A POEM BY
S.RAVINDRAN
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
The odour of flowers burning
gives out a sickening stench
Trees tremble
The wails of animals prove unbearable
Humans scream nonstop running wildly helter-skelter
The sun burns everything.
The seas turn turbulent and boil and rage
Upon Earth there surface cracks
hither and thither
Lighting the residual bit of Beedi
a man strolls unhurriedly
through the crowd.
Where are you going -
I asked him
Blowing out the smoke said he
‘My friend, I am not heading towards anywhere.
inhaling fresh air
I tour over fear-stricken world
Nothing more.
S Ravindran
•
பயந்த உலகம்
பறவைகள் பற்றி எரிகின்றன
பூக்கள் கருகும் வாசனை நாறுகிறது
மரங்களெல்லாம் நடுங்குகின்றன
விலங்குகளின் ஓலங்கள் சகிக்க முடியவில்லை
மனிதர்கள் கத்திக்கூப்பாடுப்போட்டுத்
தலைதெறிக்க ஓடுகிறார்கள்
சூரியன் எல்லாவற்றையும் சுட்டுபொசுக்குகின்றது
கடல்கள் கொந்தளித்து கொதிக்கின்றன
பூமியில் அங்கங்கே பிளவுகள் உண்டாகின்றன
பீடித்துண்டில் நெருப்பை பற்ற வைத்து
ஒருவன் சாவகாசமாய்
அக்கூட்டத்தின் மத்தியில் நடந்துபோகிறான்
எங்கேப் போகிறாய் என அவனிடம் கேட்டேன்
புகையை ஊதிவிட்டுச் சொன்னான்
நண்பா நான் எங்கேயும் போகவில்லை
காத்தோட்டமாக
பயந்த உலகின் மீது பயணப்படுகிறேன்
அவ்வளவுதான்
No comments:
Post a Comment