JEYADEVAN

 A POEM BY

JEYADEVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

That she had plucked me from amidst the stars

Mother said

Buying the dreams of flowers

and melting them they had created me

said elder sister.

Slicing from the cloud they shaped me

Grandma averred

and held that because the celestial birds fed me with elixir

I have this marble colour

Of the pearl obtaining from breaking apart oysters myriad

I am the most precious one

And that those born with me

are still inside sharks

Grandpa would declare.

But

My friend Alamu who claims that

she was bought in exchange for bran says….

Sparrow feeds her with honey everyday

She climbs on the river-fish and go to the shop, she says.

The golden tortoise beetles accompany her

till the school and leave her there

As a blossom and at times a jungle

She is

A flute sprouts on her body

every evening.

I

Sitting by the window side

and catching fish in my fantasy -

Even the jelly fish in the tank

Refuse to play with me

Myself turning into a pot-plant

morning and evening

remain lying there

losing the little girl

in me…..

As the inert ball in the marble bowl

remain

My evening Sun

and reposing Sundays

•

நட்சத்திரங்களுக்கிடையே இருந்து என்னைப் பறித்து வந்தததாக அம்மா சொன்னாள்

பூக்களின் கனவுகளை வாங்கி

உருக்கி என்னைச் செய்ததாய்

அக்கா சொன்னாள்

மேகத்திலிருந்து வெட்டி எடுத்து

செய்ததாகவும்

தேவலோகப்பறவைகள் அமுதம்

ஊட்டியதால்தான் எனக்கு இந்தப்

பளிங்கு வண்ணம் என்றும்

பாட்டி சொன்னாள்

கோடி சிப்பிகளை உடைத்து எடுத்த

முத்தில் நான் ஆணி முத்தென்றும்

என்னோடு பிறந்தவர்கள் இன்னும்

சுறாமீன்களுக்குள் இருக்கிறார்கள் என்றும் தாத்தா சொல்வார்

ஆயின்

தன்னைத் தவிட்டுக்கு வாங்கி வந்ததாக சொல்லிக்கொள்ளும்

என் சிநேகிதி அலமு சொல்கிறாள்....

தினமும் அவளுக்குத் தேனூட்டி விடுகிறதாம் சிட்டுக்குருவி

அவள் ஆற்றுமீன்களின் மேலேறி

கடைக்குப் போகிறாள்

பொன்வண்டுகள் பள்ளிவரை

வந்து அவளை விட்டுவிட்டுப் போகின்றன

அவள் ஒரு பூவாகவும் சமயங்களில் காடாகவும் இருக்கிறாள்

ஒரு புல்லாங்குழல் பூத்துவிடுகிறது அவள் உடலில்

ஒவ்வொரு மாலைப்பொழுதிலும்

அடுக்குமாடி ஜன்னலோரம் அமர்ந்தபடி கற்பனையில் மீன்பிடிக்கும் என்னோடு

விளையாட மறுக்கின்றன

தொட்டியின் ஜெல்லிமீன்கள் கூட...

நானே தொட்டிச் செடியாகி

இரவும் பகலும் கிடக்கிறேன்

கிடந்த இடத்தில் கிடந்து

என்னுள் இருக்கும் சிறுமியை

தொலைத்துவிட்டு

பளிங்கு கிண்ணத்தில் இருக்கும்.

அசையாத பந்தாய் நிற்கிறது

என் மாலைச்சூரியனும்

என் விடுமுறை ஞாயிறுகளும்

--------------------------------

ஜெயதேவன்