PAALAI NILAVAN

 TWO POEMS BY 

PAALAI NILAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

1. TWO FRUITS

Has he renounced wholly

or partly -

He has the countenance

so perplexed.

Yet he looked like a saint

At his feet a dog

was tearing a polythene cover.

The saint was sitting

as if dwelling between Expectation and its

Negation

In front of him there were two lemons

One was entirely Yellow

Another absolute Green

As I sat facing the saint

Offering me the absolute green

He asked me to close my eyes.

As I did so

with memories going astray

mind deranging

panting

I was running somewhere

Instantly something flashing within

When I opened my eyes,

Staring at the lemon entirely yellow

and tearing the polythene cover

I am lying as the street dog

And the saint

lies there dead.

Paalainilavan Nilavan

•

இரண்டு கனிகள்

முற்றும் துறந்தாரா

பாதி துறந்தாரா

என்ற சந்தேகத்தின்

முகச் சாயல் அவருக்கு

ஆனால் துறவி போல இருந்தார்

காலடியில்

ஒரு நாய்

பழைய பாலித்தீன் உறையை

அது கிழித்துக் கொண்டிருக்கிறது

துறவி

எதிர்பார்ப்பிற்கும்

எதிர்பார்ப்பின்மைக்கும்

நடுவே வசிப்பவர் போல

அமர்ந்திருந்தார்

அவர் முன்னே

இரண்டு எலுமிச்சைகள்

ஒன்று பூரண மஞ்சள்

மற்றது சம்பூர்ண பச்சை

துறவி முன் அமர்ந்ததும்

கையில்

சம்பூர்ண பச்சையைக் கொடுத்து

கண்களை மூடச் சொன்னார்

மூடியதும்

ஞாபகங்கள் வழிதப்ப

சித்தம் பிசக

மூச்சிரைக்க

எங்கோ ஓடிக் கொண்டிருக்கிறேன்

திடீரென பொறி தட்ட

கண் விழிக்கவும்

பூரண மஞ்சள் கனியை

பார்த்துக் கொண்டே

பாலித்தீன் பையை கிழித்தபடி

தெரு நாயாக படுத்திருக்கிறேன்

துறவியோ

இறந்து கிடக்கிறார்.

2. THE NEW GUEST

Soaked in the torrential downpour

I climb the staircase.

Ahead of me

a frog

along with the chillness

lilting and leaping

climb the steps

in biting cold

toward my abode.

Alas, so big a rain is required

for a new guest to arrive at my door –

Before I could say it

a deafening thunder

As it burst out of the sky

from the Age of Nova

and landed somewhere faraway

the frog and myself blinked

terror-struck.

The next moment

closing the door

we hid ourselves in a cabin

Very much smaller than Nova’s casket.

Paalainilavan Nilavan

புதிய விருந்தினர்.

கொட்டும் மழையில்

நனைந்து

மாடிப்படியேறுகின்றேன்

எனக்கு முன்பே

ஒரு

தவளை

மழைக் குளிருடன்

குதித்து

குதித்து

என் வீட்டை நோக்கி

அத்தனை குளிருடன்

படியேறுகின்றது

ஒரு

புத்தம் புதிய விருந்தினர்

வருவதற்கு

இப்படி ஒரு

மஹா மழை வர வேண்டியிருக்கின்றதே

என்பதற்குள்

ஒரு

பேரிடி

அது

நோவா காலத்திலிருந்து

வானிலிருந்து

எங்கோ விழவும்

ஒரு

கணம்

நானும்

தவளையும்

பீதியுற

கண்களை மூடித் திறந்தோம்

மறுகணம்

கதவைச் சாத்தி

நோவாவின்

பேழையை விட

மிகவும்

சிறியதொரு அறையில்

ஒளிந்து கொண்டோம்.