர்

வருவதற்கு

இப்படி ஒரு

மஹா மழை வர வேண்டியிருக்கின்றதே

என்பதற்குள்

ஒரு

பேரிடி

அது

நோவா காலத்திலிருந்து

வானிலிருந்து

எங்கோ விழவும்

ஒரு

கணம்

நானும்

தவளையும்

பீதியுற

கண்களை மூடித் திறந்தோம்

மறுகணம்

கதவைச் சாத்தி

நோவாவின்

பேழையை விட

மிகவும்

சிறியதொரு அறையில்

ஒளிந்து கொண்டோம்.

S.RAVINDRAN

 A POEM BY 

S.RAVINDRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

WORLD TERRIFIED

Birds are ablaze

The odour of flowers burning

gives out a sickening stench

Trees tremble

The wails of animals prove unbearable

Humans scream nonstop running wildly helter-skelter

The sun burns everything.

The seas turn turbulent and boil and rage

Upon Earth there surface cracks

hither and thither

Lighting the residual bit of Beedi

a man strolls unhurriedly

through the crowd.

Where are you going -

I asked him

Blowing out the smoke said he

‘My friend, I am not heading towards anywhere.

inhaling fresh air

I tour over fear-stricken world

Nothing more.

S Ravindran

•

பயந்த உலகம்

பறவைகள் பற்றி எரிகின்றன

பூக்கள் கருகும் வாசனை நாறுகிறது

மரங்களெல்லாம் நடுங்குகின்றன

விலங்குகளின் ஓலங்கள் சகிக்க முடியவில்லை

மனிதர்கள் கத்திக்கூப்பாடுப்போட்டுத்

தலைதெறிக்க ஓடுகிறார்கள்

சூரியன் எல்லாவற்றையும் சுட்டுபொசுக்குகின்றது

கடல்கள் கொந்தளித்து கொதிக்கின்றன

பூமியில் அங்கங்கே பிளவுகள் உண்டாகின்றன

பீடித்துண்டில் நெருப்பை பற்ற வைத்து

ஒருவன் சாவகாசமாய்

அக்கூட்டத்தின் மத்தியில் நடந்துபோகிறான்

எங்கேப் போகிறாய் என அவனிடம் கேட்டேன்

புகையை ஊதிவிட்டுச் சொன்னான்

நண்பா நான் எங்கேயும் போகவில்லை

காத்தோட்டமாக

பயந்த உலகின் மீது பயணப்படுகிறேன்

அவ்வளவுதான்

FATHIMA NALEERA

 A POEM BY 

FATHIMA NALEERA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE SEA OF RADIANCE

Never mind if you can’t approve of my dreams

Inside my closed eyes

Oysters and pearls pristine

Innumerable

For the sake of stealing them

Ho, don’t you kill my eyes

Drinking the sea entire

If you come anywhere near

I as a sparrow

bearing the sea of radiance

would fly

to the sky.

ஒளிக் கடல்

----------------

நீங்கள்

என் கனவுகளை

அங்கீகரிக்காவிட்டாலும்

பரவாயில்லை...

என் மூடிய விழிகளுக்குள்

எத்தனையோ

சிப்பிகள் ஆணிமுத்துக்கள்

அதை அபகரிக்க

என் விழிகளை

கொலை செய்து விடாதீர்கள்

நீங்கள்

கடல் நீர் அனைத்தையும்

குடித்து....

என்னை நெருங்கினாலும்

நான் ஒரு சிட்டுக் குருவியாய்

ஒளிக் கடலை சுமந்துக் கொண்டு

வானத்திற்கு பறந்துவிடுவேன்..

--பாத்திமா நளீரா--

JEYADEVAN

 A POEM BY

JEYADEVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

That she had plucked me from amidst the stars

Mother said

Buying the dreams of flowers

and melting them they had created me

said elder sister.

Slicing from the cloud they shaped me

Grandma averred

and held that because the celestial birds fed me with elixir

I have this marble colour

Of the pearl obtaining from breaking apart oysters myriad

I am the most precious one

And that those born with me

are still inside sharks

Grandpa would declare.

But

My friend Alamu who claims that

she was bought in exchange for bran says….

Sparrow feeds her with honey everyday

She climbs on the river-fish and go to the shop, she says.

The golden tortoise beetles accompany her

till the school and leave her there

As a blossom and at times a jungle

She is

A flute sprouts on her body

every evening.

I

Sitting by the window side

and catching fish in my fantasy -

Even the jelly fish in the tank

Refuse to play with me

Myself turning into a pot-plant

morning and evening

remain lying there

losing the little girl

in me…..

As the inert ball in the marble bowl

remain

My evening Sun

and reposing Sundays

•

நட்சத்திரங்களுக்கிடையே இருந்து என்னைப் பறித்து வந்தததாக அம்மா சொன்னாள்

பூக்களின் கனவுகளை வாங்கி

உருக்கி என்னைச் செய்ததாய்

அக்கா சொன்னாள்

மேகத்திலிருந்து வெட்டி எடுத்து

செய்ததாகவும்

தேவலோகப்பறவைகள் அமுதம்

ஊட்டியதால்தான் எனக்கு இந்தப்

பளிங்கு வண்ணம் என்றும்

பாட்டி சொன்னாள்

கோடி சிப்பிகளை உடைத்து எடுத்த

முத்தில் நான் ஆணி முத்தென்றும்

என்னோடு பிறந்தவர்கள் இன்னும்

சுறாமீன்களுக்குள் இருக்கிறார்கள் என்றும் தாத்தா சொல்வார்

ஆயின்

தன்னைத் தவிட்டுக்கு வாங்கி வந்ததாக சொல்லிக்கொள்ளும்

என் சிநேகிதி அலமு சொல்கிறாள்....

தினமும் அவளுக்குத் தேனூட்டி விடுகிறதாம் சிட்டுக்குருவி

அவள் ஆற்றுமீன்களின் மேலேறி

கடைக்குப் போகிறாள்

பொன்வண்டுகள் பள்ளிவரை

வந்து அவளை விட்டுவிட்டுப் போகின்றன

அவள் ஒரு பூவாகவும் சமயங்களில் காடாகவும் இருக்கிறாள்

ஒரு புல்லாங்குழல் பூத்துவிடுகிறது அவள் உடலில்

ஒவ்வொரு மாலைப்பொழுதிலும்

அடுக்குமாடி ஜன்னலோரம் அமர்ந்தபடி கற்பனையில் மீன்பிடிக்கும் என்னோடு

விளையாட மறுக்கின்றன

தொட்டியின் ஜெல்லிமீன்கள் கூட...

நானே தொட்டிச் செடியாகி

இரவும் பகலும் கிடக்கிறேன்

கிடந்த இடத்தில் கிடந்து

என்னுள் இருக்கும் சிறுமியை

தொலைத்துவிட்டு

பளிங்கு கிண்ணத்தில் இருக்கும்.

அசையாத பந்தாய் நிற்கிறது

என் மாலைச்சூரியனும்

என் விடுமுறை ஞாயிறுகளும்

--------------------------------

ஜெயதேவன்

MUGIL NILA TAMIL

 A POEM BY

MUGIL NILA TAMIL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Having changed the number to lock the touch-screen

I keep pressing the old number

all too often

Not just the number

etched in memory

but nothing else that you remember

readily turns into thin air

Neither the brain nor the heart

allows anything new

to gain entry into you….

Just as being a slave to habits

the heart remains enslaved

by those close to us.

•

தொடுதிரையினை பூட்ட

புதிதாய்

எண் மாற்றியபின்னும்

பழைய எண்ணையே

அடிக்கடி அழுத்துகிறேன்..

நினைவுக்குள் நிற்கும்

எண் மட்டுமல்ல

எதுவும்

அத்தனை சுலபமாய்

மறந்து போவதில்லை

புதிதாய் எதுவும்

அத்தனை இலகுவாய்

நுழைந்துவிட

அறிவும் மனமும்

ஏற்பதுமில்லை...

பழக்கங்களுக்கு

அடிமைப் பட்டுக் கிடப்பது போலத்தான்

பழகியவர்களிடம்

அடிமை பட்டுக் கிடக்கிறது

மனம்..

முகில் நிலா தமிழ்

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 TWO POEMS BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

A day with none

An hour with everyone

A minute not being even with me

A moment of another with me

The meditative calm born after growing weary of talking

The lips of the moment sans speech

Between these the warmth with love in tact

The heat of the moist touch

drenched In the dream sprouting in

waking up in the well of night

The soft-ripening of the reddish glow

settling on the adjacent room’s window

Avoiding one side while turning on the other

the fingers start moving apart.

For another awakening

the time is not yet ripe.

Yet in the never-fading dream of another

I keep strolling for ever.

Shanmugam Subramaniam

•

ஒருவருடனுமில்லா ஒருநாள்

எல்லோருடனுமிருந்த ஒருமணி நேரம்

என்னுடனுமில்லா ஒருநிமிடம்

என்னுடனிருந்த பிறனது ஒருநொடி

பேசி அலுத்தபின்னெழுந்த மோனம்

பேசாதிருந்த கணத்தின் அதரங்கள்

இவற்றிற்கிடையில் நேசம் தப்பாத இதம்

இடையிரவு விழித்தலில் கிளைத்து

மறையும் கனவில் நனைந்த

தீண்டலின் வெம்மை

அடுத்த அறையின் சாளரத்தில் பதியும்

செவ்வொளியின் மென்முதிர்வு

ஒருபுறம் தவிர்த்து மறுபுறம் திரும்புகையில்

விலகத் துவங்குகின்றன விரல்கள்

பிறிதொரு விழிப்பிற்கு

இன்னும் நேரமாகவில்லை

ஆயினும் அருகில் புரளும்

மற்றொருரவரின் கலையாத கனாவில்

எனது ஓயா நடை.

-எஸ். சண்முகம் -

(2)

No matter how many a time I give for setting right

the wrist watch which invariable slows down

‘Everything is quite alright’ says the watch-repair man

returning the watch.

‘Well, we can try changing the battery

and see’ said he.

Is it only when I tie it in my left hand wrist

that the magic of slowing down takes place

Walking a little distance hurriedly

wondering whether if I walk fast

the wrist watch would speed past

I walked hurriedly for some distance

but slowed down eventually.

Would it have been better if I had purchased

a wrist watch with round dial…

But the clock-movement is the same

Whatever the shape be.

Resolving to tie for some days in my right hand

the watch

which I had tied in my left hand always

I started doing so.

After two days

it began showing the exact time.

All those who came across

instead of seeing me first

looked at my wrist watch primarily

and only then at myself.

Since the time he saw the watch

perched on my right wrist

my neighbour at the opposite door

has talked to me no more.

எத்தனை முறை சரிசெய்தாலும்

தாமதமாக நேரத்தைக் காண்பிக்கும் கைகடிகாரத்தை

சரிசெய்ய கொடுத்தாலும்

எல்லாம் சரியாகத்தான் உள்ளது என்று

திருப்பித் தருகிறார் கடிகார பழுதுநீக்குபவர்

வேண்டுமானால் பாட்டரியை மாற்றிப் பார்க்கலாம் என்றார்

இடதுகை மணிக்கட்டில் அணியும்போதுதான்

தாமதமாக ஓடுகிற விநோதம் நிகழ்கிறதோ

அந்த ரோமன் எண்கள் கொண்ட செவ்வக கைக்கடிகாரம்

கொஞ்சம் வேகமாய் நடந்தால் துரிதமாய் ஓடுமோ

என்ற எண்ணத்தில் சிறிது தூரம் நடந்தபின்

நான் தாமாதமாகிவிட்டேன்

ஒருவேளை வட்டமுகமுள்ள கைக்கடிகாரத்தை

வாங்கியிருக்கலாமோ

எல்லா வடிவங்களிலும் சுழற்சி ஒன்றுதான்

இதுவரை இடதுகையில் கட்டியிருந்ததை மாற்றி

வலதுகையில் சிலநாட்கள் கட்டலாமென தீர்மானித்து

வலதுகையில் கட்ட ஆரம்பித்தேன்

இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு

சரியான நேரத்தைக் காண்பிக்கத் துவங்கிவிட்டது

பார்ப்போரெல்லாம் முதலில் என்னைப் பார்ப்பதைவிடுத்து

கைக்கடிகாரத்தை பார்த்தபின்னரே

என்னைப் பார்த்தனர்

எதிர்வீட்டுக்காரர் ஒருமுறை

என் வலதுகை மணிக்கட்டில் கைக்கடிகாரத்தைக் கண்டது முதல்

என்னுடன் பேசுவதையே நிறுத்திக் கொண்டார்.

-எஸ்.சண்முகம்-

PALAIVANA LANTHER

A POEM BY

PALAIVANA LANTHER

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

LUST AND FOREST

In front of the rubber tree with eyes turned crimson

Tearing off the treaty of global copulations

Easing out the sluice

Making seated in the furrow

With a dagger scratch across the spot

assumed to be the neck

And with the sticky liquid sprouting

Turn the entire forest bloom

They are flowers that instantly respond to feel with feel

Something longer than ever before

You are a forest

Have that as the scent of your forest.

Yet again.

•

காமம் மற்றும் காடு

கண்களில் சிவப்பேறிய ரப்பர் மரத்தின் முன்பு

உலகக் கலவிகளின் ஒப்பந்தத்தைக் கிழித்துவிட்டு

மடைத் தளர்த்தி

குழியமர்த்தி

குறுவாள் ஒன்றால் கழுத்துப் பகுதியென அனுமானிப்பதைக் கீறிப்

பின் பிசுபிசுக்கும் திரவத்தால்

காடெங்கும் பூக்கச்செய்

தீண்டியவுடன் தீண்டும் பூக்களவை

முன்பெப்போதும் இல்லாத நெடியது

நீயொரு காடு

அது

உன் காட்டு வாசனையென கொள்.

மறுபடியும்..

பாலைவன லாந்தர்