JEYADEVAN

 TWO POEMS BY

JEYADEVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1) A CUP OF LOVE

The love of one and all

are not the same

The love of some women

is like the flower with worm-snake

In laughter it is flower

If provoked, snake for sure

The love of some

is like nail-polish

Excessively elegant

Those who love in-depth

just as relishing a cup of tea

would each day leave behind

dove-feathers

on the shore where they sat and conversed

Just the way the parrot is reared with

feeding milk

Love nurtures one

feeding emotions

As cotton with the shell opened

it might also run off one fine evening

Consummate love is like the water

flowing along the canals and joining the river

Tiger’s roar

Snail’s crawl

Butterfly’s perch

Stallion’s leap

So the lovers would be in

acts myriad

But

Love is like a glass vase

that is there always

expecting ever a finger

awaiting the opportune moment to push it

Just as the deer-skin contains in it

the body-heat of he who sat upon and left

the forever young love

would stealthily store the kisses

exchanged by lovers

For he who has not loved

Time has in store

a useless walking-stick

and an umbrella unfurled.

ஒரு கோப்பை காதல்

எல்லோருடைய காதலும்

ஒரே மாதிரி இருப்பதில்லை

சில பெண்கள் காதல்

பூநாகம் மாதிரி

சிரித்தால் பூ

சீண்டினால் நாகம்

சிலருடைய காதல் நகப்பூச்சு மாதிரி

நளினமாய் இருக்கும் மிகமிக

கோப்பை தேநீரை ரசித்துக் குடிப்பவர் போல

அனுபவித்துக் காதலிப்பவர்

ஒவ்வொரு நாளும் விட்டுச்

செல்வார்கள் புறா இறகுகளை

அமர்ந்து பேசிய கடற்கரையில்

கிளிக்கு பால் ஊட்டி வளர்ப்பதுபோல

உணர்வுகளை ஊட்டிஊட்டி

வளக்கும் காதல்....

ஓடு திறந்த பஞ்சுபோல

ஓடவும் கூடும் ஒரு பொன்னந்தி பொழுதில்

வாய்க்கால் வழி ஓடி ஆற்றில் கலக்கும் தண்ணீர் போன்றது

பக்குவப்பட்ட காதல்

புலியின் உறுமல்

நத்தையின் ஊர்தல்

பட்டாம்பூச்சியின் அமர்தல்

குதிரையின் பாய்ச்சல்

என வெவ்வேறு இயக்கத்தில்

இருப்பார்கள் காதலர்கள்

ஆனால்

காதல் என்பது எப்போதும் இருக்கும்

கண்ணாடி குடுவை போல

தட்டிவிடத் தயாராய் ஒரு விரலை

எதிர் பார்த்து

தன் மேல் அமர்ந்துவிட்டுப் போனவன் உடல் சூட்டை

மான் தோல் வைத்திருப்பதுபோல

காதலர் இட்ட முத்தங்களை தன்னுள்

பதுக்கி வைத்திருக்கும்

இளமையான காதல்

காதலிக்காதவனுக்கு எப்போதும்

வைத்திருக்கும் காலம்

ஒரு உதவாத கைத்தடியையும்

விரிக்காத குடையையும்

ஜெயதேவன்

(2)

A house remote

Aloneness absolute

You feel as if someone is seated

in the empty chair

The strands of downpour so torrential

chat with you as a close pal

When all at once the rain stops

You feel as if you have lost a friend

who is bidding adieu.

When it is evening

in the aroma blowing

from somewhere

of Manoranjitham flower

Do you inhale the odour

of Vanaranjani sister

who set herself aflame

Does your heart hear the tinkling anklets

sporadically

A blank sheet stirs

as if someone is leafing through the pages

of your diary

Something eerie

You turn a little jittery

With your pen you launch

the first line of your poetry

The feeling of someone peeping intensely

and reading from behind

engulfs thee.

At the gate a thudding nose

Someone seems like removing the footwear

and entering inside.

Mind turning murkier

you feel the strolling time of the ghost

mentioned by grandma

in your childhood

has arrived.

For sure,

the fruiting stage

of your coming of age

for evolving into a poet

is all set

in right earnest.

•

ஒதுக்குப்புறமான வீடு

எவருமற்ற தனிமை

காலியாய் உள்ள நாற்காலியில் யாரோ அமர்ந்திருப்பது போல்

உணர்கிறீர்கள்

அடை மழைத் தாரைகள் நண்பனைப்

போல் உங்களிடம்

பேசுகின்றன

சட்டென மழை விட்டதும்

விடைபெற்றுப் போகின்ற ஒரு நணபனை இழந்தது போல் கருதுகிறீர்கள்

மாலையானதும் எங்கிருந்தோ வீசும்

மனோரஞ்சிதத்தில்

தீக்குளித்த வனரஞ்சனி அக்காவின்

வாசம் வீசுகிறதா

விட்டு விட்டு கொலுசொலி கேட்பதாக

மனதில் படுகிறதா

ஒரு வெற்றுத்தாள் அசைகிறது

யாரோ ஒருவர் உங்கள் டைரியை

புரட்டுவது போல் ஒரு அமானுஷ்யம்

உங்களுக்கு லேசான திகில்

எழுதுகோலில் கவிதையின் முதல்வரியை துவக்குகிறீர்கள்

பின்னிருந்து எவரோ உற்று வாசிக்கும் உணர்வு வருகிறது

வெளிவாசலில் சரட்டெனும் ஒலி..

யாரோ செருப்பை கழற்றிவைத்து

உள்ளே நுழைவது போல் படுகிறது

மசங்க ஆரம்பித்ததும் பாட்டி பால்யத்தில் சொன்ன பேய் நடமாடும்

நேரம் வந்து விட்டதாக நினைக்கிறீர்கள்

சந்தேகம் வேண்டாம் நீங்கள் கவிஞனாவதற்கான

பூப்பு உங்களில் பூக்கத் துவங்கிவிட்டது.

ஜெயதேவன்

NESAMITHRAN

 A POEM BY

NESAMITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Knowing well that you would admonish me

for leaving the forehead without the usual dot - mark

I posed so for the photograph.

It was hoping against hope that you would search for me

that I went missing for a few days.

It was for making you hold me all the more closer

that I strolled along the pathways of foes.

It was for you to correct

my poem had several grammatical errors

For a small word of solace

I proclaimed my ailment

disclosed to no one else.

Driven by the craving of being held by thee

all these and more, you see.

The reason for my lying like a corpse

with all my identities erased

is not to make you wail beating your chest.

It is to have your love

in miniscule measure as the shine of star.

Height of absurdity - Yes

Yet it is due to such absurdities

that in this world

deaths are being postponed.

•

நீ திட்டுவாய் தெரியும்

தெரிந்துதான் அந்தப் புகைப்படத்தில்

பொட்டு இல்லாமல் நின்றேன்

நீ தேட மாட்டாயா என்ற நப்பாசையில் தான் சில நாட்கள் தொலைந்து போனேன்

என்னை இன்னும்

இறுகப்பற்றுவாய் என்றே

உன் எதிரிகள் வீதிகளில் புழங்கினேன்

நீ திருத்துவாய் என்றுதான் அந்த கவிதையில் ஒரு சந்திப் பிழையும் இரண்டு ஒற்றுப் பிழைகளும்

சிறிய ஆறுதல் சொல்லுக்காய்

யாருக்கும் சொல்லாத

நோய்மையை பறைஅறிவித்தேன்

ஏந்திக் கொள்வாய் என ஏங்கியே இவ்வளவும்

என் எல்லா அடையாளங்களையும் அழித்துக்கொண்டு பிரேதம் போல் கிடப்பது நீ மாரில் அடித்துக்கொண்டு அழ வேண்டும் என்பதற்காக அல்ல

ஒரு நட்சத்திரம் மினுங்கும் அளவு

உனது அன்புக்காகத்தான்

எவ்வளவு அபத்தம்

ஆனால் பார்

இப்படியான அபத்தங்களால்தான்

இவ்வுலகில் சாவுகள் ஒத்தி

வைக்கப்படுகின்றன.

நேச மித்ரன்

RAMESH PREDAN

 A POEM BY

RAMESH PREDAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE DARK AND THE MUSIC

The Veena changing place

was lying on his cot sideways

Lifting me he made me recline on his lap

and started strumming

Right above the terrace

midnight moon

melted and dripped.

In the cool shine filling the cabin

with the ceiling seeping

we rolled floating.

An hour before dawn

the strings one by one

were torn and burst apart.

After that despite dawning

Light has never pervaded inside the cabin.

He who makes love through Music

collects the specs of music that

vary within

and smashes them into a mass

so creating me as suits his whims and fancies.

Art is that which

happens outside the body.

That which happens within

is lust.

At the point wherein

Within and Without confront each other

God, the nebulous hypothesis

with no start nor finish

inserts its head into a noose

In the amorphous construct of sound

I emerge as Music

and am waiting.

In the art of lovemaking

of Dark and Light

For he alone

I would be in sight.

இருளும் இசையும்

வீணை இடம்மாறி

அவனது கட்டிலில்

ஒருக்களித்துப் படுத்திருந்தது

என்னைத் தூக்கி

மடியில் சரித்து

மீட்டத்தொடங்கினான்

நடுயிரவு மதியம்

மொட்டைமாடிக்கு நேர் உச்சியில்

உருகிச் சொட்டியது

தளம் கசிந்து அறைக்குள் நிரம்பிய தண்ணொளியில்

மிதந்துப் புரண்டோம்

விடியலுக்கு ஒரு நாழிகைக்கு முன்

தந்திகள் ஒவ்வொன்றாக

அறுந்துத் தெறித்தன

அதற்குப் பிறகு விடிந்தும்

வெளிச்சம் இதுநாள்வரை

அறைக்குள் பரவவில்லை

கலவியை இசையால் நிகழ்த்துபவன்

தன்னில் வேறுபடும்

ஒலித் துகள்களை

அள்ளிப் பிசைந்து

தனக்கு ஏற்றதாய்

என்னைச் செய்வான்

உடம்புக்கு வெளியே

விளைவது கலை

உடம்புக்கு உள்ளே

விளைவது காமம்

உள்ளும் வெளியும்

எதிர்கொள்ளும் புள்ளியில்

கழுத்தில் சுருக்கிட்டுத் தொங்குகிறது

கடவுள் என்னும்

ஆதியும் அந்தமுமில்லா கற்பனை

ஒலியின் உருவிலிச் சமைவில்

இசையாகத் தென்படுகிறேன்

காத்திருக்கிறேன்

இருளும் ஒளியும் புணரும் கலையில்

அவனுக்கு மட்டுமே கட்புலனாவேன்.

ரமேஷ் பிரேதன்

●

PON ILAVENIL B

 A POEM BY

PON ILAVENIL B

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

AWARDS

The heroic scars of leaping as high as

four feet plus

for a plastic cup

costing one rupee at the most

and tumbling down in the process

are dissolved with the

passage of Time.

Children today

know the way

of getting

Horse-dolls

Elephant-dolls

Toy-guns

James Bond dolls

Spiderman dolls

_ as suits their whims and fancies.

Hanging from atop the Tamarind tree

jumping from there

weeping wailing

insisting utmost

somehow they manage

to get them

at any cost.

Pon Elavenil B

•

விருதுகள்

________

ஒரு ரூபாய்

பிளாஸ்டிக் டம்ளருக்கு

நான்கு அடி சொச்சம் உயரம்

தாண்டித் தாண்டி

விழுந்த விழுப்புண்கள்

காலத்தோடு கரைந்து போய்விட்டது

தற்போதைய குழந்தைகளில்

குதிரை பொம்மைகள்

யானை பொம்மைகள்

துப்பாக்கி பொம்மைகள்

ஜேம்ஸ் பாண்டு பொம்மைகள்

ஸ்பைடர் மேன் பொம்மைகள்

இப்படி ஆசைக்கு ஏற்ப

புளியங்கொம்பில் தொங்கி

குதித்து அழுது அடம்பிடித்து

எப்படியாவது வாங்கி விடுகிறது.

RIZMI YOOSUF

 A POEM BY

RIZMI YOOSUF

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

When a new love blossoms

this world

creates an exclusive fragrance

Whenever you feel love

You would be filled with fragrance.

In the soothing bonds soft and tender

as soil blooming in rain

or as sand heaped by ants

The fragrance alone would remain

firm and fixed.

Even when there is nothing more to pursue

When the hold slackens and slips off

As the anguish of the yellow belly larva

being washed away in the streaming water

the fragrance would follow thee

wherever you be

That is Infinity.

•

புதிதாய் ஒரு நேசம் பிறக்கும் போது

இந்த உலகம்

ஒரு நறுமணத்தை உருவாக்குகிறது

நேசத்தை உணரும்தோறும்

நீங்கள் வாசனையால் நிறைவீர்கள்

மழையில் பூத்த மண் போலோ

எறும்புகள் குவித்த மண் போலோ

மென்மையூடிய பிணைப்புகளிடையே

வாசனை மட்டும் இறுகியிருக்கும்

தொடர்வதற்கு இனி ஏதுமற்ற போதும்

பற்றியிருக்க

பிடிகள் நழுவும் போதும்

நீரில் அடித்துச் செல்லும்

மஞ்சள் வயிற்றுக்குடம்பியின் தவிப்பாய்

அந்த மணம் கூடவரும்

அதுவே சாஸ்வதமுமாகும்.

ரிஸ்மி யூஸுஃப்

AATHI PARTHIPAN

 TWO POEMS BY

AATHI PARTHIPAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

Said the Lord _

‘Instead of placing millions of flowers in your hands

I would rather place just one flower in your heart

That would make your entire jungle fragrant’

Said the Lord _

‘Beyond all the birds that throng your garden

there would be one

with wings fluttering in your memory’s terrain.

Said the Lord _

Though you would walk in front of waves numerous

one particular wave would bring thee

the entire sea.

Thus arrived She

to He.

•

உனது கைகளில் கோடான கோடி மலர்களை வைப்பதிலும் பார்க்க

இருதயத்தில் ஒரே ஒரு மலரை வைப்பேன்

அது உன் மொத்த வனத்தையும்

சுகந்திக்கும் என்றார்

பின் தேவன்

உனது வனத்தில் கூடும் பறவைகளிலேயே தேடிக் கண்டுகொள்ளாதபடிக்கு

ஒரே ஒரு பறவை உனது நினைவுகளில் சிறகடிக்கும் என்றார்

நீ எத்தனை அலைகளில் முன்

நடக்கின்ற பொழுதும்

ஒரு அலை

மொத்த கடலையும் உன்னிடம் சேர்ப்பிக்கும் என்றார்

இவ்வாறாக

அவள் அவனிடம் சேர்ந்தாள்.

ஆதி பார்த்திபன்

(2)

A violin has started strumming

the first wave of a sea

woven by words _

On the shore melting and foaming

at the rim of heart

there stands a rock

with the scent of Life's moss

all fragrant

which just like the sea we have created earlier

is also made of words.

When I read the hue of sea

the first line, in seclusion

there sounds in the heart

the wings’ flutter

of the bird that rises above

after dipping into the water

The sea at one time a rock

with waves falling upon

sometime a fish, sometime a hook

Each word that you don’t get immersed

at the first instant

overcome by fear

and the water entire

in which you eventually drown

and die

is but a sea.

A Sea Wordlike.

Aathi Parthipan

•

சொற்களால் வேயப்பட்ட கடலொன்றின்

முதல் அலையை ஒரு வயலின் இசைக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது

வாழ்வின் பாசி மணக்க இதயத்தின்

விளிம்பில்

கசிந்து நுரைக்கின்ற கரையில் ஒரு பாறை இருக்கின்றது

நாம் முதலில் செய்த கடலை போலவே சொற்களால்

உருவாக்கியது

கடலின் வண்ணத்தை, தனியே முதல் வரியை நான் படிக்கும் பொழுது

இதயத்தில் இரைகிறது

நீர் தழுவி மெலெழும்பும் பறவையின்

சிறகின் வலிப்பு.

கடல் ஒரு பொழுதில் அலை விழும் பாறை

ஒரு பொழுதில் மீன் ஒரு பொழுதில் தூண்டில்

நீ முதல் தடவை மூழ்காமல் அச்சப்படும் ஒரு சொல்லும்

முடிவில் மூழ்கிச் சாகும் முழுநீரும்

ஒரு கடலே

சொல்லைப் போல ஒரு கடல்.

FRANCIS KIRUPA

 A POEM BY

FRANCIS KIRUPA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Wonder why

Consciously or instinctively

I had taken a handful of sand

from where you had landed

and created a world

Ere I could make a sea out of your

wet strands of hair

Going past you disappeared

As the Sun up above

burns a sole glance

so very intense

My miniscule earth

dries up in scorching heat

If wells are dug in search of founts

Blood springs forth; splashes around.

My love

As alms ask I, thine

a few droplets pristine.

தெரிந்தோ தெரியாமலோ

உன் காலடி மண்ணெடுத்து

ஒரு பூமி செய்துவிட்டேன்.

உன் ஈரக் கூந்தலை

கடலாகச் செய்யும் முன்னே

கடந்து போய்விட்டாய்.

உயரத்திலிருந்து சூரியனாய்

வருத்துகிறது ஒற்றைப் பார்வை.

வெப்பத்தில் வறள்கிறது

எனது சின்னஞ்சிறிய பூமி.

நீரூற்று தேடிக் கிணறுகள் தோண்டினால்

பீறிட்டடிக்கிறது ரத்தம்.

கண்ணே

இரண்டொரு தீர்த்தமணிகளைத்

தானமிடு.

- ஜெ. பிரான்சிஸ் கிருபா