BYSAL

 A POEM BY

BYSAL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE RUST SWINGING IN THE WIND

Seeing the swing

I feel like rocking

The swing artistes

gone weary

rocking

abandon the swing

and leave

The aloneness of the park

leaps on to it

It swings voluntarily

the leaves and flowers

that drop in the night

Not being able to move

up and down

beyond the reach

of children

the swing rusted

rocks on its own

within.

Bysal Bysal

காற்றில் ஆடும் துரு

----------

ஊஞ்சலைப்

பார்த்தவுடன்

ஆடத் தோன்றுகிறது

ஆடிக் களைத்த

ஊஞ்சல்

கலைஞர்கள்

ஊஞ்சலை கைவிட்டு

செல்கிறார்கள்

பூங்காவின் தனிமை

அதனுள் பாய்கிறது

இரவில் உதிர்ந்து விழும்

இலைகளையும்

பூக்களையும்

தன்னியல்பாக ஆட்டுகிறது

அங்குமிங்கும்

அசைய

முடியாமல்

நகர்ந்து

செல்லமுடியாமல்

குழந்தைகள்

தொடமுடியாமல்

துருப் பிடித்த

ஊஞ்சல்

தனக்குள் ஆடுகிறது

Bysal

GANGA BASKARAN

 A POEM BY 

GANGA BASKARAN

Translated into English by Latha Ramakrishnnan(*First Draft)

Soft soothing music comes out of the guitar

Its branches stretches on all four directions

The eyes of he who plays it

search the countenances one by one

Bangle-worn hand searches for something

that is absent in the handbag

A white shirt wipes with his kerchief

the sweat not sprouted

The red T-Shirt goes swaying his head

in tune with the music sounding in the earphone

At a distance a solitary butterfly

lilting and leaping, coming close, closer

the music sprung out of the strings resonate

all over the face of the guitarist.

கிடாரிலிருந்து மெல்லிசை கிளம்புகிறது

நாலாப்பக்கமும் அதன் கிளைகள் விரிகின்றன

வாசிப்பவனின் கண்களோ ஒவ்வொரு முகமாய்த் தேடுகின்றன

கைப்பையில் இல்லாத ஒன்றைத் துழாவுகிறது வளையமணிந்த கை

துளிர்க்காத வியர்வையைக் கைகுட்டையால் துடைக்கிறது ஒரு வெண்ணிறசட்டை

காதில் மாட்டிய கருவியில் ஒலிக்கும் இசைக்குத் தலையாட்டிச் செல்கிறது

சிவப்பு நிற டீசர்ட்

தூரத்தில் ஒரேயொரு பட்டாம்பூச்சி

குதித்துக் குதித்து அருகில் வர

நரம்பிலிருந்து எழுந்த இசை அதிர்கிறது

வாசிப்பவனின் முகமெங்கும்.

Ganga Baskaran

THENMOZHI ASHOK

 A POEM BY 

THENMOZHI ASHOK

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MAKEOVER

Wearing elder sister’s

worn-out clothes

she would play the hopscotch game

Merely seeing the full-skirt and blouse in the bazaar

she turning ecstatic

changed however to full-skirt and half-sari and

went inside the secluded shack.

whirling in the merry-go—round called Time

and coming to stand on the ground

staggering

She felt bewildered to the core.

For the lone child born of her

Full-skirt and blouse not familiar.

Nor the hopscotch game

She has not seen bazaar;

nor the shack-like structure at all.

Her wardrobe overflows with attires

But as one standing at a distance

and enjoys the spray of rain

Suffice to have one jeans pant for a week

says she again and again!

இடைவெளிக் கோளாறு

அக்காவின் பழைய ஆடைகளையே உடுத்தி

சில்லு நொண்டி விளையாடுவாள்.

மஞ்சள் பூ போட்ட

பாவாடை சட்டையை

சந்தையில் புதிதாய்ப் பார்த்தே பூரித்தவள்

பாவாடை தாவணிக்கு மாறிக்

குச்சிற்குள் போய்விட்டாள்.

கால ராட்டிணத்தின் வேகத்திலிருந்து

தட்டுத் தடுமாறி தரையில் நிற்பவளுக்கு

தலையும் புரியவில்லை

காலும் புரியவில்லை.

தான் ஈன்ற ஒற்றைக் குழந்தைக்கு

பாவாடை சட்டையே பழக்கமில்லை

சில்லு நொண்டியும் தெரியவில்லை

சந்தையையும் கண்டதில்லை

குச்சும் புரியவில்லை

அலமாரியில் நிரம்பி வழிகிறது ஆடையருவி.

தூரமாய் நின்று

சாரலில் நனைவதைப் போல

ஒரே கால் சட்டைதான்

ஒரு வாரத்திற்கு என்கிறாள்!

Thenmozhi Ashok

KANNAN VISWAGANDHI

 A POEM BY

KANNAN VISWAGANDHI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SEMBLANCE

In outstation travels

faces myriad

would whizz past

As ship’s radar

Computer’s search

You see those faces surfacing

from memory

and match them

Face One

Face Two

Face Three

As a stinging slap

As a thunder falling

straight upon the head

the face perfectly matching up

with that of

junior paternal aunt

washed ashore

in Cape Comerin

the search freezes

in that moment.

முகம் பொருத்துதல்

வெளியூர்ப் பயணத்தில்

பல முகங்கள்

சட்டென கடக்கும்

முகமொன்று ஈர்க்கிறது

கப்பலின் ரேடார் போல

கணினியின் தேடல் போல

நினைவிலிருந்து மேலெழும்

முகங்களைப் பொருத்திப்

பார்க்கிறீர்கள்

முகம் ஒன்று

முகம் இரண்டு

முகம் மூன்று

பளாரென்று அறைந்தது போல

சட்டென இடியொன்றுத்

தலையில் இறங்கியது போல

முகம் பொருத்திப் போகிறது

கன்னியாகுமரியில்

கரையோரம் ஒதுங்கிய

சின்ன அத்தையின்

முகத்துடன்

தேடல் உறைகிறது

அக்கணத்தில்

கண்ணன் விஸ்வகாந்தி

RAJAJI RAJAGOPALAN

 A POEM BY

RAJAJI RAJAGOPALAN

(MANARKAADAR)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The flame of fire on the dry firewood

Embraced the wet one.

The both burning in union

Both of them remained watching it.

This is what happens in every household, said the wife

It went above his head.

In her tears the rest of the story

was dissolving

He didn’t care to understand that also.

He who played ‘Thavil’ just like Datchinamurthy

Came to Toronto city.

Kindling flames with fingers

when he cast a nonchalantly look at the audience

He caused a puncture in the instrument

Datchinamurthy was also torn

and he had made his instrument too

hole-borne.

More than the king-to-be William

It is his younger brother Henry who is

trending in the news – right

So, go for love marriage

You, rebels!

Each day in a different shade

The Maple trees wear a veil

They which are going to shine

Golden could be

Nature’s gift for beautifying

this poor man’s abode

at least for a day.

Indulging in nonstop discoursing

They -

writing under women’s name.

RAMESH PREDAN

 A POEM BY 

RAMESH PREDAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

ORANGE-FRUIT BOSOM

While bargaining the price of the orange fruits and buying

the feeling of guilt comes to be

Though it is on account of Van Gogh’s Orange Sun

that painting doesn’t feel any sense of guilt

on account of Van Gogh.

Know not when Buddha’s orange-fruit eyes

would open yet

The colourscape of meditation is saffron

I know

One boob is for Kannagi

One eye alone is for Adhisakthi in the forehead

In the bay of Tamil rises at dawn

orange bosom eye-seen worn borne

FROM THE WILDERNESS

A great grand city

Uninhabited by human species

The land thoroughly drowned in the sea

Tamil language with none to speak

The contemplation of the insane

Incessant war where the foe could not be defined

The wasteland growing inside child

Great epic sans similes metaphors

A God deathless

Never-ending intoxication

A doll insatiable for children

The last tiger

It is from some one of these

starts writing itself –

My next poem.

GOAT

Halts and waits

and slips off

Upon the iron lines

The train

Within

the goat grazing

that leapt inside

terror-stricken

runs up and down

passengers none

In the speed of automation

elongates the

lone goat for the entire wagon

HE THE AUTHOR OF THOUSAND AND ONE TALES

He who wrote thousand and one tales

died one day

In no story of his

nothing of his being remained

Through thousand and one tales

he wrote thousand and one lives.

The reader who learns the entire corpus of his writings

experiences thousand and one fresh new lives

None is able to live the life of the author

He remains his own self

Never had he hidden himself inside

any tale

He keeps writing again and again

in Time’s readings infinite.

Ramesh Predan

•

○ ஆரஞ்சுப்பழ முலை

ஆரஞ்சுப் பழங்களை விலைபேசி வாங்கும்போது

குற்றவுணர்வு ஏற்படுகிறது

வான்கோவின் ஆரஞ்சுப் பரிதி நிமித்தம்

என்றாலும் அவ்வோவியம்

அடைவதில்லை வான்கோ நிமித்தம்

குற்றவுணர்வை

ஆரஞ்சுப் பழ விழிகள்கொண்ட

புத்தனின் கண்கள் எப்பொழுது திறக்கும்

எனத் தெரியவில்லை எனினும்

தியானத்தின் நிறவெளி

காவி என்பது எனக்குத் தெரியும்

ஒரு முலை கண்ணகிக்கு

ஒரு கண் மட்டுமே நெற்றியில் ஆதிசக்திக்கு

தமிழ் விரிகுடாவில் காலையில் எழுகிறது

விழிகொண்ட ஆரஞ்சு முலை

●

○ வெட்டவெளியிருந்து

மனிதர்களற்ற பெரிய நகரம்

முற்றாகக் கடலுக்குள் மூழ்கிவிட்ட பூமி

பேசுபவர்கள் யாருமற்ற தமிழ்மொழி

பைத்தியத்தின் யோசனை

எதிரியை நிர்ணயிக்க இயலாத தொடர் போர்

குழந்தைக்குள் வளரும் வெட்டவெளி

உவமை உருவகம் இல்லாத மகாகாவியம்

மரணமே அறியாத ஒரு கடவுள்

தெளியத் தெரியாத பெரும்போதை

குழந்தைகளுக்குத் திகட்டாத பொம்மை

கடைசி புலி

இவற்றின் ஏதோவொன்றிருந்து தன்னை

எழுதத் தொடங்குகிறது எனது

அடுத்த கவிதை

●

○ ஆடு

இருந்துப் பார்த்துவிட்டு

நழுவுகிறது

இரும்புக் கோடுகளின் மீது

ரயில்

உள்ளே

மருண்டு தாவியேறிய

மேய்ந்துகொண்டிருந்த ஆடு

மேலும் கீழுமாக ஓடுகிறது

பயணிகள் யாருமில்லை

இயந்திர வேகத்தில்

நீள்கிறது வண்டி

முழுமைக்குமான ஒரே ஆடு

○ ஆயிரத்தொருகதைகளை எழுதியவன்

ஆயிரத்தொரு கதைகளை எழுதியவன்

ஒருநாள் செத்துப்போனான்

அவனுடைய கதைகள் எவற்றிலும்

அவனுடைய இருத்தலின் எச்சங்கள்

எவையுமே இல்லை

ஆயிரத்தொரு கதைகளின் வழியாக

ஆயிரத்தொரு வாழ்க்கைகளை எழுதினான்

அவனுடைய மொத்த எழுத்தையும் பயிலும் வாசகன்

ஆயிரத்தொரு விதமான புதுப்புது வாழ்க்கையை

வாழ்ந்து பார்க்கிறான்

அந்த எழுத்தாளனாக யாராலும்

வாழ்ந்துபார்க்க முடிவதில்லை

அவன் அவனாகவே இருக்கிறான்

எந்தவொரு கதைக்குள்ளும் தன்னை

ஒளித்து வைக்கவில்லை

ஆயிரத்தொரு கதைகளை அவன்

மீண்டும் மீண்டும் எழுதிக்கொண்டேயிருக்கிறான்

காலத்தின் தீராத வாசிப்புகளில்

ரமேஷ் பிரேதன்

NAREN GOWRI SANKAR

 A POEM BY

NAREN GOWRI SANKAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

If this love were to have bloomed

for cooling the bodily heat

or to lose the heart

in its voluptuous lot

I for you

and You for I

are of course

of no consequence

after a sequence…

If it is not that

but the heart fully focused

on one lone point…

All except thee

are irrelevant to me.

Naren Gowri Sankar

உடல் வெக்கை தணிக்கவோ

சதை திரட்சியில்

மனம் சரியவோ

ஒரு வேளை

இக்காதல் வாய்த்திருக்குமாயின்

உனக்கு நானும்

எனக்கு நீயும்

யாரோ தான்

எப்படியும் ஒரு சுழற்சிற்குப் பிறகு ...

அவ்வாறில்லாமல்

அவை கடந்த மனம்

ஒற்றைப்புள்ளியில்

குவிகிறதெனில் ..

நின்னைத் தவிர

மற்றோர் யாவரும்

யாரோ தானெனக்கு.